ویژگی های پشم شیشه
- پشم شیشه به دلیل ساختار الیافی خود عایق خوبی در برابر سر و صدا می باشد. به همین دلیل از این متریال می توان به عنوان عایق صوتی و آکوستیک در ساختمان استفاده نمود.
- این عایق با چگالی یا دانسیته های مختلف در بازار موجود بوده و چگالی این عایق گستره ای بین 24 تا 96 کیلوگرم بر متر مکعب را پوشش می دهد.
- پشم شیشه می تواند با فویل آلومینیومی، الیاف پارچه ای شیشه ای و یا بافت سیاه شیشه ای پوشانده شود.
- این عایق حرارتی، صوتی باعث کاهش مصرف انرژی می شود و با ایجاد تعادل در گرمایش و سرمایش محیط، از هدر رفت انرژی جلوگیری به عمل می آورد.
- عایق پشم شیشه مقاومت بالایی در برابر حرارت و گرما دارد و نوعی عایق کندسوز محسوب می شود که نقشی در گسترش آتش ندارد.
- هنگامی که در معرض آتش قرار می گیرد گاز سمی از خود تولید نمی کند.
- تحمل حرارتی پشم شیشه مانند سایر عایق ها تا دمای خاصی می باشد و می تواند تا دمای 550 درجه سانتی گراد را تحمل کند.
- بازه دمایی برای این عایق از منفی صد و نود و پنج درجه سانتیگراد تا صد و بیست درجه سانتی گراد می باشد.
- پشم شیشه عایقی بسیار سبک است و نصب آن به آسانی قابل انجام می باشد.
نقاط ضعف پشم شیشه
- به دلیل سوزنی بودن الیاف پشم شیشه امکان ایجاد خراش بر روی پوست وجود دارد. علاوه بر آن این الیاف برای ریه مضر بوده و در صورت ورود ذرات معلق آن در ریه احتمال مبتلا شدن به بیماری تنفسی وجود دارد. در بعضی موارد ممکن است که تماس مستقیم با پشم شیشه به صورت مداوم موجب بروز سرطان شود. بنابراین در حین نصب استفاده از عینک، دستکش و لباس های آستین بلند الزامی می باشد.
- سرطان زایی پشم شیشه حتی بر روی حیوانات تأثیر می گذارد و باعث ایجاد تومور می شود.
- ساختار سلولی پشم شیشه به صورت سلول باز است و به همین دلیل آب و بخار آب جذب آن می شود. عایق پشم شیشه مقاومت کمی در برابر رطوبت و آب از خود نشان می دهد و در صورت مرطوب شدن مقاومت حرارتی آن کاهش می یابد.
- به دلیل مقاومت پایین پشم شیشه در برابر رطوبت، اگر از آن ها برای عایق کاری فضاهای باز استفاده شود، باید حتما از روکش های آلومینیومی یا روکش های ضد رطوبت بر روی آن استفاده شود.
خارش پوست ناشی از پشم شیشه و درمان آن
در کارخانه های تولید پشم شیشه، کارگران با محرکی به نام فایبرگلاس در تماس هستند. تماس پوست با فایبر باعث ناراحتی پوستی و خارش می شود که کاملا قابل درمان است و به راحتی رفع می شود. بهتر است برای عدم تحریک پوست تا حد امکان از شوینده ها و مواد شیمیایی اجتناب کنید.
شستن پوست و محل خارش با آب گرم و صابون می تواند به رفع خارش کمک زیادی کند. دقت کنید که از تماس دست آلوده با چشم ها جدا خودداری کنید تا باعث سوزش نشود. همچنین باید از خاراندن محل خارش جلوگیری کرد تا وضع بدتر از این که هست نشود.
دقت کنید که ناحیه حساس شده با نور خورشید در تماس نباشد. همچنین باید محل مورد نظر را خنک نگه داشت و مانع از خشک شدن آن شد. پوشیدن لباس های پشمی باعث تحریک پوست می شود پس بهتر است این گونه لباس ها را تا درمان کامل پوست نپوشید. در صورتی که با انجام مراقبت، پوست بهتر نشد یا این که در اثر خارش زخم شد، حتما به پزشک متخصص پوست مراجعه فرمایید.
