ما می توانیم از قراضه های آلومینیوم در خودرو سازی و ساختمان سازی و بسیاری از صنایع دیگر استفاده کنیم. با داشتن محدودیت های زیادی در مسیر آلومینیوم در کشورمان از قبیل مواد اولیه برای تولید شمش و همچنین واردات آن می باید از ضایعات به طور بهینه استفاده کنیم تا جبران این کاستی ها را انجام دهیم.
ولی فقط به طور سنتی و بسیار کم در کشور این کار انجام می شود. ولی اگر به طور گسترده به این امر بپردازیم کمک زیادی به پاکیزگی محیط زیست کرده و همچنین انرژی کمتری نسبت به تولیدات غیر قراضه ای کرده ایم.
با بررسی هایی که در این زمینه انجام شده وقتی از ضایعات مجددا در تولید استفاده می شود در انرژی به کار برده شده 30 درصد کمتر از موارد دیگر انرژی به کار برده می شود. زیرا در مراحلی که پودر به شمش تبدیل می شود بسیار انرژی بر است ولی از استفاده ضایعات آن انرزی اولیه به مقدار بسیار کمتر مصرف می شود و بسیاری از کشورها به دلیل همین مصرف انرژی پایین از ضایعات استفاده می کنند. در حال حاضر آمریکا یکی از بزرگ ترین مصرف کننده های ضایعات است.
برای مکانیزه کردن این کار ابتدا باید زباله ها را تفکیک کرد تا ضایعات کاملا جمع آوری شوند ولی تا کنون به دلیل جمع آوری سنتی و دستی آنها نتوانسته ایم آمار دقیقی از میزان واقعی ضایعات را به دست آوریم.می دانیم که برای استفاده از ضایعات انرژی بسیار کمتری نیاز داریم ولی باید برسی شود که تا چه میزان تفاوت قیمتی وجود دارد. مثلا در قسمت هایی که از ضایعات پروفیل سازی می شود قیمت ها کاهش میابد و اینکه قیمت تمام شده پروفیل در بیلت کمتر می شود.
در این راه مشکلاتی نیز وجود دارد مثلا وقتی از ضایعات برای ساخت بیلت استفاده می شود مقداری از این بخش به دلیل اینکه نظارت و استانداردی در ان صورت نمی گیرد با مشکل روبرو است و اینکه چون با قیمت پایینتری به فروش می رسد باعث می شود شرکت های تولید کننده خریدارانشان راضی نباشند.در مورد کیفیت شمش های تولید شده از ضایعات اگر ضایعات به خوبی تفکیک شوند و ذوب شوند کیفیت آنها با آلومینیوم تولید شده از پودر آلومینا یکسان خواهد بود ولی به دلیل هزینه های مرحله تفکیک و جدا سازی آن را حذف می کنند و کیفیت مطلوبی که می خواهیم را ندارند.
واردات قراضه ها به کشورمان به طور چشمگیری از سمت تاجیکستان و عراق وارد می شود که در عراق ذوب شده و به صورت شمش های نرم وارد کشور می شوند و در داخل مجددا ذوب شده و به شکل پروفیل در می آیند. در بیشتر کشور ها از جمله ترکیه حداکثر استفاده را از ضایعات آلومینیوم می کنند و واردات گسترده ای دارد ولی در ایران متاسفانه با ضایعات به صورت دقیق عمل نمی کنیم.
با روش بازیافت 2 نوع محصول به دست می آید که یکی با خلوص بالا که آلومینیوم پایه نامیده می شود و دیگری با خلوص پایین که آلومینیوم ثانویه نامیده می شود و در صنایع پایین دستی استفاده می شود. و همچنین 2 نوع ضایعات همگن و غیر همگن وجود دارد.
ضایعاتی که از کارخانه ها به دست می آید ساده و همگن هستند و به راحتی می توانند مجددا به مصرف برسند. ولی ظایعات غیر همگن از ضایعاتی که در سطح شهر به صورت دستی جمع آوری شده و بازیافت آنها کاری دشوار است زیرا برخی از آنها داریی رنگ و یا روکشی از جنس های غیر آلومینیومی می باشد.فعلا برای جمع آوری ضایعات روش جدیدی وجود ندارد و به همان صورت دستی انجام می شود و مشکلات جداسازی و تفکیک همچنان ادامه دارد.
شمشی که از پودر آلومینا به دست می آید شمش پایه نام دارد ولی شمش هایی که بعد از ذوب مجدد قراضه ها به دست می اید از کیفیت پایینتری برخوردارند و ساختن آلیاژ آن دشواری هایی دارد.در مورد قیمت بازیافت باید بگوییم که باید قیمت آلومینیوم پایه بررسی شود و بعد در مورد آلومینیوم ثانویه قیمت گذاری کرد. و اگر آلومینیوم اولیه قیمت جهانی پایینی داشته باشد نرخ آلومینیوم ثانویه نمی تواند به صرفه باشد. ولی اگر برعکس شود و آلومینیوم پایه قیمت نسبتا بالایی داشته باشد می تئان در مورد قیمت آلومینیوم ثانویه مانور بیشتری داد.
در ایران هنوز شمش هایی که بعد از ذوب قراضه ها ایجاد شده هنوز تابع قانون خاصی نیست و نمی توان قیمت گذاری مناسبی کرد. ولی می دانیم که ذوب مجدد قراضه ها به صرفه از نظر اقتصادی و همچنین زیست محیطی است ولی اینکه قیمت شمش با خلوص بسیار بالا در حد 99 درصد رو به بالا است مصرف این شمش به صرفه تر از شمش های ثانویه می باشد. و اینکه بتوانیم از ضایعات با کیفیت بالا استفاده کرده و آن را به چرخه تولید وارد کنیم نیز از اهداف کوتاه مدت کشور می باشد.