نخستین مورد شناخته شده از کاربرد پلاتین در تاریخ بشر به بومیان قاره آمریکا در کشور اکوادور کنونی برمی گردد که این فلز را از شن های رودخانه به دست آورده و از آلیاژ پلاتین و طلا برای ساخت زینت آلات استفاده می کردند. ژولیوس سزار اسکالیگر مردم شناس ایتالیایی در سال 1557 نخستین اروپایی بود که وجود این فلز را گزارش کرد.
وی آن را فلزی توصیف کرده بود؛ که نه آتش و نه هیچ ابزار اسپانیایی قادر به ذوب کردن آن نیست. این توصیف اشاره به دمای بالای ذوب این فلز دارد. نقطه ذوب پلاتین 1768 درجه سانتیگراد و نقطه جوش آن در 3825 درجه است.
تولید
پلاتین در نهشته های آبرفتی و به ویژه نهشته های نیکلی دیده می شود و به عنوان فراورده ثانویه معادن نیکل و مس به دست می آید.تولید جهانی پلاتین در سال 2010 حدود 192 تن بوده است که معادل کمتر از یک سیزدهم تولید طلا در همان سال است.
حدود 77٪ از این میزان در آفریقای جنوبی تولید شده است. روسیه 13 درصد تولید پلاتین دنیا را به خود اختصاص داده و کانادا، زیمبابوه و آمریکا هم در رتبه های بعدی قرار گرفته اند.
مجموعه معادن سنگ های آذرین بوچولد در آفریقای جنوبی بیشترین تولید پلاتین و بیشترین ذخیره پلاتین و دیگر سنگ های گروه پلاتین دنیا را به خود اختصاص داده اند. معدن سنگ های آذرین نیکل و مس در نزدیکی شهر نوریلسک در روسیه و معدن نیکل حوضه سادبری در کانادا که بر اثر برخورد شهابسنگ ایجاد شده، دو ذخیره گاه عمده دیگر پلاتین هستند.
سنگ های معدن سادبری فقط نیم گرم در هر تن پلاتین دارند و حجم عظیم استخراج نیکل این معادن است که تولید پلاتین را اقتصادی می کند. معادن کوچک تری هم در ایالت های غربی آمریکا قرار دارند. معدنی در کلمبیا که از زمان پیش از ورود اروپاییان از آن برداشت می شده هم هنوز به تولید خود ادامه می دهد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
