خیار را می توان هم درخانه و هم در هوای آزاد کشت کرد. در مناطق معتدل و معتدل سرد مانند تهران، اصفهان، کرج و شمیرانات یکی از مواقعی که می توان خیار را در هوای آزاد کشت نمود اواخر مردادماه می باشد. که تحت عنوان کشت پائیزه انجام می گیرد؛ بنابراین در بهار و تابستان درفضای آزاد ودر پائیز و زمستان در داخل آپارتمان و یا گلخانه و یا در زیر نایلون می توان به کشت خیار پرداخت.
نام خیار
نام لاتین CUCUMBER
نام علمی CUCUMIS SATIVUS L. تیره CUCURBITACEAE
زمان کاشت اواخر فروردین تا اواخر اردیبهشت
مقدار بذر مصرفی 4-3 کیلوگرم در هکتار
منشا
اصل این گیاه نیز مانند دیگرگیاهان خانواده کدوئیان از جنوب شرق آسیا می باشد یعنی درهندوستان وچین جنوبی و مرکزی کاشت خیار از 3 تا 4 هزار سال قبل معمول بوده است.
نیاز های اکولوژی
خاک:
برای رشد مناسب خیار خاک لومی حاصلخیز با زهکشی خوب توصیه می شود.
نور:
تمام سبزی های تیره کدوئیان گیاه فصل گرم می باشند و برای حصول نتیجه مطلوب نیاز بالایی به نور خورشید دارند.
خیار را می توان هم درخانه و هم در هوای آزاد کشت کرد. در مناطق معتدل و معتدل سرد مانند تهران، اصفهان، کرج و شمیرانات یکی از مواقعی که می توان خیار را در هوای آزاد کشت نمود اواخر مردادماه می باشد که تحت عنوان کشت پائیزه انجام می گیرد؛ بنابراین در بهار و تابستان درفضای آزاد ودر پائیز و زمستان در داخل آپارتمان و یا گلخانه و یا در زیر نایلون می توان به کشت خیار پرداخت.
در صورتیکه زمان کشت درجه حرارت هوا کمتر از 15 درجه سانتیگراد باشد بذر ها سبز نخواهند شد.
ولی در درجه حرارت 20 درجه سانتیگراد پس از 6 روز و در 25 درچه سانتیگراد پس از 4 روز و در حرارت 30 تا 35 درجه سانتیگراد پس از 3 روز جوانه ها از خاک خارج می شوند
دما:
خیار محصول فصل گرم است و در دمای 30-18 درجه سانتی گراد بهترین رشد خود را دارد.
آبیاری:
هر 7-5 روز نیاز به آبیاری دارد و آبیاری آن باید به آرامی انجام شود.
کود:
نیاز کودی خیار شامل 80-60 کیلوگرم ازت و به همین مقدار اسید فسفریک و 120-90 کیلوگرم در هکتار پتاس می باشد.
روش کاشت:
برای کاشت خیار باید اول زمین را با کود های حیوانی و شیمیایی حاصلخیز کرده و سپس با ایجاد جوی پشته هایی اقدام به کاشت بذر خیار کرد.
بذر خیار را مستقیما در عمق 2 تا 3 سانتیمتری زمین می کارند و بهترین روش طریقه خطی می باشد.
فاصله بوته ها از یکدیگر 50 تا100 سانتیمتر مناسب است.
با گره زدن یک نخ به سر بوته ها، آن ها را به بالا بکشید تا فضای کمتری را برای رشد اشغال کنند.
خیار را به دو روش می توان کشت کرد
1- کاشت مستقیم: در این روش می توان بذر ها را قبلا در پارچه نم دار پنبه ای به مدت 48 ساعت در دمای معمولی اطاق خیساند. سپس بذور را در محل مورد نظر کاشت و آنگاه با کمی شن شسته روی آن را پوشاند. بذور سالم باید در شرابط آب و هوای مناسب گلخانه ظرف 2 تا 3 روز برگ های لپه ای ظاهر نمایند. پس از دو سه برگی شدن بوته های خیار سایر نهال های کمکی با قیچی قطع می شوند. در کشت مستقیم ممکن است میزان سبز شدن بذر خیار ها به دلایلی از جمله حشرات و آفات - سله بستن روی بذر و... کاهش یابد. همچنین قرار گرفتن ریشه جوانه های سبز شده روی کود های نپوسیده نیز منجر به از بین رفتن بوته خواهد شد. این مسائل باعث می شود که برای رعایت 2 تا 5/2 بوته در هرمتر مربع تعداد بذر های واکاری که بین یک تا دو هفته بعد از کاشت اصلی صورت می گیرد افزایش یابد و ضمن ناهماهنگی با رشد بوته های اصلی هزینه بذر های مصرفی نیز افزایش یابد
2- کشت غیر مستقیم
منظور از کشت غیر مستقیم همان کاشت نشاء می باشد؛ که برای کاشت از این طریق نشاء آن را باید در اواسط فصل بهار تهیه کنید.
آفات:
از آفات مهم خیار می توان از شته، تریپس، کفشدوزک 12 نقطه ای خیار، آبدزدک، کنه های تار عنکبوتی، نوعی کرم خیار، مگس خربزه، کنه و نماتد ها نام برد که با انواع حشره کش ها قابل کنترل هستند.
چنانچه برای حمل و نقل یا صادرات محصولات خود نیاز به مشاوره دارید، زینگ را دانلود کرده یا با ما تماس بگیرید.