شاید تعجب می کنید اما تعدادی از عجیب ترین دریاچه های دنیا با آب پر نشدند! آن ها پر از آسفالت و قیرند! همان موادی که سطح خیابان ها و جاده ها را با آن ها صاف می کنند! با اینکه بیشتر آسفالتی که امروز استفاده می شود از نفت به دست می آید اما گاهی در طبیعت هم می توان آسفالت غلیظ پیدا کرد. بعضی وقت ها این مواد از دل زمین بیرون می زنند و گودال های بزرگی را به وجود می آورند که به گودال قیر و یا دریاچه آسفالت معروفند.
البته آسفالت ها فقط خودشان را در دریاچه ها نشان نمی دهند چون گاهی هم می توان آن ها را در میان شن و ماسه ها پیدا کرد مثل ماسه های قیری ای که در شمال شرقی «آلبرتا»ی کانادا قرار دارند و بزرگ ترین ته نشین آسفالت طبیعی دنیاست. این آسفالت های طبیعی از راه دیگر هم اعلام وجود می کنند! و آن فوران از طریق آتشفشان های زیرآبی است که البته این فوران خیلی نادر و فقط در سال 2003 اتفاق افتاده است.
از این دریاچه های آسفالت فقط تعداد کمی در دنیا وجود دارد که بزرگ ترین آن ها دریاچه آسفالتی در روستای «لا بری» در جنوب غربی ترینیداد است که بهش«دریاچه پیچ» می گویند. این دریاچه 40 هکتار مساحت و 75 متر عمق دارد. نکته جالب این دریاچه این است که با وجود عمق زیادش اما آسفالت مایع آن آنقدر غلیظ و چسبنده است که به راحتی می توانید روی سطح دریاچه راه بروید! اما حواستان باشد! چون اگر برای مدت طولانی روی سطح دریاچه بایستید کم کم به داخل کشیده می شوید! با اینکه این دریاچه به نظر آرام می آید اما حرکت آرام آسفالت روی آن کاملا به چشم می آید و می توانید خطوط جریان را بر روی سطح دریاچه ببینید. همانطور که قیر حرکت می کند گاهی درختان ماقبل تاریخی و اشیای دیگر که از سال ها قبل در داخل دریاچه افتاده اند بر روی سطح ظاهر و ناپدید می شوند.
این دریاچه هزاران سال پیش توسط فرآیند فرورانش پدید آمده وقتی که صفحه قاره کارائیب به زور با نیروی زیادی به زیر صفحه ی دیگر رفت و باعث به وجود آمدن گسلی شد که به نفت خام اجازه می دهد که از اعماق زمین به سطح بیاید و در دهانه آتشفشانی جمع شود. هوا، عناصر سبک تر نفت را تبخیر می کند و آسفالت غلیظی را به جای می گذارد، آسفالتی که از ترکیب از نفت، خاک رس و آب به وجود می آید.
این دریاچه در سال 1595 کشف شد و تا سال 1867 ازش استفاده های تجاری می شد به طوری که تا به حال 10 میلیون تن آسفالت از دریاچه پیچ استخراج شده و حدود 6 میلیون آسفالت هم همچنان در آنجا وجود دارد. مطمئنا دریاچه ای با این شکل و شمایل می تواند جاذبه ی گردشگری جذابی باشد برای همین است که هر سال حدود 20 هزار نفر ازش دیدن می کنند. بعضی وقت ها گردشگران در این دریاچه شنا می کنند چون فکر می کنند خاصیت درمانی هم دارد.