آب کاری استیل ضد زنگ

استنلس استیل به دلیل مقاومت در برابر خوردگی، معمولاً بدون پوشش اضافی در محیط های متنوع، مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، در برخی شرایط، اجزای سازه های استیل ممکن است به پوشش نیاز داشته باشند. روش های مختلفی وجود دارد که می توان برای آب کاری استیل استفاده کرد.

سیستم های پوشش برای فولادهای ضد زنگ باید با دقت انتخاب شوند.در این مقاله شما عزیزان را با آبه کاری استیل و انواع روش های آبه کاری استیل از جمله آشنا خواهیم کرد.آب کاری استیل توسط عناصر مختلف می تواند انجام بگیرد:

آب کاری نقره، آب کاری طلا، آبه کاری کروم، آب کاری روی، آب کاری برنجی، آب کاری مس، قلع کردن، آب کاری نیکل، آب کاری نیکل سیاه، آب کاری نیکل

روشهای آب کاری استیل

دو روش اصلی آب کاری الکترولیتی و الکترولس از روشهای رایج آب کاری استیل ضد زنگ است. در این دو روش اختلافات زیادی وجود دارد.

1- آب کاری الکترولیتی

آب کاری الکترولیتی رایج ترین روش آب کاری فلز است. این روس شامل استفاده از یک جریان الکتریکی است که باعث می شود یک لایه نازک از فلز روی سطح لایه زیرین قرار گیرد.

در آب کاری، فلز آب کاری را باید به آند یک مدار الکتریکی وصل کرد. لایه زیرین را باید به کاتد، الکترود با بار منفی متصل کرد. سپس هر دو فلز آب کاری و زیرلایه در یک محلول مخصوص الکترولیتی بنام حمام آب کاری قرار می گیرد.هنگامی که قطعات در حمام آب کاری استیل غوطه ور شوند، یک جریان الکتریکی برای آند تامین شود. این جریان اتم های فلز آب کاری را اکسید کرده و در محلول الکترولیتی حل می کند.

یون های فلزی حل شده در کاتد، احیا شده و روی لایه بستر قرار می گیرند. با تنظیم عواملی مانند ترکیب شیمیایی حمام، دمای حمام، میزان ولتاژ جریان، مدت زمانی که جریان بین آند و کاتد اعمال می شود، می توان نتیجه فرایند را تنظیم کرد.

2- آب کاری الکترولس

آب کاری الکترولس جایگزین متداول برای آب کاری است. این روش آب کاری، که به آن آب کاری اتوکاتالیستی نیز گفته می شود، نیازی به جریان الکتریکی ندارد. در عوض، یک واکنش شیمیایی باعث می شود که یک پوشش نیکل روی سطح فلز زیرین قرار می گیرد.

آب کاری الکترولیز به عنوان آب کاری شیمیایی نیز شناخته می شود، روشی برای آب کاری غیر گالوانیک است. این روش شامل چندین واکنش همزمان در یک محلول آبی است که بدون استفاده از نیروی الکتریکی خارجی رخ می دهد.

متداول ترین روش آب کاری الکترولس، آب کاری نیکل است. برای ایجاد این واکنش شیمیایی، فلز اصلی در حمام قرار دارد که حاوی نمک نیکل، هیپوفسفیت و سایر مواد شیمیایی است. این مواد سطح pH را کنترل کرده و روند را ثابت نگه می دارند.

هنگامی که ماده پایه در حمام قرار می گیرد، به عنوان کاتالیزور عمل کرده و باعث می شود نیکل روی آن رسوب کند. این فرآیند کاملاً شیمیایی است و نیازی به برق یا تجهیزات اضافی ندارد. واکنش شیمیایی برای آب کاری نیکل به صورت زیر است:

در کاتد: Ni → Ni2 + + 2e−
در آند: H2PO2 + H2O → H2PO3 + 2 H +

هنگامی که از روش آب کاری الکترولس استفاده شود، پوشش حاصل به طور معمول بسیار سخت و تخلخل آن کمتر از پوشش حاصل از آب کاری الکترولیتی است. این امر باعث می شود که این پوشش مقاومت بیشتری در برابر خوردگی داشته باشد. لازم است بدانید که آب کاری الکترولس برای محصولاتی که نیاز به مقاومت بالایی در برابر خوردگی و ساییدگی دارند، محبوب است.

آب کاری آلیاژ نیکل - فسفر

یکی از گزینه ها برای آب کاری الکترولس شامل استفاده از آلیاژ نیکل-فسفر است. این آلیاژ برای مقاومت در برابر خوردگی ایده آل است. البته ذکر این نکته ضروری است که آلیاژ نیکل بور، مقاومت بسیار خوبی در برابر سایش دارد. همچنین می توان سرامیک را به داخل پوشش تزریق کرد تا دوام آن بیشتر شود.

قبل از شروع فرآیند آبه کاری الکترولس، بستر را باید با استفاده از پاک کننده های شیمیایی پاک کرد. سپس آن را درون محلول غوطه ور ساخته و مواد شیمیایی ضد اکسایش را اضافه می کنند. آب کاری الکترولس فرایندی ساده تری نسبت به آب کاری الکترولیتی است. این روش امکان بیشتری را برای کنترل این فرایند می دهد.