اصول نورپردازی در معماری و انواع آن

اصول نور پردازی در معماری

نورپردازی اگر به صورت سطحی انجام شود محدوده مشخصی از فضا را روشن می کند اما نورپردازی عمومی تنوع و جذابیت را به همراه می آورد و یک فضا را با سایه روشن های متفاوت نشان می دهد. یکی از ترفندهایی که برای متفاوت نشان دادن معماری بنا مورد استفاده قرار می گیرد، دخالت نور در فضا است. نوری که به محیط وارد می شود پویایی فوق العاده ای به آن می بخشد، خصوصاً اگر از نظر رنگ بتواند اشیاء و المان های موجود را تحت تأثیر قرار دهد.

رنگ نور نقش بسزایی در آسایش و پویایی فضا دارد و از نظر بصری تأثیر شگرفی بر آن می گذارد. نورپردازی نه تنها در تزیین نمای ساختمان، بلکه در دکوراسیون داخلی یک اصل محسوب می شود و ارتباط حسی با فضا را ایجاد می کند.

نورپردازی نوعی بازی با نور است و در شکل گیری ساختمان های معماری از نظر بصری نقش منحصر بفردی ایفا می کند و فضاهای مختلف را در بر می گیرد، از جمله نورپردازی آشپزخانه، اتاق خواب، سقف، نمای ساختمان، اتاق پذیرایی، سرویس بهداشتی، استخر و محوطه. در دنیای مدرن امروز با تعبیه انواع لامپ ها و چراغ ها و طرح های متنوع نورپردازی می توان معماری را بسیار چشمگیر نشان داد و زیبایی آن را به گونه ای متفاوت به فضا القا کرد.

به کمک نور می توان فضا را بزرگ تر و یا کوچک تر نشان داد. کیفیت نور در هر قسمت از ساختمان قابل تنظیم است، بنابراین با تنظیم آن می توان برخی قسمت ها را برجسته تر و سایر نقاط را کم اهمیت تر جلوه داد. زندگی با نور معنا پیدا می کند و از گذشته تا امروز پیوند عمیقی با معماری داشته و خواهد داشت.

انواع نورپردازی در معماری

• نورپردازی عمومی

نور عمومی یکی از مهم ترین انواع نورپردازی است. نوری ملایم که تمام فضا را پوشش می دهد و برای عملکردهای عمومی فرد مانند حرکت کردن ایمن در فضا است.

• نورپردازی وظیفه ای

این نور کوچک تر و متمرکزتر از نور عمومی است. هنگام کار، شما به نور وظیفه ای دور و برتان نیاز دارید که به آن نور اداری نیز می گویند. نورپردازی وظیفه ای، برای مواقعی است که کاری را انجام می دهید که نیاز به نور بیشتری دارد، مانند مطالعه کردن، آشپزی، نوشتن، دوختن.

• نورپردازی تأکیدی

نور تأکیدی، در واقع نورهای بسیار متمرکزی هستند که هدفشان هدایت دید به سمت نقاط کانونی می باشد.