کاشت درخت آلو سیاه

گیاه شناسی آلو
نام علمی: Prunus domestica
درختی است دارای میوه که انواع گوناگونی دارد از قبیل آلو قطره طلا، آلو سیاه، آلو بخارا، آلو قیسی، آلو مویزی، آلوی کوهی و آلوچه.

گوجه سبز نوعی از آلو می باشد که در ایران پر طرفدار است.

شرایط کاشت آلو:
دامنه جغرافیایى پراکندگى آلو و گوجه از سایر میوه هاى خزان دار گسترده تر است و گونه هاى مختلف آنها در سراسر نیم کره شمالی، به صورت بومی، وجود دارند. در حال حاضر، سه گونه از این میوه در تمام دنیا کشت مى شود. اغلب ارقام تجارتى متعلق به گروه آلوى اروپایى -.P. domestica L هستند. این گروه، بومى جنوب شرقى اروپا بوده بیش از 2000 سال است که زیر کشت در آمده است و پوست صاف تنه اش آن را از سایر گروه ها مشخص مى سازد. گروه دوم به نام آلوى ژاپنى -. P. salicina Lindl معروف است و در حقیقت بومى چین مى باشد. این گروه، حتى در جوانى داراى پوست ساقه خشن است. گروه سوم آلوى آمریکایى است که شامل چندین گونه که همگى بومى آمریکاى شمالى هستند، مى باشد. اکثر این گونه ها وحشى هستند و تنها یک گونه به نام آمریکانا -.P.americana Morsh داراى تعدادى رقم اهلى مى باشد. ارقام این گروه، در برابر سرما، از سایر گروه ها مقاوم تر مى باشند و داراى میوه هایى به رنگ زرد یا طلایى با پوست نسبتاً کلفت مى باشد.

شرایط اقلیمی و خاکی آلو:
از نظر مقاومت در برابر سرماى زمستانه، انواع آلو و گوجه مشابه سیب وآلبالو هستند و نیازهاى سرمایى آنها بر حسب رقم با 500 تا 1800 ساعت دماى کمتر از هفت درجه سانتى گراد برآورده مى شود.

این گیاهان به طور کلى خاک هاى لمونى شنى را ترجیح مى دهند و خاک هاى سنگین و مرطوب را بهتر از دیگر میوه هاى هسته دار تحمل مى کنند.

تولید میوه آلو:
شکوفه آلو و گوجه به صورت جانبى روى چوب یک ساله شاخه هاى معمولى و سیخک ها ظاهر مى شود. تقریباً تمام ژاپنى و آمریکایى و نیمى از ارقام اروپایى خودسترون هستند و نیاز به درختان گرده زا دارند. گرده افشانى در کلیه ارقام به وسیله حشرات، مخصوصاً زنبور عسل، انجام مى شود.

نوع هرس آلو:
پس از هر شکل دهی، اکثر ارقام تا سن 12 سالگى نیاز به هرس مجدد ندارند ولى در آن سن، به دلیل متراکم شدن شاخساره، باید آنها را هرس کرد. ارقام ژاپنى چون چوب هاى آنها نرم تر و میوه هاى آنها بزرگ تر است به هرس شدیدترى نیازمند مى باشند.

روش هاى تکثیر آلو:
ازدیاد آلو و گوجه، بیشتر به طریق پیوند و تا حدودى به وسیله ( قلمه زدن) و ( خوابانیدن) انجام مى گیرد. از ( نهال هاى بذری) هلو، زردآلو، بادام، خود آلو و گوجه را مى توان به عنوان پایه استفاده کرد. در آمریکا، پایه هلو نتیجه بهترى داده و مرسوم تر است. استفاده از گیلاس چینى باعث ایجاد درختان پاکوتاه مى شود.

شرایط کاشت آلو:
بر حسب رقم و میزان رشد آن، فاصله درختان آلو و گوجه 5 تا 7 متر مى باشد. در کشورهاى خارج توانسته اند در شرایط بسیار مناسب تا 35 تن در هکتار محصول برداشت کنند ولى در ایران معمولاً میزان محصول از 3 تا 7 تن در هکتار تجاوز نمى کند.

کاشت درخت آلو را می تواند در ابتدا با درخت گلدانی، درخت ریشه باز، کاشت هسته و نیز کاشت بخشی بریده شده از درخت انجام دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر این مقاله را مرور کنید.

پرورش درخت آلو، سرگرمی مرفهی است. درست مانند دیگر گرایش های باغبانی، پرورش درختان میوه بسته به گونه و تنوعشان، روش های تخصصی خود را می طلبند. معمولاً درختان آلو را زمانی که نهال های 2 ساله و نابالغ هستند به فروش می رسانند. بهتراست زمان انتخاب محل کاشت، جایی از باغچه را انتخاب کنید که خاکش خوب زه کشی شده بوده و روزانه حداقل 8 تا 10 ساعت نور آفتاب دریافت کند. این مقاله دستورالعمل های ساده ای را درباره ی چگونگی کاشت درختان آلو در اختیارتان قرار داده، مضاف بر اینکه اطلاعات پایه و اساسی تکثیر و نگه داری از این درختان نیز در آن لحاظ گردیده است. در آب و هوای گرم، درختان آلو بایستی مرتباً تا سقف 3 سانتی متر در هفته آبیاری شوند. در تیر و مرداد ماه آلوها رسیده می شوند.

دستورالعمل کاشت آلو:
بلافاصله بعد از دریافت نهال، ریشه هایش را در داخل سطل آب قرار دهید. حداقل 2 ساعت بگذارید بماند تا آب کافی دریافت کند. فقط ریشه ها بایستی زیر آب باشند.

به منظور بررسی ریشه، درخت را از آب درآورید. بیشتر خاک فشرده بایستی با آب نرم شده باشد. ریشه هایی را که آسیب دیده اند یا به شکلی نا معمول بلندند را ببرید. جهت تسهیل گردش هوا، ریشه ها را پخش کرده و اطراف ریشه مرکزی را خلوت کنید. ریشه ها را در داخل ظرف برگردانده و پایین تر قرار دهید. سطل و درخت را کناری بگذارید.

گودالی را بکنید که پهنایش 2 برابر ریشه های بازشده ی گیاه باشد و درعین حال به همان عمقی باشد که گیاه در باغ یا باغچه اولیه کاشته شده بود. معمولاً در روی تنه ی درخت یک خط مشخصی وجود دارد که نشان می دهد تا کجا در زیر خاک بوده است.

درخت را از سطل آب خارج کنید و با ریشه های کاملاً باز و پخش در اطرافش، داخل گودال قرار دهید. سپس آن را با یک دست نگه دارید و با دست دیگر گودال را پرکنید.(شاید برای این کار نیاز باشد که کسی کمکتان کند.). اگر خاک منطقه نیاز به اصلاح و یا تقویت دارد، مثلاً اگر خیلی گلی یا ماسه ای بوده یا فاقد مواد مغذی مورد نیاز گیاه است، ممکن است خاک مخصوص گلدان را نیز لازم باشد در این مرحله اضافه کنید. اگر شما از کیفیت خاک مطمین نیستید، برای محکم کاری هم که شده، می توانید خاک مخصوص گلدان را نیز به گودال بریزید. دو بیل از خاک گلدان را با خاکی که از گودال برداشته بودید ترکیب کنید. از این مخلوط برای پر کردن گودال و پوشاندن ریشه ها تا پایین تنه استفاده کنید.

به آرامی و با کمک پشت بیل خاک روی گیاه را فشرده و از صاف بودن درخت مطمین شوید. سپس درخت را آب دهید و یک لایه کاه مالچ به آن بیفزایید. زمین اطراف درخت بایستی تا عمق حدود 3 سانتی متر مرطوب باشد. بعد از آب دادن، 5 دقیقه صبر کنید تا خاک خیس بخورد و بعد با انگشتتان چک کنید که آب تا چه عمقی به خاک نفوذ کرده است. اگر دیدید لازم است، آب بیشتری دهید.

یک چوب به ضخیم را در کنار تنه قرار داده و چند سانتیمتر آن را داخل زمین فرو کنید. با یک طناب تنه درخت و چوب را به هم وصل کنید و نگذارید فاصله ی بین آن ها از 5 سانتیمتر فراتر رود. بستن درخت به چوب کمک می کند که درخت پایدارتر بوده و رشد کنترل شده تری داشته باشد. اجازه دهید که این ستون چوبی درجایش بماند تا زمانی که تنه ی درخت قطورتر شده و با ستون چوبی مستقیماً برخورد کند. برای یک نهال 2 ساله، یک سال طول می کشد تا این برخورد صورت گیرد. با فرارسیدن سال سوم یا چهارم، دیگر نیازی به ستون کمکی نخواهید داشت.

نکات و هشدارها درخت آلو
درختان آلو بایستی در اوایل بهار و بعد از گرم شدن هوا و درست زمانی که خاک به اندازه ی کافی خشک و آماده ی کشت است، کاشته شوند.

زمان مناسب برای افزودن کود در فروردین ماه است که معادل یک فنجان کود را به صورت دایره ای به قطر 90 سانتی متری در پای درخت باید بپاشید. این عمل را دوباره در اوایل خرداد و ابتدای مرداد تکرار کنید و البته این بار نصف فنجان کود اضافه کنید. سال بعد دو فنجان کود شیمیایی، در اوایل فروردین و شهریور، به درخت دهید. در فروردین سال دوم به بعد، برای هر سال رشد درخت، یک فنجان کود به درخت داده (اما برای یک درخت بالغ این مقدار از 10 فنجان نباید تجاوز نکند) و در شهریور هر سال نیز برای هر سال رشد درخت یک فنجان کود به درخت بدهید (اما برای یک درخت بالغ این میزان نباید از 4 فنجان تجاوز کند.)

هرگز درختان آلو را چسبیده به هم یا نزدیک به دیگر گیاهان نکارید. در زمان بلوغ درخت، به منظور داشتن فضای کافی جهت حرکت در اطرافشان ( برداشت محصول و نگهداری)، همین طور در اختیار داشتن فضای کافی برای سیستم ریشه ای و به منظور ارتقای سلامت درخت، بایستی فضایی معادل 6 متر در اطرافش خالی باشد.

اجازه ندهید که شاخه های درختان آلوی کنار هم در یکدیگر گره بخورند و سد راه هم شوند. در صورت ضعف در نگه داری این درختان، شاخه ها و حتی ریشه های آن ها ممکن است به ساختمان های اطراف نیز تجاوز کنند.