شناخت انواع خوردگی می تواند به اقدامات لازم جهت مقاومت دربرابر خوردگی فلزات کمک شایانی بکند. هر کدام از خوردگی ها را می توان با توجه به تخریب شیمیایی فلزات طبقه بندی کرد. خوردگی یکنواخت، خوردگی موضعی، خوردگی گالوانیک، خوردگی سایشی، خوردگی بین دانه ای، محیطی و دما بالا، این نوع خوردگیها هستند.
در ادامه این مطلب انواع معمول آن ذکر شده است. در مناطقی که خوردگی مساله مهم و نگران کننده است، محصولات فولادی ضد زنگ می توانند با ارزش باشند.
خوردگی یکنواخت
این خوردگی به عنوان خوردگی عمومی هم شناخته می شود، خوردگی یکنواخت، متداولترین نوع خوردگی است که به طور یکنواخت در سطح فلز پخش می شود. این خوردگی در اثر یک واکنش شیمیایی یا الکتروشیمیایی ایجاد می شود و باعث خراب شدن کل سطح فلز می شود. این اتفاق تا زمانی پیش میرود که فلز خراب می شود.
خوردگی یکنواخت بیشترین میزان تخریب فلز را از طریق خوردگی به حساب می آورد اما قابل پیش بینی، قابل کنترل و اغلب قابل پیشگیری است.
خوردگی موضعی
برخلاف خوردگی یکنواخت، خوردگی موضعی به طور خاص یک منطقه از سازه فلزی را هدف قرار می دهد. خوردگی موضعی به سه نوع طبقه بندی می شود:
خوردگی حفره ای
هنگامی که یک حفره در فلز شکل می گیرد، معمولاً در نتیجه غیرفعال شدن ناحیه کوچکی ایجاد می شود. این ناحیه نقش آند را دارد و بخش باقیمانده فلز نقش کاتد. در نتیجه این دو قسمت، یک واکنش گالوانیک موضعی ایجاد می شود.
خراب شدن این ناحیه کوچک می تواند در فلز نفوذ کند و در نهایت موجب از بین رفتن آن شود. تشخیص این شکل از خوردگی اغلب مشکل است. علت این مساله کوچک بودن اندازه خوردگی و مخفی شدن حفره توسط ترکیبات تولید شده حاصل از خوردگی است.
خوردگی شکافی
خوردگی شکافی همانند خوردگی حفره ای در یک محل خاص اتفاق می افتد. این نوع خوردگی اغلب در محلهایی مانند زیر گسکت، واشرها و گیره ها. شرایط اسیدی یا کاهش اکسیژن در یک شکاف می تواند به خوردگی شکافی منجر شود.
خوردگی رشته ای
این خوردگی در زیر سطح رنگی یا آبه کاری شده رخ می دهد. زمانی که آب روی پوشش شکاف ایجاد می کند، خوردگی رشته ای با خراش کوچک در پوشش شروع می شود. این شکاف گسترش می یابد تا باعث سستی سازه شود.
خوردگی گالوانیک
خوردگی گالوانیک، هنگامی رخ می دهد که دو فلز مختلف در یک الکترولیت خورنده در کنار هم قرار بگیرند. یک زوج گالوانیک بین این دو فلز شکل می گیرد، که یک فلز تبدیل به آند و دیگری کاتد می شود. در این حالت فلزی که آند است زودتر از حالتی که در کنارش فلزی قرارندارد تخریب می شود. در عین حال کاتد نیز کندتر از حالت معمولی تخریب می شود.برای ایجاد خوردگی گالوانیک باید سه شرط وجود داشته باشد:
خوردگی بین دانه ای
خوردگی بین دانه ای یک حمله شیمیایی یا الکتروشیمیایی در مرزهای دانه یک فلز است. اغلب به دلیل ناخالصی های موجود در فلز رخ می دهد، که تمایل دارند در نزدیکی مرزهای دانه وجود داشته باشد. این مرزها می توانند در برابر خوردگی نسبت به بخش عمده این فلز آسیب پذیر باشند.
خوردگی سایشی
خوردگی سایشی در اثر سایش مکرر، وزن و لرزش روی یک سطح ناهموار و زبر اتفاق می افتد. این خوردگی و شیارها روی سطح رخ می دهد. این نوع خوردگی اغلب در دستگاههای چرخشی و فشاری، تجهیزات پیچی، یاتاقان ها و همچنین در سطوح در معرض لرزش هنگام حمل و نقل مشاهده می شود.
خوردگی دما بالا
سوخت های مورد استفاده در توربین های گازی، موتورهای دیزل و سایر ماشین آلات، که حاوی وانادیوم یا سولفات هستند، در هنگام احتراق ترکیباتی با نقطه ذوب کم تشکیل می دهند. این ترکیبات نسبت به آلیاژهای فلزی مانند استنلس استیل که معمولاً در برابر درجه حرارت بالا و خوردگی مقاوم هستند بسیار خورنده هستند.خوردگی دمای بالا همچنین می تواند در اثر اکسیداسیون در دمای بالا، سولفید شدن و ذغالی شدن ایجاد شود.
خوردگی محیطی
خوردگی محیطی، ناشی از ترکیبی از شرایط محیطی موثر بر فلز است. مواد شیمیایی، دما و شرایط ناشی از استرس می تواند منجر به انواع خوردگی محیطی زیر شود:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
