بتن
بتنی که در سازه های پیش تنیده مورد استفاده قرار می گیرد، باید از مقاومتی بیش از آن چه در سازه های بتن مسلح استفاده می شود، برخوردار باشند. از آن جایی که این بتن تحت اثر نیروهای بزرگ تر قرار دارند، باید از کیفیت بالایی برخوردار باشند که همین امر از لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه تر خواهد بود. استفاده از بتن با مقاومت بالا می تواند ابعاد مقطع و در نتیجه وزن آن را کاهش دهد.
فولاد پیش تنیده
فولادهای پیش تنیده فولادهایی هستند که از مقاومت کششی زیادی برخوردار هستند. دلیل این امر امکان وجود تنش های زیاد در فولاد می باشد. این گونه فولادها از خاصیت ارتجاعی و خمیری در تنش های بسیار بالا برخوردار می باشند.
فولادهای پیش تنیده نسبت به زنگ زدگی مقاوم هستند. قطر کم این فولادها و سطح تماس خارجی بزرگ به منظور بالا بردن خاصیت چسبندگی با بتن از دیگر ویژگی های این فولادها می باشد. ساخت فولادهای پیش تنیده به سه شکل مفتول، سیم، رشته، کابل و میله انجام می شود.
مفتول های پیش تنیده
این مفتول ها دارای قطر 4 تا 8 میلی متر می باشند که هم در بتن پیش کشیده و هم در بتن پس کشیده استفاده می شوند. برای ساخت مفتول ها ابتدا شمش فولاد را به شکل گره، نورد می کنند و پس از اینکه میلگردها سرد شد، میله ها را می کشند تا مقاومت آن افزایش یابد.
پس از این مرحله، مفتول ها را برای زمان معینی به صورت یکنواخت حرارت می دهند تا تنش های آن آزاد شود. این فولاد دارای سستی معمولی می باشد. سستی فولاد یعنی برای کاهش تنش فولاد، آن را تحت بار معینی در درجه حرارت و طول ثابت قرار می دهند.
در صورتی که پس از عملیات کشش سرد و همزمان با اعمال حرارت برای بهتر شدن خواص الاستیک فولاد و کاهش سستی آن به فولاد، یک تنش کششی حدود 65 درصد مقاومت نهایی وارد شود، به این محصول، فولاد با سستی کم می گویند.
کابل های پیش تنیده
از بافته شدن تعدادی مفتول به دور هم، کابل های پیش تنیده ساخته می شوند. کابل ها معمولا به صورت 7 یا 19 تسمه تهیه می شوند که نوع اول آن کاربرد بیشتری دارند. کابل ها مانند مفتول ها به صورت سستی معمولی و سستی کم تهیه می شوند و تنش جاری شدن آن ها همانند مفتول ها اندازه گیری می شود.
میله های فولادی
میله ها با اضافه کردن آلیاژهای مخصوص در هنگام تولید فولاد و سپس اصلاح سرد میلگردهای تولید شده، تهیه می شوند و در مرحله آخر عملیات آزادسازی تنش را بر روی آن انجام می دهند.