رادون چیست؟

رادون یکی از عناصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن Rn و عدد اتمی آن 86 می باشد. این عنصر از گازهای بی اثر و رادیو اکتیو است که توسط رادیوم به وجود می آید.

رادون یکی از سنگین ترین گازها بوده، برای سلامتی مضر می باشد. پایدارترین ایزوتوپ آن Rn222 می باشد که نیمه عمرش 3.8 روز بوده، در پرتودرمانی کاربرد دارد.

تاریخچه

رادون در سال 1900 توسط Friedrich Ernst Dorn که آن را Darium Emanation نامید، کشف شد. در سال 1908، "William Ramsay"و"Robert Whytlaw-Gray"  آن را جدا کرده و چگالی آن را تعیین کردند و فهمیدند که رادون سنگین ترین گاز شناخته شده در آن زمان می باشد. این گاز از سال 1923، رادون نامیده شد.

پیدایش

به طور میانگین در هر 2110 مولکول هوا یک مولکول رادون وجود دارد. و در هر یک مایل مربع از خاک به عمق 6 اینچ، یک گرم رادیوم وجود دارد که به رادون تجزیه شده و مقادیر بسیار ناچیزی از این گاز کشنده را در هوا منتشر می کند. رادون همچنین در برخی از چشمه های آب گرم نیز یافت می شود.

خصوصیات قابل توجه

رادون که یک گاز بی اثر است، یکی از سنگین ترین گازها در دمای اتاق می باشد. رادون در دما و فشار استاندارد، یک گاز بی رنگ است، ولی با سرما دادن به آن تا زیر درجه انجماد به رنگ سبز فسفری و درخشانی در می آید که با پایین آوردن بیشتر دما به رنگ زرد و در نهایت در دمای ذوب به رنگ نارنجی مایل به قرمز تغییر می یابد.

برخی از تجربیات نشان می دهند که فلوئور می تواند با رادون واکنش دهد و فلوئورید رادون کلاثریت های clathrates رادون را گزارش کرده اند. تمرکز رادون طبیعی در جو، بسیار ناچیز بوده، آبهای طبیعی در تماس با جو همچنان رادون را در عمل تبخیر از دست می دهند.

بنابراین آبهای زیر زمینی در مقایسه با آبهای سطحی تمرکز بیشتری از رادون 222 را در خود دارند. به علاوه مناطق اشباع شده یک خاک معمولا مقدار بیشتری رادون در برابر مناطق اشباع نشده دارند که این به دلیل کمبود انتشار رادون در جو می باشد.