آنتیموان چیست؟

آنتیموان، عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی دارای نشان Sb و عدد اتمی 51 است. آنتیموان که یک شبه فلز است، دارای چهار حالت آلوتروپیک می باشد.

شکل پایدار این عنصر، فلزی آبی - سفید است و انواع زرد و سیاه آن ناپایدار می باشد. این عنصر در مواد ضد آتش، رنگها، سرامیک، لعاب و آلیاژهای گوناگون و لاستیک بکار می رود.

تاریخچه

آنتیموان در دوران باستان درترکیبات مختلف شناخته شد و بعدها در اوایل قرن 17 و احتمالا زودتر به عنوان یک فلز شناسایی شد. وجود این فلز را اولین بارسال 1450، Tholden به طور علمی گزارش کرد.

استیب نیت، سولفید طبیعی آنتیموان در دوران انجیل به عنوان دارو و وسیله آرایش کشف و مورد استفاده قرار گرفت.ارتباط بین نام جدید آنتیموان و نماد آن پیچیده است؛ نام قبطی پودر آرایشی سولفید آنتیموان، توسط یونانیان قرض گرفته شد و بعد در زبان لاتین هم وارد شد که نتیجه آن واژه stibium است.

"Jacob Berzelius" کاشف علم شیمی در نوشته های خود نام اختصاری برای آنتیموان بکار برده و این نام همچنان مورد استفاده است.

خصوصیات قابل توجه

آنتیموان در حالت عنصری خود شکننده، گدازپذیر، نقره فام و بلوری است که خاصیت هدایت الکتریکی و حرارتی ضعیفی دارد و در دمای کم تبخیر می شود.

شبه فلز آنتیموان از نظر ظاهری و خصوصیات فیزیکی شبیه فلز است، اما از نظر شیمیایی مثل فلز واکنش نمی دهد. همچنین این عنصر مورد حمله اسیدهای اکسید کننده و هالوژنها قرار می گیرد.

فراوانی آنتیموان در پوسته زمین بین ppm 5,0 تا 0,2 برآورد شده است. آنتیموان، کالکوفیل است و با گوگرد و فلزات سنگین سرب، مس و نقره وجود دارد.