اصول طراحی سقف وافل
مسلما به عنوان یک عنصر سازه ای دارای اصول طراحی منحصر به فرد خود می باشد که می توان در آیین نامه های معتبر از جمله انجمن بتن آمریکا (ACI)، تمام جزئیات مربوط به آن را مطالعه کرد. اما در اینجا قصد داریم بعضی از اصول اساسی آن را به اختصار بررسی نماییم.
آماده سازی سقف وافل
در ابتدا با اجزای سقف وافل آشنا شده و سپس نحوه آماده سازی آن را بر خواهیم شمرد.
در ابتدا شمع بندی انجام می پذیرد، به همین منظور ساپورت های عمودی در محل های مناسب جانمایی شده و با کمک اتصالات به یکدیگر متصل می شوند. در صورت وجود دیوارهای برشی از نوعی قالب استفاده می شود تا بتوان اتصال مناسب بین دیافراگم سقف و دیوار را برقرار نمود.
در مرحله بعدی ساپورت های افقی از طریق اتصالات مخصوص به یکدیگر وصل شده که به همراه ساپورت های عمودی، سیستم باربر ثقلی را به جهت تحمل وزن بتن مسلح تازه تا رسیدن آن به گیرایی مناسب، تشکیل می دهد.
پس از مرحله شمع بندی و نصب شاسی افقی، قالب های مخصوص سقف وافل بر روی شبکه افقی ایجاد شده قرار گرفته و با بست های مخصوص، به شاسی زیرین متصل می گردند و پس از حصول اطمینان از صحت اتصالات در کل شبکه توسط تیم های نظارتی، عملیات میلگرد گذاری دو طرفه آغاز می گردد. در مرحله آخر، عملیات بتن ریزی در فواصل بین قالب ها و تا ارتفاع ذکر شده در نقشه های سازه ای پروژه صورت می پذیرد.
بعد از آن که بتن به مقاومت لازم رسید، امکان جمع آوری شمع بندی، شاسی افقی و قالب ها فراهم می شود و در نهایت شکل ظاهری زیرین سقف به صورت مشبک های تو خالی که توسط تیرچه های بتنی به نام Ribs که در بین فواصل قالب ها تشکیل می شوند، نمایان می شود.
قالب های وافل در ابعاد مختلفی وجود دارند، که انتخاب سایز آن ها وابسته به الزامات طراحی می باشد. اما هر آنچه دهانه بزرگ تر باشد، تعداد قالب های بیشتری برای رسیدن به مقاومت لازم نیاز است.