تاریخچه گالوانیزاسیون
تاریخچه گالوانیزاسیون به 300 سال پیش برمی گردد. گالوانیزه کردن به فرآیندی گفته می شود، که آهن و فولاد را در وان هایی از عنصر روی مذاب شده فرو برده تا با لایه هایی از جنس روی پوشیده شوند. روش جدید این فرآیند گالوانیزه گرم است که علت استفاده از گاوانیزه گرم افزایش استحکام و فرسوده نشدن فلزات در شرایط هوایی مختلف است.
تولید قوطی گالوانیزه
پروفیل گالوانیزه از طریق روش های مختلف تولید می شوند:
گالوانیزاسیون به شیوه گرم
تولید پروفیل گالوانیزه به شیوه گالوانیزاسیون گرم باعث افزایش استحکام و مقاومت فلز می شود.فولاد هایی که مقاومتشان بالای 1100 مگاپیسل بوده و مشکل کمبود هیدروژن دارند برای تولید پروفیل گالوانیزه مناسب نیستند.در این روش فولاد، آهن و چدن را در محلول ذوب شده روی فرو میبریم، می توان از اکسید شدن آن با آب و هوا جلوگیری کرد و در نتیجه احتمال زنگ زدگی و پوسیده شدنشان کم خواهد شد.
عنصر روی در این روش باعث شده تا رنگ آن سفید مایل به خاکستری روشن شود و جلوه بهتری داشته باشد. این محصول بهترین گزینه برای کارهای ساختمانی است.
گالوانیزه الکترولیتی (روش سرد)
در این روش باید فلزات را در محلولی حاوی ترکیب سولفات روی و سیانید فرو ببرید.این ترکیبات را همان الکترولیت میگویند که خاصیت اسیدی دارند و در پایان کار بروی مقطع روکش روی ایجاد می شود. در این روش مقاومت آهن و فولاد کم است و بیشتر برای مصارف بهداشتی، قطعه های فلزی کوچک و ورق یا لوله هایی که ضخامت کمی دارند مناسب است.
تفاوت روش گرم و سرد
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
