نحوه کاشت پیاز

یک نوع پیاز برای کشت انتخاب کنید. مانند بسیاری از میوه ها و سبزیجات، انواع مختلفی از پیاز وجود دارد که به دلایل مختلف جذاب هستند. پیاز سه رنگ سفید، زرد و قرمز / بنفش - با طعم خاص خود را دارند. پیاز از لحاظ کشت به دو دسته تقسیم می شود: روز بلند و روز کوتاه. پیاز روز بلند یعنی در طول روز بین 14 تا 16 ساعت (اواخر بهار / تابستان) شروع به رشد می کنند، در حالی که پیاز روز کوتاه، 10 تا 12 ساعت طول روز برای (زمستان / اوایل بهار) شروع رشد نیاز دارد.

پیاز روز بلند در مناطق سردسیر و پیاز روز کوتاه در مناطق گرمسیر بهتر رشد می کنند.
پیاز زرد، طلایی رنگ است و طعم کمی شیرین دارد، پیاز سفید تیز و کمی تندتر از پیاز زرد است و پیاز قرمز، بنفش رنگ است و اغلب به جای پخته شده، به صورت تازه خورده می شوند.
تصمیم بگیرید چگونه می خواهید پیاز را بکارید. به طور کلی، دو راه متداول برای کاشت پیاز وجود دارد: استفادهاز پیازچه یا بذر پیاز. باغبانان کاشت پیازچه را ترجیح می دهند، چون پیازچه درشرایط آب و هوایی نامناسب کمی مقاومتر از بذر پیاز می باشد. همچنین می توانید پیاز را با استفاده از بذرهای داخل منزل بکارید و بعداً به فضای باز انتقال دهید (نشاء). پیاز را در آب و هوای گرم نیز می توان کاشت.

می توانید کاشت پیاز را از بین نشاءها / قلمه ها انتخاب کنید، اما این کار سخت تر ازکاشت با پیازچه یا بذراست.
از یک گلخانه برای دریافت توصیه های در مورد پیازچه ها و بذرهایی که در منطقه شما خوب رشد می کنند بازدید کنید.
اطلاع از زمان کاشت. اگر پیازها در زمان دقیق کاشته نشوند، به آسانی رشد نمی کنند. پیاز در آب و هوای سرد از بین می روند. اگر بذرهای خودتان را می کارید، حداقل 6 هفته قبل از زمان کاشت خارج از منزل، آنها را در داخل خانه بکارید. البته مطمِئن باشید که پیاز را 6 هفته قبل از تاریخ آخرین میانگین روزانه یخبندان بکارید، سپس تاریخ تعیین کنید.
انتخاب بهترین مکان برای رشد پیاز. لازم نیست شرایط ایده آلی برای رشد پیاز فراهم کنید، در عین حال یکسری اولویت ها، برای رشد آن وجود دارد. مکانی با تعداد زیادی اتاق و نور مستقیم انتخاب کنید. اگر فضا به اندازه کافی باشد، پیاز بزرگ می شود. همچنین باید از کاشت پیاز در یک مکان که توسط گیاهان بزرگ یا درختان سایه انداخته شده احاطه شدند، اجتناب نمایید.
پیاز به خوبی در بسترهای بزرگ رشد می کند، بنابراین اگر دسترسی به فضای باغ کافی ندارید، می توانید یک بستر مخصوص جداگانه برای محصول پیاز خود بسازید.

آماده سازی خاک برای زراعت پیاز. اگر بتوانید خاک را برای کاشت از چند ماه قبل آماده کنید، در انتها پیاز بهتری دریافت خواهید کرد. خاک را تمیز و کود را در پاییز اضافه کنید. خاک بسیار سنگی، شنی و یا دارای مقدار زیادی رس و یا ترکیب خاک های چند گلدان تا حدی به کاشت بهتر کمک می کند. علاوه بر این، سطح pH خاک را آزمایش و هر عنصری که برای ایجاد PH بین 6 تا 7.5 ضروری باشد را اضافه کنید.
آزمایش و تغییر pH خاک بهتر است حداقل یک ماه قبل از کاشت انجام شود، هر عنصر اضافی در یک زمان خاص ممکن است بر روی خاک تأثیرگذار بوده و زمینه را برای رشد بهتر پیاز فراهم کند.

خاک را آماده کاشت پیاز کنید. هنگامی که آماده کاشتن می شوید، خاک را حدود 6 اینچ (15.2 سانتی متر) گود و یک لایه (1 فنجان برای هر 20 فوت یا قدم) کود فسفر اضافه کنید. البته اگر خاک کمبود فسفر داشت، این کار را انجام دهید. برای اطمینان، ابتدا خاک را آزمایش تا متوجه این امر شوید. استفاده از ترکیبی مانند 10-20-10 یا 0-20-0 پیازهای در حال رشد را بیشتر تقویت می کند. در این مرحله باید علف های هرز را از بین ببرید.
حفر سوراخ ها. پیاز را بیشتر از یک اینچ در بالای خاک نگذارید؛ اگر بیش از حد عمیق بکارید، رشد پیاز کاهش می یابد. پیازها را با فاصله ی 4-6 اینچ (10.2-15.2 سانتیمتر) از هم جدا و بذرهای پیاز نیز 1-2 اینچ (1.5-5.1 سانتی متر) فاصله داشته باشند. همانطور که پیاز ها شروع به رشد می کند، در مکان دیگر نشاء تهیه کنید و برای افزایش رشد با فاصله بیشتری از هم آنها را بکارید.
کاشت پیاز: بذرها را در سوراخ های حفر شده گذاشته و آنها را با 3.5 تا 3 سانتی متر از خاک بپوشانید. عمق پیازچه ها بیش از 5 سانتی متر نباشد. از دست ها یا کفش های خود استفاده کنید تا خاک را در بالای پیاز قرار دهید. در خاک سفت، بهتر از خاک سست، پیاز رشد می کند. در انتهای کاشت کمی آب اضافه کرده و رشد آن را مشاهده کنید.
نشاء های پیاز نسبت به پیازچه ها یا بذرها به آب بیشتری نیاز دارند، بنابراین اگر نشاءکاشته اید رطوبت بسیار کمی به خاک می دهد.

مراقبت از بخش های مختلف پیاز: پیاز گیاه نسبتاً حساسی است زیرا دارای ریشه شکننده است که به راحتی توسط علف های هرز، آسیب می بیند. برای قطع کردن علف هرز، از بیل کج به جای کشیدن آنها استفاده کنید. تکان دادن علف های هرز می تواند ریشه های پیاز را از بین ببرد و کار دشوارتر می شود. در هفته حدود 1 اینچ (2.5 سانتیمتر) آب روی پیازها بریزید و برای تأمین مواد مغذی یک بار در ماه کود نیتروژن اضافه کنید. بلافاصله بعد از کاشت، یک لایه سبک مالچ بین هر گیاه برای حفظ رطوبت و جلوگیری از رشد علف های هرز اضافه کنید.
اگر می خواهید پیازتان طعم شیرین تر داشته باشد، باید نسبت به حالت معمول آب بیشتری دهید.
هر کدام از بوته های پیاز را می توان بیرون کشید. این پیازها رشدشان دیگر ادامه پیدا نمی کند.

برداشت پیاز: هنگامی که برگ های زرد ظاهر می شود؛ یعنی پیاز به طور کامل رسیده است. در این مرحله، سرش را خم کنید تا به سطح زمین برسد. انجام این کار، مواد مغذی بیشتری را به سمت پیازچه های در حال رشد به جای پرورش شاخه ها، انتقال می دهد. پس از 24 ساعت، پیاز آماده بیرون کشیدن می شود. آنها را از خاک جدا کنید و شاخه ها را به اندازه ی 2.5 سانتیمتر بالای پیازچه مرتب کنید. پیاز را به مدت یک یا دو روز مقابل نور خورشید خشک کنید و سپس آنها را به مدت دو تا چهار هفته به یک مکان خشک در داخل انتقال دهید تا خشک شدن ادامه یابد.

پیازها در انبار، در تورهای سیمی برای تبادل بهتر هوا به منظور خشک شدن نگهداری می شوند. این کار کمک می کند که به مدت طولانی تری نگهداری شوند و عطر و طعم خود را حفظ کنند.
پیاز شیرین به دلیل رطوبت بالا سریعتر خراب می شود، بنابراین برای جلوگیری از ایجاد پوسیدگی، ابتدا آنها را بخورید.
هر پیازی که نشانه ای از پوسیدگی و خرابی را نشان می دهد یا دور بیندازید یا برش زده و استفاده کنید اینگونه بیماری به سایر پیازهای موجود در انبار گسترش نمی یابد.