باریم
عنصری است که در جدول تناوبی با نشان Ba و عدد اتمی 56 قرار دارد. باریم که عنصری نرم و فلزی می باشد در درجه حرارت بسیار بالایی ذوب شده و جزو فلزات قلیایی خاکی است.
اسید آن را باریتا نامیده و حالت اصلی آن به صورت سولفات باریم در سنگ معدن یافت می شود و به علت واکنش شدیدی که با آزمایش های مربوط به هوا نشان می دهد هرگز به صورت خالص یافت نمی شود. ترکیبات این فلز به میزان کم در تولید رنگ و شیشه سازی کاربرد دارد.
خصوصیات قابل توجه
باریم عنصری فلزی است که از نظر شیمیایی شبیه کلسیم است اما در حالت خالص خود به رنگ سفید خاکستری مثل سرب است.
باریم وقتی در معرض آزمایش های مربوط به هوا قرار بگیرد به راحتی اکسیده شده و نسبت به آب و الکل قدرت واکنش بالایی دارد. برخی از ترکیبات این عنصر به علت چگالی بالایشان قابل توجه هستند مانند سولفات آن که به آن اسپار سنگین می گویند.
تاریخچه
باریم (از واﮊه یونانی barys به معنی سنگین) را برای اولین بار کارل شیل در سال 1774 کشف کرد و در سال 1808 سر هامفری دِوی در انگلستان آن را استخراج نمود. گوِتون دموروو برای اولین بار اکسید آن را باروت نامید که آنتوین لاووازیه آن را به باریتا تغییر داد و مدت کوتاهی بعد از آن ِ این عنصر باریم نامگذاری گردید.
پیدایش
چون باریم به سرعت در آزمایش های مربوط به هوا اکسیده می شود به دست آوردن این فلز به صورت خالص بسیار مشکل است. ابتدا این عنصر به صورت سولفات باریم در کانی ها است ِ و از آن ها استخراج می شود که به صورت کلرید باریم بلوری است.
ترکیبات
مهم ترین ترکیبات باریم عبارت است از:
باریم هنگام سوختن رنگ شعله را سبز می کند.
هشدارها
کلیه آب ها و اسیدهایی که حلال ترکیبات باریم هستند به شدت سمی می باشند. چون اکسیداسیون به راحتی رخ می دهد لذا برای حفظ باریم باید آن را در سیالی با پایه نفت نگهداری نمود.