دیوار پشتیبان
دیوار پشتیبان ممکن است از جنس بلوک، آجر و یا بتن بوده و باری که به مهار وارد می شود می تواند بار سیکلی، بار مرده و یا ترکیب هر دو بار باشد. در نمای سنگی منظور از سازه پشتیبان، سازه ای است که با استفاده از آن بارهایی که به مهارها و سنگ نما وارد می شوند، به ساختمان منتقل می گردند.
در طراحی سازه پشتیبان یا پشتبند باید موارد مختلفی نظیر بارهای ثقلی، تجهیزات اتصال سنگ، نحوه نصب و سکوی نگهدارنده مورد توجه واقع شوند. دیوار پشت بند در طراحی بنا، دیوار حائل محسوب می شود و ابعاد سنگ باید به نحوی باشد که برای اتصال نما نیازی به سازه اضافی نبوده و تنها به یک دیوار بنایی برای پشت بند کافی باشد.
قاب فلزی در نمای سنگی
برای اتصال نمای سنگی به دیوار پشت بند از دو نوع قاب فلزی با نام های استاد و خرپا استفاده می شود. به قابی که از اعضای مجزا برای اتصال به سازه تشکیل شده استاد و به مجموعه پیش ساخته ای که با ابعاد بزرگ به پشت بند متصل می گردد خرپا گفته می شود.
هر دو قاب فلزی را می توان از مقاطع فولادی گالوانیزه سنگین، مقاطع سازه ای استاندارد نورد شده و یا مقاطع پیش ساخته آلومینیومی ساخت. استادها به منظور حداکثر جابه جایی نسبی مجاز طبقات طراحی می شوند و طول آنها به اندازه ارتفاع طبقه است اما خرپاها بر اساس عرض دهانه های سازه و یا ارتفاع طبقه ساخته می شوند.
گاهی اوقات به جای اینکه سنگ ها جداگانه بر روی سازه پشتیبان قرار گیرند، می توان آن ها را به قاب خرپایی فولادی نصب کرد. پانلی که توسط سنگ و قاب شکل می گیرد با جرثقیل بلند شده و به سازه متصل می گردد. این پانل ها فاصله بین دو ستون را پر می کنند. اصولاً از سیستم پانلی در شرایط نامطلوب آب و هوایی و هنگامی که هزینه کارگر بالاست استفاده می گردد.
در نماهای سنگی بین سنگ ها یکسری درز وجود دارد که این درزها باید متناسب با عواملی مانند تغییرات ابعادی، درزگیرها، میله پشتیبان، جا به جایی های سازه ای، رواداری های اجرایی و رواداری های ابعادی سنگ باشند.
منظور از جا به جایی سازه ای تغییر طول ستون، پیچ و خیز تیر پیشانی و تغییر مکان های جانبی سازهاست و تغییرات ابعادی به تغییراتی که در اثر کرنش، تغییر دما و جذب رطوبت ایجاد می شوند اشاره دارد.
اسکوپ سنگ
شیارزنی یا همان اسکوپ نقش بسیار مهمی در ماندگاری سنگ دارد. برخی سنگ ها بدون خلل و فرج در سطح خود می باشند که باید حتما اسکوپ شوند تا ماندگاری آن ها افزایش یابد. سنگ هایی مانند تراورتن و گرانیت اگر اسکوپ نشوند دوام زیادی نخواهند داشت و پس از مدتی جدا می شوند.
در اسکوپ کردن، شیارهایی را در پشت سنگ ایجاد می کنند و پس از آن با سیم آرماتوربندی گالوانیزه، شیارها بسته می شوند تا سطح تماس دوغاب با سنگ بیشتر شود و از ریزش سنگ جلوگیری به عمل آید.