به منظور نظارت بر تامین نیازهای ساکنین و بهره برداری از ساختمان های تابع نظام مهندسی و کنترل ساختمان، مقررات ملی ساختمان باید مورد توجه قرار گیرند. طبق ماده 32 قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مصوب اسفند ماه 1374، این مقررات مجموعه ای از قوانین فنی و آئین نامه کنترل و اجرایی هستند که در جهت تامین رفاه، ایمنی، بهداشت و صرفه اقتصادی رعایت می شوند.
بر اساس مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان، الزامات عمومی ساخت پله ها، راه پله ها و جان پناه ها به شرح زیر می باشند.
- پاگردها، کف پله ها و لبه آن ها باید از مصالح ایمن ساخته شوند و لغزنده نباشند.
- عرض پاگرد نیم دایره ای شکل در پله های اصلی باید با عرض پله مساوی باشد.
- حداقل عرض پله در پله های غیر اصلی ساختمان اگر بین دو دست انداز باشد 60 سانتی متر، بین دیوار و دست انداز 70 سانتی متر و بین دو دیوار 80 سانتی متر می باشد.
- مصالحی که برای ساخت پلکان اصلی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند باید در برابر حریق مقاوم باشند.
- در مکان هایی که دارای اختلاف سطح بیشتر از 70 سانتی متر هستند، باید با ایجاد دست انداز یا جانپناه مانع از سقوط افراد شد.
- حداقل عمق کف پله های اصلی ساختمان باید 28 سانتی متر باشد.
- حداقل عرض پله مستقیم در پله دسترسی اصلی باید 100 سانتی متر و در پله دارای پاگرد باید 120 سانتی متر باشد.
- پله های ارتباط دهنده طبقات باید تا همکف یا طبقه ای که به فضای باز ختم می شود ادامه داشته باشد.
- در جانپناه هایی که در آن ها از شیشه استفاده شده باید از شیشه ایمن استفاده گردد.
- ارتفاع جانپناه های شیبدار یا دست اندازها از لبه پله باید 90 سانتی متر باشد.
- پلکان اصلی ساختمان نباید با تجهیزاتی مانند جعبه آتش نشانی مسدود شوند.
- فاصله بین دو نرده عمودی دست انداز نباید از 11 سانتی متر بیشتر باشد.
- در صورت استفاده از نرده های تزئینی نباید از هیچ قسمت آن کره ای به قطر 11 سانتی متر عبور کند.
