کاشت گل مریم

گل مریم گلی خوشبو است که در صنعت عطرسازی بسیار کاربرد دارد. این گل از نظر ظاهری هم جلوه ای فوق العاده دارد.

گل مریم گیاهی است چندساله با گلی سفیدرنگ و خوش بو که عصارهٔ آن در عطرسازی استفاده می شود. در زبان انگلیسی آن را tuberose می گویند که از واژهٔ لاتین tuberosa به معنی ورم یا غده گرفته شده است. گل مریم در هندوستان دارای اهمیت ویژه ای است مردم کشور هند بیشتر از مردم دیگر نقاط کره زمین به پرورش گل مریم شناخت دارند و این گل زیبا را در مراسم جشن و عزا و همین طور مراسمات مذهبی آنها مورد توجه می باشد.

در ایران پرورش گل مریم به صورت تجارتی تولید می شود. گل مریمی که در ایران تولید می شود به علت معطر بودن آن در جهان منحصر به فرد است و به علت همین فواید در جهان جایگاه ویژه ای دارد و هر ساله اندازه زیادی از این مدل گل به سراسر دنیا وبه خصوص به اروپا صادر می شود.

زیرا شرایط تکثیر و پرورش گل مریم در این کشورها وجود ندارد. این گل را نباید شبانگاه در اتاق خواب نگهداری کرد. برگ های آن از نظر شکلی مثل ذرت است. میانه ساقه این گیاه محل مناسبی برای گل دهی است.

این گل طولی حدود 80 سانتیمتر دارد. نصف بیشتر این ساقه دارای برگ های کوتاه بوده و در قسمت پایانی ساقه هم تجمعی از گل های مریم ظاهر می شود. این گل ها در نمونه اشکال ستاره ای یا گوشتی دیده می شوند.

خاک مورد نیاز گل مریم:

این گیاه به خاکی سبک، شنی با زهکش خوب احتیاج دارد تا آب را در خود نگه ندارد برای این که خیس و غرقابی ماندن خاک یکی از دلیل های پوسیدن ژوخه های مریم است. برای تقویت خاک می توانید اندکی کود بسیار پوسیده گاوی یا خاک برگ و یا پیت موس هم اضافه کنید.

یک ژوخه مریم را می توانید در یک گلدان بکارید و در انتهای فصل رشد هم بچه ژوخه ها را بیرون نیاورید تا در سال بعد در همان مکان رشد کرده بزرگ شوند و به اندازه گلدهی برسند و گل تولید کنند ولی به یاد داشته باشید که این عمل در پایان باعث تراکم بیش از حد ژوخه ها در یک گلدان می شود و تراکم بالا یکی از علل عدم گلدهی مناسب این گیاه است.

بدین ترتیب لازم است که هر 5- 4 سال نسبت به تقسیم توده ژوخه های این گیاه اقدام کنید. برای کوددهی به گیاه می توان از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی (شبیه کودهای 8- 8- 8) هر ماه یک مرتبه استفاده کرد.

آبیاری گل مریم:

خاک باید دائما مرطوب باشد ولی در آبیاری آن نباید افراط کرد زیرا سبب پوسیدن سوخ می شود. از طرف دیگر، درصورتی که خاک خشک باشد رنگ شاخ و برگ سبز - آبی تیره و کیفیت گل کم می شود.

پیش از کاشت سوخ ها باید زمین را آبیاری کرد تا رطوبت مناسب برای سبز رنگ شدن سوخ آماده می شود. تا زمان سبز رنگ شدن سوخ ها باید از آبیاری بستر جلوگیری کرد. رطوبت زیاد در سبز رنگ شدن امکان دارد سبب پوسیدن سوخ ها شود و این در زمان گلدهی روی نمو گیاه اثر منفی داشته و سبب کاهش کیفیت عملکرد گل می شود.

نور مناسب گل مریم:

این گیاه به مکانی پر نور و با نور مستقیم آفتاب لااقل به مدت 5- 6 ساعت در روز احتیاج دارد تا بتواند به خوبی گل دهد. وجود سایه یا کمبود نور یکی از علل عدم گلدهی، ریزش غنچه ها، پریدگی رنگ برگ ها و باریک و برخاستن برگ ها می باشد.

گل مریم هیچ گاه در سایه قادر به رشد نمی باشد.

دمای مناسب گل مریم:

پیاز مریم به سرما حساس بوده و در زمستان باید از خاک بیرون بیاید و در انبار نگهداری شود. در صورتی که دمای هوا در فضای باز، بین 30- 20 درجه سانتیگراد باشد میزان تولید پیاز به بالاترین اندازه خود می رسد. دمای باصرفه مراقبت بوته مریم 29- 15 درجه سانتیگراد می باشد و زیرا گیاه به سرما حساس است دمای پایین 10 درجه سانتیگراد به آن ضرر می رساند.

کوددهی گل مریم:

استفاده از کودهای موجود در بازار حاوی عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم برای رشد گیاه موثر است. اما به صورت کلی و در صورت استفاده از خاک مناسب، مریم معطر به تغذیه زیادی احتیاج نداشته و به کودهای آلی و غیر آلی به خوبی جواب می دهد و باید از کودهای تکمیلی برای آن استفاده کرد.

برداشت گل مریم:
گل مریم پس از 90 تا 100 روز قابلیت برداشت دارد. درصورتی که این برداشت برای صادر به نقاط دور دست انجام می گیرد، باید پایین ترین گل در ساقه باز شده باشد و درصورتی که برای انتقال به نواحی نزدیک انجام می شود، بهتر است نیمی از گل های مریم باز شده باشند.

آفت ها، بیماری ها و علف های هرز مهم گل مریم:

کنه ها از آفت های مهم گل مریم هستند و در شرایطی که فاصله کاشت بسیار کم و تراکم کشت بالا باشد به گل مریم ضرر وارد کرده و سبب قهوه ای شدن جوانه انتهائی می شوند. تریپس ها و شته ها هم از آفت های مهم این گل محسوب می شوند.

بعضی علف های هرز مثل اویارسلام، پنیرک و پیچک هم به گل مریم ضرر وارد می کنند که ضروری است به خاطر جلوگیری از خسارات آن ها، این علف ها توسط کارگر در دو تا سه مرحله وجین شوند. درصورتی که میزان آلودگی مزرعه زیاد باشد تا چهار نوبت هم وجین علف های هرز انجام می شود.

کاشت گل مریم
اندازه پیازچه های گل مریم زمان کاشت آن را مشخص می کنند. برای پرورش گل مریم محلی آرام و بدون باد را انتخاب کنید. این مکان باید از نور زیاد برخوردار باشد. می توانید از کاشت ردیفی به شکل جوی و پشته کمک بگیرید. گیاه در عمقی از خاک گذاشته می شود که ناحیه بالایی غده گل مریم به اندازه خیلی کمی با خاک پوشش داده شود. یعنی قسمت رأس غده در سطح خاک نمایان شود. ورم های کوچک مریم با فاصله های 15 تا 20 سانتی متری از هم در دل خاک قرار می گیرند. نمونه غده های درشت گل مریم نیز با فاصله 20 تا 25 سانتی متر کشت خواهند شد.