صادرات بدون کارت بازرگانی

صادرات بدون کارت بازرگانی:
بدون کارت بازرگانی قبلتر به راحتی صادرات امکانپذیر بود و ساده میشد از کارت بازرگانی شخص دیگری استفاده کرد اما امروزه قوانین اتاق بازرگانی مربوط به دریافت کارت بسیار پیچیده تر شده و نیاز به دقت بالاتری دارد.

صادرات بدون کارت بازرگانی جزء دغدغه تاجرانی است که امروزه در کار تجارت و صادرات هستند و برای تعیین قیمت ها و هزینه ها این سوال برایشان مطرح می شود که آیا داشتن کارت بازرگانی برایشان مفید می‌باشد یا خیر؟

مهم‌تر از آن این است که مشکلات استفاده از کارت بازرگانی دیگران چه چیزهایی است و چه موانعی برای کارتان به وجود می‌آورد؟

سودجویی با استفاده از کارت بازرگانی دیگران:
نکته‌ای که در این قسمت وجود دارد این است که قانونا اگر کسی بخواهد از کارت بازرگانی دیگری استفاده کند، منع قانونی دارد و تخلف به حساب می آید.

در یک سال گذشته به این صورت بود که کسانی که کارت بازرگانی داشتند به دیگران وکالت می‌دادند و این افراد با وکالت نامه امور حقوقی و بازرگانی را پیش می‌بردند و انجام می‌دادند.

به دلیل همین موضوع تاجران با کارت بازرگانی افراد مجهول الهویت یا کسانی که فعالیت بازرگانی ندارند و یا اموالی به نام خویش نداشتند، اقدام به دریافت کارت بازرگانی می‌کردند و با گرفتن وکالت از این فرد، کالاها و محصولات خویش را صادر می‌کردند.

در صورتی که مانعی برای کار صادرات به وجود می‌آمد، چون این افراد با کارت بازرگانی دیگران تجارت می‌کردند، کارت دارای مشکل را دور انداخته و از کارت دیگری استفاده می‌کردند.

این داستان به همین شکل ادامه پیدا می‌کرد تا زمانی که تاجران تعهد و مانعی سر راه خویش نداشته باشند و استفاده از کارت بازرگانی دیگران برایشان مانعی نداشته باشد. طبق قوانین جدید مربوط به کارت بازرگانی و ایجاد ممنوعیت، کسی نمی تواند به فرد دیگری وکالت بدهد.

مشکلات استفاده از کارت بازرگانی دیگران:
 تعهد ارزی:
تعهد ارزی به منظور این است که کسی نباید کارت بازرگانی خویش را اجاره بدهد بلکه بهتر است فردی که کارت بازرگانی دارد، امور تجارت و بازرگانی شما را پیش ببرد.

اولین مشکلی که در مورد استفاده از کارت بازرگانی دیگران وجود دارد این است که تعهد ارزی به عهده شخص صادرکننده می باشد.

تعهد ارزی به معنای این است که شما کار تجارت و صادرات را انجام می دهید پس باید ارز دولت را با توجه به شرایطی که اعلام کرده برگردانید.

بعضی از دوستان اظهار دارند که به نفع آنها نیست چرا که قبلا دلار 12 هزار تومان بود و امروزه در سامانه نیما دلار به قیمت 18 هزار تومان است و باید به جای قیمت آزاد بازار به قیمت 18 هزار تومان به دولت برگردانند.

این موضوع سبب ضرر و زیان شما نمی شود، بلکه منفعت و سود برایتان دارد، درست است که اگر به نرخ دلار 20 تا 24 هزار تومان در بازار آزاد بفروشید، قطعا سود زیادی خواهد داشت.

ولی در صورتی که به نرخ دلار 18 هزار تومانی هم بفروشید، سود می کنید، که میزان سودتان کمتر می شود و با کاهش هزینه های تولید در ایران قابل جبران می‌باشد.

به عنوان مثال اگر یک واحد کالا به قیمت یک میلیون و هشتصد هزار تومان باشد، که در سامانه نیما دلار به قیمت 18 هزار تومان می باشد و شما باید برای هر واحد صد دلار درخواست کنید یعنی شروع مذاکره از صد دلار آغاز شود. از طرفی دیگر ممکن است شما تاجر باشید و به هر دلیل نتوانید کارت بازرگانی دریافت کنید یا خودتان مایل به دریافت آن نباشید و از کارت بازرگانی دیگران استفاده می‌کنید.

در این صورت به فرد صاحب کارت بازرگانی، دلار 18 هزار تومانی می دهید، چرا که این فرد در سامانه ثبت نام می‌کند و با این شرایط مشکلی ایجاد نمی‌شود.

در صورتی که به غیر از این عمل کنید، یعنی شما کالایی را صادر کنید که فرد صاحب کارت بازرگانی آن کالا را در سامانه اظهار کند و این فرد در عرض سه ماه این مبلغ را به دولت با نرخ اعلام شده بازنگرداند.

که دولت مستقیما پرنده فرد را به دادگاه ویژه اقتصادی مبارزه با قاچاق کالا و ارز ارسال می‌کند و برخورد بسیار سخت و شدیدی با این فرد خواهد شد. به علاوه اینکه کارت بازرگانی این فرد مسدود یا باطل می‌شود و دیگر اجازه تجارت نخواهد داشت.

یکی از کارهایی که خلاف قانون بوده این است که از کارت بازرگانی فردی استفاده کنید که دلار آن را به قیمت 24 هزار تومان بفروشید و به ازای هر صد دلار، هزار تا دو هزار تومان تعهد ارزی بدهید و خودتان وارد پروسه تعهد نشوید.

ولی در صورتی که دلار 18 هزار تومان به این فرد بدهید هیچ مشکلی در این زمینه ندارید و می تواند به راحتی کار کنید. در صورتی که تعهد ارزی دارنده کارت بازرگانی را تامین کنید این فرد با هزینه یک میلیون تومان می تواند امور تجاری شما را انجام دهد، چرا که هزینه دیگری مانند مالیات و ارزش افزوده نخواهد داشت.

در مورد امور اصلی و کلی تعهد ارزی توضیحاتی ارائه کردیم که در مورد شرایط آن صحبتی نمی کنیم چرا که با توجه به شرایط مختلف تغییر می کند.

 نرخ نیمایی:
یعنی هر کالایی که صادر می کنید، باید قیمت پایه آن را نرخ سامانه نیما اعلام کنید، نرخ نیمایی یعنی دولت نسبت به کسانی که قصد واردات دارند متعهد است که دلار مورد نیاز با نرخ این سامانه را در اختیارشان قرار دهد.

همچنین کسانی که صادرات می کنند هم باید به این نرخ ارز خویش را به دولت بفروشند. تجارت و صادرات بین الملل خارجی ایران، متعلق به دولت است و دولت اجازه فعالیت شرکت های خصوصی را صادر کرده و در قبال این اجازه تعهداتی از افراد گرفته است.

پس تجارت خارجی متعلق به یک شرکت خصوصی یا فرد خاص نیست، بلکه مربوط به دولت است و دولت اجازه داده که هر کسی می تواند تجارت خارجی انجام دهد، که ممکن است در آینده این اجازه را پس بگیرد و به هیچ کسی اجازه صادرات را ندهد.

امروزه و در چند صد سال اخیر به این صورت نیست که مردم از تجارت کردن منع شوند، اما در مورد بعضی از کالاها انحصار اعلام شده است که در حال حاضر به آن نمی پردازیم.

پس دولت تعیین کننده است که هر کالایی را با چه قیمتی به فروش برسانید، و در این مورد تصمیم گرفته که در داخل ایران دلار را با قیمت بیشتر از 18 هزار تومان نفروشید.

تاجران هم چون فعالیت می کنند باید تعهداتی که دولت اعلام کرده است را بپذیرند، در غیر این صورت امتیاز و پروانه کار تجارت به آنها داده نمی شود. کسانی که کارت بازرگانی خویش را برای استفاده به دیگران می سپارند هم تعهداتی دارند و به راحتی نمی توانند از تعهدات آن بگریزند.

اما نکات بسیار کوچکی وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید ولی در صورت استفاده نادرست از آنها ممکن است نتیجه برعکس داشته باشد.

به عنوان مثال یک تاجر به عنوان صادرکننده قصد صادر کردن کالایی را دارد، که در اظهار گمرکی بیان شده که قیمت این کالا بیست هزار دلار است ولی در واقعیت با مشتری خویش سی هزار دلار قرارداد بسته است.
دولت براساس ردیف جدولی که در اختیار دارد ارزش آن کالا را بیست هزار دلار تخمین می زند و از شما تعهد ارزی بیست هزار دلار را می‌خواهد، که اگر شما سی هزار دلار فروخته‌اید، ده هزار دلار به خودتان تعلق می‌گیرد و دولت مشکلی با این مسئله ندارد.

یعنی شما تعهد دارید که به دولت بیست هزار دلار به قیمت 18 هزار تومان بدهید و مابقی سودهای به دست آمده به خودتان تعلق می گیرد. چرا که شما گرانتر فروخته اید و آن تعهدی که نسبت به دولت دارید را انجام داده اید و مشکلی نخواهید داشت.

اما گاهی اوقات برعکس این موضوع اتفاق میوفتد و دولت در اظهار مالیاتی می گوید که کالایی بیست هزار دلار ارزش دارد ولی شما آن را به قیمت هجده هزار دلار فروخته اید.

البته رخ دادن چنین موضوعی بسیار نادر است و راه حل هایی دارد که در برنامه های دیگر به آن می پردازیم.
پس بنابر توضیح نرخ نیمایی، نیازی نیست مدام در حال چک کردن قیمت دلار در بازار آزاد باشید، بلکه باید نرخ دلار را در سامانه نیما بررسی کرده و براساس آن نرخ کالای خویش را محاسبه کنید.

البته کشورهای همسایه ایران مانند عراق و افغانستان در چند سال اخیر دارای معافیت ارزی بوده اند و در صورت صادرات به این کشورها نیازی به پیروی از نرخ نیمایی وجود ندارد.

 مسدودی کارت:
سومین مشکل استفاده از کارت بازرگانی دیگران این است که به علت تسویه نکردن تعهد ارزی کارت بازرگانی مسدود شود. در صورتی که از کارت بازرگانی فردی استفاده می کنیم، که در میانه یک معامله تجاری، کارت فرد به هر دلیلی مسدود شود، می توانید از شخص دیگری با کارت دیگری بخواهید که امور تجارت و تعهدات ارزی شما را پیش ببرد.

اغلب علت مسدود شدن کارت ممکن است به دلیل عدم تسویه تعهد ارزی یا نپرداختن هزینه های لازم به دولت باشد که تعهداتی داشته اید و نپرداخته اید. در این موارد می توانید از کارت دیگران استفاده کنید و حادثه خاصی برای کالای شما اتفاق نمیافتد.

 صرافی ها:
فرض کنید که امروز شما کالایی را به قیمت سی هزار دلار فروخته اید و بیست هزار دلار تعهد ارزی دارید که صرافی ممکن است نپذیرد که ده هزار دلار را آزاد حساب کند و تمام سی هزار دلار را به نرخ 18 هزار تومان منتقل می کند.

ممکن است که اصلا هیچ تعهد ارزی برای پرداخت به دولت نداشته باشید، ولی امروزه، اندک صرافی ممکن است پیدا شود که به نرخ آزاد حساب کند و اغلب همه صرافی ها طبق قانون موظف هستند که دلار را به قیمت 18 هزار تومان حساب کنند.

همچنین بعضی از صرافی ها بیشتر از چند هزار دلار را نمی پذیرد و مبالغی که زیاد باشند را ممکن است فکر کنند پول شویی است و حاضر به همکاری نخواهند بود. پس در ابتدا باید آن مبلغی که تعهد ارزی دارید را با صرافی که عضو سامانه نیمایی است بپردازید و در قبال آن ریال را دریافت کنید و پس از آن مشخصات اظهار و کارت بازرگانی را در امور گمرکی ثبت کنید تا از تعهد ارزی خلاص شوید.

مابقی پول یعنی ده هزار دلار را ارز دیجیتال بخرید و سپس ارز دیجیتال را به ایران منتقل کرده یا به ریال تبدیل کنید.

پس سعی کنید که حتما با صرافی معتبر کار کنید و تمام هزینه ها را به صورت سامانه نیمایی بپردازید تا تعهدی متحمل فرد دارای کارت بازرگانی نشود و با خوشنامی خوبی بتوانید با کارت بازرگانی فرد مربوطه به کار خویش ادامه دهید.

ممکن است در ادامه این تعهد ارزی برداشته شود، در گذشته شاهد تغییرات ساختاری بزرگی بوده ایم و در صورت ایجاد تغییرات بزرگ شرایط تجاری ما هم تغییر می کند.

مزایای گرفتن کارت بازرگانی:
برای دریافت کارت بازرگانی باید به اتاق بازرگانی شهرستان خودتان مراجعه کنید و درخواست صدور کارت بازرگانی بدهید. ابتدا باید عضو اتاق بازرگانی شوید و سپس درخواست کارت بازرگانی کنید. در مورد نحوه و شرایط دریافت آن می توانید وارد سایت شوید و از جزئیات آن اطلاعات کسب کنید.

 سهولت در ترخیص:

• یعنی شما با دارا بودن کارت بازرگانی می توانید امور بازرگانی و ترخیص کالا را در عرض یک ساعت انجام دهید.
• امر سهولت در ترخیص روند کار شما را بسیار راحت می کند و دغدغه زیادی نخواهید داشت که آیا فرد مورد نظر برای کارهای اظهار شما اقدام می کند یا خیر؟

صورت هزینه کمتر:

• در صورتی که از کارت بازرگانی فرد دیگری استفاده کرده و حتی اگر تعهد ارزی فرد را هم تسویه کنید، باز هم در نهایت هزینه ای از شما دریافت خواهد کرد.
• اگر تعداد دفعات معامله و صادرات شما زیاد است داشتن کارت بازرگانی هزینه های شما را کاهش می دهد ولی در صورتی که دفعات صادرات کم است و تازه کار هستید فعلا گرفتن کارت برای شما هزینه زیادی دارد.

 اسناد اظهار:

• اسناد اظهار امور تجاری به نام خودتان صادر می شود، سندی که به نام اظهار نامه گمرکی صادر می‌کنند و سپس به کشتی رانی ها می دهند که در بخش صادرکننده اسم شما یا شخصی که کارت بازرگانی دارد را می نویسند.
• ممکن است دوستانی سوال بپرسند که آیا نمی شود پس از صادرات در بخش اظهارنامه مالیاتی این اسم را تغییر بدهیم؟
• پاسخ: این امکان وجود دارد، اما در نهایت با این روش در اسناد اظهار گمرکی اسم شما درج می‌شود، که می تواند مزیتی برایتان محسوب شود و به عنوان سندی در سایتتان قرار دهید.

معایب داشتن کارت بازرگانی:
 شرایط سخت دریافت کارت بازرگانی:

• به هر حال دریافت کارت بازرگانی شرایط سختی دارد و با مشکلاتی همراه است، افرادی که اقدام به سودجویی می کردند و به راحتی با دریافت کارت بازرگانی خلاف هایی انجام می دادند، امروزه با سخت شدن شرایط دریافت آن نمی توانند این کار را انجام دهند.
• که طبق قوانین جدید شرایط صدور آن را پیچده تر کرده اند و چند جلسه ای باید کلاس بروید و مسائلی را آموزش ببینید و سپس پس از تایید شدنتان به شما کارت بازرگانی داده می شود.

تعهد ارزی:

• تعهد ارزی به عهده خودتان است، در صورتی که با هر مشکلی مواجه شوید باید خودتان این تعهد را پاسخ گو باشید.
• به عنوان مثال معامله ای به ارزش یک میلیارد دلار انجام می دهید که پس از گذشت سه ماه باید تعهد ارزی مربوط به این معامله را تسویه کنید، پس از ارسال کالا ممکن است پولی به شما واریز نشود و معامله نافرجام بماند.
• در این صورت مجبور هستید که کالا را به کسی دیگر بفروشید، که قطعا بیشتر از سه ماه زمان می برد، پس شما در تعهد ارزی با مشکل مواجه می شوید.
• اما در صورتی که کارت بازرگانی به نام خودتان نبود به مشکلی برنمی خوردید.
• به عنوان مثالی دیگر در مورد صادرات فرش که پول های آن دوسال زمان می برد تا به ایران بیاید، تاجران به اتاق بازرگانی اظهار داشتند که زمان بیشتری برای تسویه تعهد ارزی نیاز داریم ولی اتاق بازرگانی حاضر به پذیرش این موضوع نبودند.
• اما در حال حاضر در مورد تعهد ارزی صادرات فرش قوانین را تغییر داده اند تا تاجران بتوانند بعد از دریافت پول تسویه کنند.

 هزینه ها:

• مشکل بعدی در مورد داشتن کارت بازرگانی هزینه های آن می باشد، به هر حال برای حق عضویت و … باید هزینه هایی پرداخت کنید.
• این هزینه ها به صورت سالانه باید پرداخت شود و در صورت داشتن یا نداشتن صادرات این هزینه ها از شما دریافت می شود.

 هزینه های رفت و آمد:

• شما با داشتن کارت بازرگانی باید برای پیش بردن امور گمرکی خودتان رفت و آمد داشته باشید، که برای پیگیری کارهایتان نیاز است هر بار به بندر بروید که حداقل سه الی پنج میلیون تومان هزینه در بر دارد.
• اما در صورتی که از کارت بازرگانی شخصی دیگر استفاده می کنید که در شهر مورد نظر حضور دارد و نیازی به پرداخت هزینه های سنگین برای رفت و آمد نیست.