استفاده از کندگیر کننده ها
کندگیر کننده های سطح، کنترل شده ترین روش برای به نمایش گذاشتن تراکم محسوب می شوند. کندگیر کننده های سطحی مایع که بر روی سطوح بتنی خیس اسپری می شوند، از نشست کردن بالاترین لایه که به عنوان ملات شناخته می شود جلوگیری کرده و به آن اجازه شسته شدن یا برس زنی می دهد. عمق ملات از بین رفته و به سبب آن میزان تراکم با استفاده از کندگیر کننده ها تعیین می شود. الگوهای بافت در کفپوش بتنی با استفاده از استنسیل ها برای پوشش منطقه بتنی قبل از استفاده از کندگیر کننده ها ایجاد می شوند. ناحیه حفاظت شده در کنار بافت دانه ای شکل که در جایی که بافت متراکم نمایش داده می شود قرار دارد، هموار باقی می ماند. اثر آن زمانی تشدید می شود که رنگدانه ها یا رنگ سیمان با رنگ شن ها و تراکم فرق کند. در کنار تمام این تکنیک ها، زمان و مهارت برای اجرایی موثر از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.
شات انفجار
این تکنیک روشی ساده برای از بین بردن لایه بالایی بتن سخت برای ایجاد سطحی دندانه دار بوده و معمولا برای ارتقاء چسبندگی مورد نیاز برای لایه های آخر استفاده می شود. اگر لایه آخر از قبل تعیین شده باشد، نیاز به کنترلی دقیق در جهت اطمینان از مقاومت می باشد. برای اندازه گیری میزان شات انفجار، تست پچ به کار برده می شود. بسته به عمق و میزان جلا دادن، هرچه که میزان ساییدگی بیشتر باشد میزان تراکم هم بیشتر خواهد بود. مثال های زیادی از ایجاد الگو به وسیله استفاده از استنسیل ها با این روش وجود دارد.
منقوش کردن بتن خیس
این روش روشی معمول برای ایجاد بافت در سطح خارجی بتن بوده و می تواند راهی مقرون بصرفه برای ایجاد سطحی مقاوم در برابر لغزش و سر خوردگی نیز باشد. در این روش تیغه مخصوص این کار به تدریج بالا و پایین رفته تا بتنی با برامدگی های هم سطح ایجاد کند.
بتن برس زده شده
این روش نیز روشی مقرون بصرفه برای ایجاد سطحی مقاوم در برابر لغزش می باشد و برای فضاهای سودآور که زیبایی شناسی در آنها اهمیت ویژه ای ندارد برای دست یافتن به سطحی یکدست مورد استفاده قرار می گیرد. این روش فرصت هایی را برای ایجاد الگوهای متنوع با توجه به جهت برس کشیدن و مواد استفاده شده، ارائه می دهد. برای مثال، جارو های بزرگ بافت بزرگ تری نسبت به جارو های کوچک ایجاد می کنند. علاوه بر آن بر اساس نوع هدف جاروهایی که موها و دندانه های فلزی دارند برای کاربردهای تبلیغاتی مناسب ترهستند.
روش دیگر برای اضافه کردن بافت به بتن خیس استفاده از استمپ یا الگوهایی است که در آن از غلطک استفاده می شود. آنچه که بیشتر برای نمای بتن مورد استفاده قرار می گیرد این است که سیستم های استاندارد معمولا تمایل به استفاده از الگوهای سنگی و سنگ فرش کردن راه روها و پاسیو ها دارند اما این روش پیشنهادهایی برای داشتن بافت و الگوهای خاص از طریق ایجاد کفپوش های سفارشی ارائه می کند.
رنگ
رنگ کفپوش بتنی توسط ترکیبات رنگ که خود آن ها بسته به بافت سطح بتنی ممکن است ظاهر متفاوتی داشته باشند و همچنین با توجه به میزان ترکیباتی که در معرض دیدقرار می گیرند، تعیین می شود. هم چنین می توان رنگ های مختلف و دائمی را به سطح بالایی بتن نیز افزود.
رنگ خشک
رنگ های خشک متشکل از پودر یا دانه های ریزی هستند که قبل از خرد کردن روی سطح بتن پاشیده می شوند. پاشیدن این رنگ روی سطوح باعث ایجاد سطحی مقاوم و سخت می شود. دامنه وسیعی از رنگدانه ها از جمله خاکستری وجود دارد که با انتخاب آنها می توان به سطح مورد نظر ظاهری مناسب بخشید. عوامل زیادی در مقاوم تر کردن سطوح برای ارتقاء دوام و پایداری کف موثر هستند اما این عوامل می توانند مقاومت در برابر سایش را فراهم کرده و معمولا برای اصلاح سطح پایانی به کار گرفته شده در این روش در زمان وجود الیاف فولادی، مورد استفاده قرار گیرند.
لکه های رنگی
لکه های رنگی می توانند روی هر دو سطح جلا داده شده الماسی و خرد شده اعمال شوند و با ارائه مزیت تفاوت رنگ ها و برنامه کنترل شده برای ایجاد الگو، به تنوع طبیعی رنگ های بتنی سطوح اجازه نشان داده شدن می دهند.