بتن اسفنجی یکی از انواع بتن ها است که از شن و ماسه، سیمان و آب تشکیل می شود که البته گاهی اوقات از ماسه برای تولید آن استفاده نمی گردد. حدود 15 الی 25 درصد فضای این بتن خالی است، به همین دلیل آب به راحتی از آن عبور می کند. این بتن هم از نظر زیست محیطی و هم از نظر اقتصادی مزایای بی شماری در بر دارد.
بتن اسفنجی که متخلخل یا پوک نامیده می شود، بتن غیر سازه ای است اما از قابلیت سازه ای شدن برخوردار می باشد. از بتن اسفنجی غیر سازه ای برای ساخت پانل های جدا کننده، کف سازی و شیب بندی و تولید عایق صوتی و حرارتی استفاده می گردد. در مقابل، بتن اسفنجی سازه ای برای ساخت قطعات ساختمانی، انواع بلوک و قطعات پیش ساخته مسلح به کار برده می شود.
مقدار آبی که در تولید این بتن مصرف می شود در مقایسه با سایر بتن ها کمتر است، به همین دلیل در مدت زمان کوتاهی پس از تولید، آب آن تبخیر شده و در عرض یک ساعت بتن خالی از آب می گردد. ما در این نوشته به بررسی بتن اسفنجی، ویژگی ها و کاربردهای آن می پردازیم، پس با ما همراه باشید.
تاریخچه بتن اسفنجی
بتن اسفنجی در سال 1924 میلادی توسط مهندسی سوئدی اختراع و به جامعه مهندسان معرفی شد. انگیزه تولید این محصول، دست پیدا کردن به ماده ای با خواص چوب نظیر سبکی، عایق حرارتی و قابلیت برش و شکل دادن و همچنین بدون معایب چوب مانند قابلیت اشتعال و فاسد شدن آن بود. پس از سال 1950 ساخت بتن های متخلخل در کشورهای دیگر نیز آغاز شد.
این بتن هم اکنون در اروپا و آمریکا با نام های تجاری HEBEL، YTONG و Siporex شناخته می شود که در ساخت و ساز هم معروف هستند. این بتن ها در صنعت ساختمان به هبلکس یا سیپورکس و آران لکس شناخته شده می باشند.
انواع بتن اسفنجی
بتن اسفنجی در دو نوع بتن گازی و بتن کفی مورد استفاده قرار می گیرد که در ذیل به توضیح آن ها می پردازیم.
این نوع بتن برای ساخت بلوک های سبکی که در ساخت دیوار جداکننده مورد استفاده قرار می گیرند به کار برده می شود. از خواص بتن اسفنجی گازی می توان به جمع شدگی پایین، عایق حرارتی و جرم حجمی پایین اشاره نمود.
این بتن از ادغام کف در خمیر سیمان یا ملات ایجاد می شود. این بتن وزن سبکی دارد و نقش عایق حرارتی را ایفا می نماید. از بتن اسفنجی کفی به عنوان لایه میانی ساندویچ پانل و پر کننده حفاری ها استفاده می شود.
مواد افزودنی در بتن اسفنجی
یکسری مواد را می توان به جای سیمان به بتن اسفنجی اضافه نمود که شامل گاز سیلیس، خاکستر بادی و روباره می باشند. این متریال ها بر نفوذپذیری، گیرش، میزان تخلخل و مقاومت بتن اثرگذار هستند و عملکرد بتن را ارتقاء می بخشند. مواد افزودنی بتن اسفنجی شامل موارد زیر می باشند.
این متریال محصولی از انبار زغال سنگ سوزان واقع در نیروگاه های برق است که متریالی مهم در سیمان سازی به شمار می آید. این ماده را می توان جایگزین سیمان قرار داده و به میزان 6 الی 65 درصد از آن استفاده نمود. در گذشته این ماده بر روی زمین انباشته و ماده ای بی مصرف محسوب می شد، اما امروزه از آن در بتن سازی استفاده می گردد.
گاز سیلیکون محصولی فرعی از تولید سیلیکون با دانه بندی بسیار ریز و کروی شکل است که استفاده از آن استحکام و طول عمر بتن را بالا می برد. از گاز سیلیس برای افزایش مقاومت فشاری بتن در ساختمان های بلند استفاده می شود. از این ماده می توان به میزان 5 الی 12 درصد به جای سیمان استفاده نمود.
روباره محصول زباله در صنایع فولاد است و به میزان 20 الی 70 درصد می توان از آن به جای سیمان استفاده کرد. روباره همانند سایر افزودنی ها عاملی برای افزایش مقاومت بتن محسوب می شود.
نصب بتن اسفنجی
نصب این بتن شامل چهار مرحله مخلوط کردن در بتن، جای گذاری کردن، تراکم و فشرده کردن در نصب بتن اسفنجی و در آخر عمل آوردن بتن می باشد. نصب بتن اسفنجی با بتن توپر و غیر قابل نفوذ به دلیل تفاوت در ویژگی های فیزیکی تفاوت دارد، از این رو نیاز به یک پیمانکار، با تجربه تخصصی می باشد. بنابر این کیفیت و عملکرد بتن بستگی به نصب درست و کمپکت آن دارد.
در زیر سازی بتن اسفنجی، زمین زیر بتن نباید کاملاً نفوذ ناپذیر باشد و باید حداقل کمی خاک آن نفوذ پذیری داشته باشد. در مناطق ماسه ای، این نوع بتن مستقیماً بالای ماسه نصب می شود.
کلام آخر
ما در این نوشته به بررسی یک نوع بتن متخلخل و سبک به نام بتن اسفنجی پرداختیم. همانطور که گفتیم این نوع محصول بسیار سبک بوده و در مکان هایی که نیاز به جذب آب لازم باشد، استفاده می شود. امیدواریم این مطلب جوابگوی سوالات شما عزیزان در مورد بتن اسفنجی بوده و همچنین اطلاعات مفیدی را پیرامون این موضوع ارائه کرده باشد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
