مسمومیت با بریلیوم بریلیز یا بیماری مزمن بریلیم یک پاسخ مزمن ریه از نوع آلرژیک و بیماری مزمن ریه است که در اثر قرار گرفتن در معرض بریلیوم و ترکیبات آن ایجاد می شود، نوعی مسمومیت از بریلیم است. این مسمومیت با مسمومیت حاد بریلیم است که پس از محدودیتهای مواجهه شغلی که در حدود سال 1950 ایجاد شد، نادر شد. بریلیوزیس یک بیماری شغلی ریه است.در حالی که هیچ درمانی وجود ندارد، علائم قابل درمان است.
علائم و نشانه ها
با قرار گرفتن در معرض یک یا طولانی مدت با استنشاق، ممکن است ریه ها به بریلیم حساس شوند. بریلیوزیس یک شروع موذی دارد و سیر تحمیلی را طی می کند. برخی از افرادی که به بریلیم حساس هستند ممکن است علائمی نداشته باشند. ادامه قرار گرفتن در معرض باعث ایجاد گره های التهابی کوچک به نام گرانولوم می شود.
توجه داشته باشید، نویسندگان یک مطالعه در سال 2006 اظهار داشتند که استنشاق بریلیم تنها فرم قرار گرفتن در معرض نیست و شاید قرار گرفتن در معرض پوست نیز دلیلی باشد، زیرا آنها دریافتند که کاهش استنشاق بریلیم منجر به کاهش CBD یا حساسیت بریلیم نمی شود.
گرانولوما در سایر بیماریهای مزمن مانند سل و سارکوئیدوز دیده می شود و گاهی تشخیص بیماری بریلیوز از این اختلالات ممکن است به سختی انجام شود. با این حال، گرانولومهای CBD به طور معمول غیر حساس هستند، به عنوان مثال با نکروز مشخص نمی شوند و بنابراین ظاهری شبیه پنیر ندارند.درنهایت، این فرایند منجر به بیماری محدود کننده ریه می شود.
اولین علائم معمولاً سرفه و تنگی نفس است. علائم دیگر شامل درد قفسه سینه، درد مفاصل، کاهش وزن و تب است.به ندرت می توان گرانولوما را در اندام های دیگر از جمله کبد دریافت کرد.بروز علائم می تواند از هفته ها تا دهها سال از مواجهه اولیه متغیر باشد. در بعضی از افراد، قرار گرفتن در معرض تنها بریلیم می تواند باعث بریلیوز شود.
تشخیص
تشخیص افتراقی برای بریلیوز شامل موارد زیر است:
از بین این احتمالات، بریلیوزیس شباهت زیادی به سارکوئیدوز دارد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که حداکثر 6٪ از موارد سارکوئیدوز در واقع بریلیزیوز است. تشخیص قطعی بریلیز بر اساس سابقه مواجهه با برلیوم، حساسیت بریلیوم مستند و التهاب گرانولوماتوز بر روی بیوپسی ریه است.
با توجه به ماهیت تهاجمی تشخیص بیوپسی ریه همچنین می تواند بر اساس تاریخچه بالینی سازگار با بریلیوزیوز، اشعه ایکس غیر طبیعی قفسه سینه یا یافته های اسکن CT باشد، ناهنجاری در تست های عملکرد ریوی است.ایجاد حساسیت بریلیم اولین قدم برای تشخیص است. آزمایش تکثیر لنفوسیتهای بریلیم روش استاندارد تعیین حساسیت به بریلیم است.
این آزمایش با به دست آوردن خون یا مایعات محیطی از برونش آلوئولار برونش انجام می شود و لنفوسیت ها با بریلیم سولفات کشت می شوند. سلولها سپس شمرده می شوند و افراد با تعداد زیاد سلول غیر طبیعی محسوب می شوند. این افراد در معرض دو BeLPT غیر طبیعی تست شده با خون محیطی، یا یک نتیجه غیر طبیعی و یک نتیجه مرزی، حساس به بریلیم در نظر گرفته می شوند.
یافته های رادیوگرافی قفسه سینه از بریلیز غیر اختصاصی است. در اوایل بیماری، یافته های رادیوگرافی طبیعی است. در مراحل بعدی فیبروز بینابینی، بی نظمی پلور، لنفادنوپاتی هیلار و کدورت های شیشه ای زمین گزارش شده است. یافته های مربوط به CT همچنین مختص بریلیزیس نیست.
یافتن نتایج که در اسکن CT افراد مبتلا به بریلیوز رایج است، شامل گره های پارانشیمی در مراحل اولیه است. یک مطالعه نشان داد که کدورت های شیشه ای زیر زمینی بیشتر در سی تی اسکن برلیوزیس در مقایسه با سارکوئیدوز مشاهده می شود. در مراحل بعدی لنفادنوپاتی هیلار، فیبروز بینابینی ریوی و ضخیم شدن پلور مشاهده می شود.
طبقه بندی
بریلیوزیس یک بیماری شغلی است. مشاغل مربوط به آنهایی هستند که بریلیم استخراج، فرآوری شده یا به آلیاژهای فلزی تبدیل می شود، یا در جایی که ماشینکاری فلزات حاوی بریلیوم و بازیافت آلیاژهای قراضه رخ می دهد. این امر با تولید هوافضا، الکترونیک نیمه هادی مایکروویو، استخراج بریلیوم یا تولید لامپهای فلورسنت همراه است.
Beryllia به دلیل داشتن فضیلت بارز سرامیک برای عایق کاری و مقاومت در برابر گرما و همچنین به دلیل شفاف سازی بریلیا در تولید لامپ مورد استفاده قرار گرفت. برخی از آندهای جوشکاری به همراه دیگر تماس های الکتریکی و حتی ابزارهای غیر براق از آلیاژ مس بریلیم ساخته شده اند و پردازش بعدی این مواد باعث ایجاد بیماری می شود.
پیشگیری
سطوح معمولی بریلیوم که صنایع ممکن است در هوا آزاد کنند از ترتیب 0.01 میکروگرم بر متر مکعب است، به طور متوسط طی یک دوره 30 روزه یا 2 میکروگرم بر متر مکعب هوا از محل کار برای یک کار 8 ساعته تغییر می کند. محدودیت مجاز قرار گرفتن در معرض ایمنی و بهداشت کارمندان برای بریلیم 2 میکروگرم بر متر مکعب برای محافظت از کارگران از ایجاد حساسیت بریلیم و CBD تعیین شده است.
کنفرانس آمریکایی بهداشت بهداشتی صنعتی دولت، که یک سازمان مستقل از متخصصان در زمینه بهداشت شغلی است، مقدار آستانه حداکثر TLV 0.05 میکروگرم بر متر مکعب را در یک اطلاعیه در سال 2006 برای تغییر در نظر گرفته شده پیشنهاد کرده است. این TLV 40 برابر پایین تر از حد مجاز قرار گرفتن در معرض OSHA فعلی، منعکس کننده تجزیه و تحلیل ACGIH از بهترین داده های تحقیق بررسی شده در دسترس در مورد چگونگی کمبود بریلیوم موجود در هوا برای ایجاد حساسیت و CBD است.
از آنجا که کنترل کردن مواجهه های صنعتی با برلیوم دشوار است، توصیه می شود از هر روش ممکن برای کاهش آلودگی هوا و سطح توسط برلیم، استفاده هر چه بیشتر از آلیاژهای برلیم و حاوی برلیم در هر زمان ممکن استفاده کنید و در مورد پتانسیل ها به مردم آموزش دهید. خطرات در صورت مواجه شدن با گرد و غبار بریلیم یا دودها. برای جلوگیری از تجمع ذرات خشک، مرطوب کردن تجهیزات آماده سازی متالوگرافی بسیار مهم است.
در 29 ژانویه 2009، آزمایشگاه ملی لوس آلاموس اعلام کرد که در حال آگاه سازی نزدیک به 2000 کارمند و بازدید کننده فعلی و سابق است که احتمالاً در آزمایشگاه در معرض بریلیم قرار داشته اند و ممکن است در معرض بیماری باشد. در نوامبر 2008، هنگامی که یک جعبه حاوی بریلیم در مرکز ذخیره سازی کوتاه مدت آزمایشگاه دریافت شد، مطرح شد.
درمان
هیچ درمانی برای بریلیوزیس وجود ندارد؛ اهداف درمان کاهش علائم و کند شدن پیشرفت بیماری است. اگرچه شواهدی مبنی بر متوقف کردن قرار گرفتن در معرض بریلیم باعث کاهش پیشرفت بیماری می شود، اما هنوز هم یک روش پذیرفته شده برای درمان در هر مرحله از بیماری تلقی می شود.
افراد مبتلا به مراحل اولیه بیماری، بدون ناهنجاری عملکرد ریه یا علائم بالینی، به طور دوره ای با معاینات جسمی، آزمایش عملکرد ریوی و رادیوگرافی مورد بررسی قرار می گیرند.پس از بروز علائم بالینی یا ناهنجاری های قابل توجه در آزمایش عملکرد ریوی، درمان ها شامل اکسیژن و کورتیکواستروئیدهای خوراکی و هر چه درمان حمایتی لازم باشد.