کاربرد تلوریم

تلوریم یک نیمه هادی است و اصولا با مس، سرب، طلا و نقره آلاییده می شود. تلوریم همچنین برای رنگ کردن شیشه و سرامیک استفاده می شود و یکی از مواد اولیه برای ساخت کلاهک های انفجاری محسوب می شود.

تلوریم به عنوان یک عنصر آلیاژی کاربرد دارد. مقادیر اندکی از این عنصر به مس و فولاد زنگ نزن برای بالا بردن خاصیت ماشین کاری و نورد اضافه می شود. تلوریم همچنین به سرب برای بالا بردن استحکام و مقاومت در برابر سولفوریک اسید افزوده می شود.

تلوریم ترکیبات بسیاری تشکیل می دهد، ولی هیچ کدام از آن ها از نظر تجاری مهم نیست.این ترکیبات شامل تلورس اسید، تلوریم تترا کلرید، تلوریم دی کلرید، تلوریم تری اکسید، تلوریم مونو اکسید  و سدیم تلورید است.

از این عنصر بیشتر برای ساخت آلیاژ با فلزات دیگر استفاده می شود. آن را به سرب اضافه می کنند تا استحکام و دوام آن را افزایش داده، تأثیر فرسایشی اسید سولفوریک را بر آن کاهش دهند. افزودن تلوریم به فولاد ضد زنگ و مس باعث افزایش کارآمدی آنها می گردد.

برای کنترل سرما به صورت چدن آلیاژ می شود.در سرامیکها کاربرد دارد.تلوریم بیسموت در وسایل ترموالکتریک بکار می رود.تلوریم همچنین در کلاهکهای انفجاری مورد استفاده بوده، دارای کاربردهای بالقوه در پهنه های آفتابگیر تلوریم کادمیم می باشد. بخشی از راندمان بالای تولید برق سلولهای خورشیدی مربوط به استفاده از این ماده می باشد، اما در عمل هنوز از این کاربرد استقبال نشده است.

ترکیبات

تلوریم در گروه گوگرد و سلنیم قرار دارد و ترکیباتی مشابه آنها می سازد. ترکیب با فلز یا هیدروژن و یونهای مشابه یک تلورید نامیده می شود. تلوریدهای طلا و نقره کانه های خوبی به حساب می آیند.

ایزوتوپها

برای تلوریم 30 ایزوتوپ با جرمهای اتمی بین 108 تا 137 شناسایی شده است. تلوریم طبیعی دارای 8 ایزوتوپ است.

هشدارها

افرادی که در معرض 0.01 میلی گرم یا کمتر تلوریم در هر متر مکعب هوا قرار می گیرند، با بویی شبیه بوی سیر مواجه می شوند. تلوریم و ترکیبات آن را باید سمی انگاشت و با کمال احتیاط با آنها رفتار کرد.

اثر تلوریم بر سلامتی انسان

خوشبختانه، ترکیبات تلوریم به ندرت در تماس با افراد قرار می گیرند. در استعمال این ترکیبات باید ملاحظات لازم را به دقت رعایت کرد چرا که تماس با این ترکیبات حتی در مقادیر بسیار کوچک منجر به بوی بسیار بد دهان و بدن می شود.این ماده می تواند با استنشاق گاز و یا ذرات ریز جامد جذب بدن شود.

خطرات استنشاق: این ماده در 20°C به طور جزئی تبخیر شده و اثرات بد آن، به سرعت پخش شدنش بروز می کند.

اثرات تنفس: گیجی، خشکی دهان، طعم فلز در دهان، سردرد، بوی سیر و تهوع.

اثرات تماس کوتاه مدت: گاز و ذرات این ماده چشم ها و دستگاه تنفسی را تحریک کرده و تماس با آن منجر به تنفسی مشابه با بوی سیر می شود. این ماده بر کلیه ها و دستگاه عصبی مرکزی اثر می گذارد. می شود. مشاهدات پزشکی نشان می دهد که خوردن آن سبب درد شکمی، یبوست و استفراغ می گردد.