ورود نم و رطوبت به بخش های مختلف ساختمان، دشمن خاموش و ویران کننده ای است که می تواند آسایش ساکنان را از بین ببرد. در انواع عایق رطوبت کدام یک از آن ها برای عایق گاری پشت بام، کدام یک برای آب بندی سرویس بهداشتی و استخر مناسب است.
عایق های رطوبتی
عایق ضد بخار، عایق رطوبتی و یا عایق ضد رطوبت، ماده یا سیستمی است که باعث کاهش انتقال و نفوذ بخار آب یا رطوبت از محیطی به محیط دیگرمی شود. معمولاً این عایق ها ساختاری متشکل از الیاف معدنی یا آلی به صورت بافته یا نبافته دارد که با ترکیب قیری با مواد پلیمری آغشته گردیده است.
ساختمان های مسکونی، پروسه های صنعتی و تجهیزات گرمایشی بخار و رطوبت تولید می کنند که به همراه رطوبت موجود در هوا به فضای اطراف منتقل می شود. بخار و رطوبت موجود در هوا، می تواند در زیر سقف ها، شیروانی ها و فضای داخلی دیوارها و مکان هایی که دمای کمتری دارند، انباشته شده و در اثر چگالش، به قطرات آب تبدیل شوند.
آب یکی از اصلی ترین عوامل سایش و فرسودگی در همه ساختمان ها و تجهیزات محسوب می شود که در دراز مدت می تواند خسارت قابل توجهی وارد کند. پوشش ضد بخار می تواند از میعان بخار آب درون ساختمان جلوگیری کند.
در کجاها باید از عایق رطوبتی استفاده کرد؟
با توجه به موارد ذکر شده، در موارد زیر به استفاده از عایق های ضد رطوبت توصیه اکید می شود.
عایق رطوبتی چیست؟
عایق رطوبتی یک پوشش محافظ برای پشت بام، دیوار، کف، تأسیسات و لوله ها در برابر نفوذ آب و رطوبت است. رطوبت از طریق خاک و یا به دلیل بارندگی ممکن است از طریق بدنه یا سطح دیوار و یا زمین و پی جذب ساختمان شود؛ بنابراین از عایق رطوبتی در جهت کنترل رطوبت منازل نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
در ایران از گذشته های دور قیرگونی در شهرها و کاه گل در روستاها از روش های مرسوم برای ایجاد عایق رطوبتی در پشت بام خانه ها بود. البته از غیر گونی برای آب بندی سرویس های بهداشتی، حمام، وام و استخرها نیز استفاده می شد. امروزه از این روش کمتر برای آب بندی و عایق کاری استفاده می شود و روش های دیگری جای آن را گرفته اند.
انواع عایق رطوبتی
به طورکلی عایق های رطوبتی به سه نوع عایق های پلیمری، نفتی و معدنی دسته بندی می شوند که در ادامه به معرفی زیر گروه های این دسته ها پرداخته شده است و به موارد کاربرد آن ها اشاره شده است.متداول ترین انواع این عایق ها عبارت از کلیه اجسامی که به قیر آغشته شده باشند مانند قیرگونی، کاغذ قیراندود و پارچه های فیبری، مواد لاستیکی و پلاستیکی و انواع عایق های پیش ساخته منیزیم مانند یونولیت هستند.
برای کاربری های مسکونی، هر ماده ای ضریب نفوذ کمتر از 1 پِرم (perm) داشته باشد را می توان به عنوان پوشش ضد بخار و ضد رطوبت برشمرد. برای کاربری های صنعتی و شیمیایی، حداکثر نفوذپذیری به 0/5 پِرم کاهش می یابد.واحد پِرم واحد اندازه گیری راندمان و اثر عایق رطوبتی بوده و اختصار کلمه ای به معنای نفوذپذیر است که عبارت است از مقدار بخار آبی که در واحد زمان تحت واحد فشار از واحد سطح می گذرد.
یک پِرم (perm) عبارت است یک نانوگرم بخار آب که در ثانیه که در فشار یک پاسکال از یک مترمربع عبور می کند و در سیستم انگلیسی یک پِرم (perm) عبارت است از یک گرین بخار آب که در یک ساعت، در فشار یک اینچ جیوه، از یک فوت مربع عبور کند.