بنگاه های اقتصادی

بنگاه های اقتصادی مجموعه ای از منابع یا سازمان هایی هستند که کالا و خدمات مشخصی را ارائه و عرضه می کنند و آن ها را برای کسب سود می فروشند.

ریسک های بنگاه های اقتصادی

ریسک صنعت

این ریسک ازکمبود تقاضای خدمات تولیدی و محصولات صنایع یا رکود آن ها نشأت می گیرد. نتیجه این ریسک در دو حالت گفته شده، ورشکستگی آن صنایع خواهد بود و ورشکستگی باعث می شود آن ها نتوانند وام ها یا پول خدماتی که خریداری کرده اند را پرداخت کنند و این موجب می شود، موسسه یا بنگاه اقتصادی ای که گروه زیادی از مشتریانشان مربوط به این صنایع هستند، با یک ریسک اعتباری بسیار جدی روبه رو شوند.

این ریسک در صنعت هایی که به صورت چرخشی دوران های رشد و بهبود و دوران های نزول و رکود دارند، بیشتر است. کمبود تقاضا برای قسمت های خاص صنایعی که در داخل چرخه های اقتصادی اند، مشکلات عمیق تر و بیشتری به وجود می آورد.

بعضی از صنایع درآمد های بسیار ناپایدار و متغیری دارند، وضعیت فروش در آن ها به طور مستقیم با وضعیت اقتصادی ارتباط دارد، یعنی در دوران رونق اقتصادی حجم فروش آن ها نیز بالا می رود و در دوران رکود پایین می آید.بانک ها و بنگاه های اقتصادی که تأمین کننده مالی این صنایع هستند، باید اطلاعات کافی در این زمینه که هر مشتری متعلق به کدام صنعت است و این که رقبای این صنایع چه اشخاصی هستند، به دست آورد.

ریسک کشوری

این ریسک از پیامد ها و نتایج بالقوه تغییرات در داخل یک کشور نشأت می گیرد.

عوامل مهم ریسک کشوری عبارت اند از:

ریسک سیاسی

 ریسک سیاسی از تغییرات حکومتی، تغییر شرایط سیاسی، تروریسم و جنگ داخلی نشأت می گیرد. بعضی از اوقات به وجود آمدن یک تغییر بنیادی و اساسی در حکومت کشور باعث نگرانی و ریسک اعتباری می شود. ریسک اعتباری این گونه به وجود می آید که ممکن است دولت در پی یک تغییر سیاسی، دیگر ضامن پرداخت مطالبات و بدهی های صنایعی که به دولت وابسته اند، نباشد.

ریسک اقتصادی

 از بدتر شدن و تضعیف شرایط و نابه سامانی های اقتصادی کشور نشأت می گیرد. از عوامل مهم و موثر در ریسک اقتصادی می توان به رکود اقتصادی، بحران بخش های مختلف صنعتی، افزایش نرخ تورم، اعتصابات و اغتشاشات قشرهای مختلف و نرخ ارز اشاره کرد.

برای شخصی که می خواهد درصنعت کشور دیگری سرمایه گذاری کند یا کالایی به آن ها بفروشد اولین و مهم ترین ریسک، ریسک اقتصادی است، اگر ارزش پول کشور به دلایلی مانند رکود اقتصادی پایین بیاید، همراه با ارزش پول ارزش تمامی سرمایه گذاری هایی که در آن کشور انجام شده نیز پایین می آید و بنگاه های اقتصادی نیز از فروش کالا های خود به کشورهایی با ارزش پول پایین خودداری می کنند.

نشانه های ریسک کشوری، باید به وسیله مدیران موسساتی که می خواهند در رابطه با سرمایه گذاری توسط بنگاه های اقتصادی یا دولت ها تصمیم گیری کنند، به درستی مشخص باشد.

نسبت های کلیدی که نشان دهنده قدرت بنگاه اقتصادی اند

• واردات خالص نسبت به منابع ارز خارجی
• مقدار بهره و بدهی های خارجی نسبت به صادرات
• افزایش و کاهش منابع ارزی
• میزان رشد یا رکود اقتصادی

آن چیزی که برای بانک ها و بنگاه های اقتصادی مهم است، توان مشتریان در به موقع پرداخت کردن تعهدات و بدهی های مالی خود می باشد.

دیدگاه بنگاه های اقتصادی نسبت به ریسک

اکثر شرکت ها برای دادن اعتبار و خدمات به صنایع خاص و کشورهای دیگر، سقف معینی مشخص نمی کنند و مسئولان اعتبار دهی معمولا به اختیار و صلاح دید خودشان چارچوب هایی را برای این کار معین می کنند و بر اساس آن ها به مشتریان و متقاضیان، اعتبار و خدمات می دهند.

در این حالت چنان چه بنگاهی بخواهد به تعداد زیادی از مشتریان در صنایع مشابه وام و خدمات بدهد، مدیریت بنگاه باید دقت داشته باشد که در مجموع چقدر اعتبار به این صنعت ها می دهد تا در هنگام رکود صنعت های مورد نظر به دلیل مشکلات مشتریان در بازپرداخت وام ها، خود به مشکلات مالی و ورشکستگی دچار نشود.به عنوان مثال، تعداد زیادی از شرکت ها اقلام با ارزش خود را به مشتریان صنایعی که از یک روش معین و مطمئن برای پرداخت های خود استفاده نمی کنند، نمی فروشند.