صادرات به کره جنوبی از ایران

صادرات به کره جنوبی از ایران:
ﺩﻭ ﻛﺸﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻛﺮﻩ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﺸﺘﺮک ﻓﺮﺍﻭﺍنی ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺗﺠﺎﺭﺕ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭی، ﻫﻤﻜﺎﺭی های صنعتی ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ به همین دلیل صادرات به کره جنوبی می تواند یکی از مقصدهای تاجرین باشد.

ﺍﺯ ﻣﻨﻈﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻛﺮﻩ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ کوچک ﺑﻮﺩﻥ نسبی ﺁﻥ ﻧﺒﺎیستی ﻣﻮﺭﺩ بی توجهی ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻭﻻ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ 45 ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﻣﺼﺮﻑﻛﻨﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ، ثانیا ﺍﻧﺒﺎﺷﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﻨﺎﻭﺭی ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﺸﻮﺭ، ﺯﻣﻴﻨﻪ‌ﻫﺎ ﻓﺮﺍﻭﺍنی ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻛﻠﻴﺪی ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻈﻴﺮ ﺣﻤﻞ ﻭﻧﻘﻞ، ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ، ﺍﻧﺮﮊی، ﻣﺎﺷﻴﻦﺁﻻﺕ، ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻣﻨﺎﺑﻊ طبیعی ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪﺍی ﺻﺎﺩﺭﺍﺕ ﮔﺮﺍ ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺩﻭﺟﺎﻧﺒﻪ صنعتی، ﺗﺠﺎﺭی ﻭ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊیک کمک ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺍی ﺑﻪ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺍﻳﺮﺍنی ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ.

آشنایی با کره جنوبی:
کره جنوبی کشوری است در بخش جنوبی شبه جزیره ی کره در شرق آسیا. پایتخت آن شهر سئول است. جمعیت کره جنوبی حدود 51 میلیون نفر است.

اکثریت قومی این کشور را کره ای ها تشکیل می دهند. 46٫5 درصد از مردم این کشور بی دین هستند، ولی مابقی مردم آن اکثرا پیرو آیین های بودایی، کنفوسیوسی، چوندوگیو و مسیحی کاتولیک و پروتستان هستند. زبان رسمی و رایج، زبان کره ای است.

کره جنوبی همانند بسیاری دیگر از همسایه های آسیایی خود، متحمل بحران اقتصادی سال 1997 آسیا شد؛ اما این کشور توانست که دوباره برخیزد و پس از یک ترمیم سریع به رشد خود به سوی تبدیل شدن به یکی از قدرت های عمده اقتصادی جهان ادامه دهد.

کره جنوبی به واسطه ی شرکت های چندملیتی با فناوری پیشرفته، مانند سامسونگ و هیوندای-کیا و ال‌جی، هفتمین صادرکننده ی بزرگ جهان است.

امروزه اقتصاد موفق کره جنوبی الگویی برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه است. کره جنوبی اکنون دارای اقتصاد توسعه یافته ی چندین هزار میلیارد دلاری است و یکی از اعضای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) می باشد و توسط بانک جهانی جزو اقتصادهای دارای درآمد زیاد، و از دیدگاه صندوق بین‌المللی پول و سیا به عنوان یکی از اقتصادهای پیشرفته طبقه بندی شده است.

سئول، پایتخت این کشور، یکی از ده شهر برجسته ی اقتصادی و مالی جهان است. کره جنوبی علی رغم کمبود منابع طبیعی و دارا بودن کمترین مساحت در میان کشورهای گروه 20، یکی از اقتصادهای نیرومند دنیا تلقی می شود. اقتصاد کره جنوبی، چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا و سیزدهمین در دنیاست.

همانند آلمان غربی و ژاپن، صنعتی سازی سریع از دهه 1960، کره جنوبی را به یکی از بزرگ ترین کشورهای صادرکننده در جهان تبدیل کرد. این کشور، هفتمین شریک بزرگ تجاری آمریکاست. کره جنوبی دومین میزان ذخایر را در میان کشورهای توسعه یافته داراست و همچنین ششمین ذخایر ارزهای خارجی را در جهان داراست.

با وجود دارا بودن وضعیت توسعه یافته، کره جنوبی حرکت خود را به سوی رشد اقتصادی سریع، همراه با بیشترین میزان تولید ناخالص ملی، صادرات و تولیدات صنعتی در جهان توسعه یافته ادامه می دهد.

مزایای صادرات به کره جنوبی:
ﻛﺸﻮﺭ ﻛﺮﻩ جنوبی ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﻃﺮﻑ های ﺗﺠﺎﺭی ﻋﻤﺪﻩ ﺍﻳﺮﺍﻥ می ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻮﻳﮋﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﺷﺪ ﺳﺮﻳﻊ اقتصادی ﺍﻳﻦ ﻛﺸﻮﺭ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﺁﻥ، ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺳﻬﻢ ﺍﻳﻦ ﻛﺸﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺧﺎﺭجی ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﺍﺧﻴﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ.

ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺗﺠﺎﺭی ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﻛﺸﻮﺭ و صادرات به کره جنوبی ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻓﺮﺍﻭﺍنی ﺑﺮﺍی ﺩﻭ ﻃﺮﻑ می ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ می ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻬﻢ ﺯﻳﺮ ﺑﻄﻮﺭ ﺍﺟﻤﺎلی ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ:

ﻛﺸﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭی ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺍﻧﺮﮊی می ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺮآﻭﺭﺩﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎی ﻭﺍﺭﺩﺍتی ﻛﺮﻩ ﺳﻬﻢ ﺑﻪ ﺳﺰﺍیی ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻛﺸﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺮسی ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﺑﺪﻟﻴﻞ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎیی ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺧﻮﺩ، ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺗﺠﺎﺭی ﻛﺮﻩ ﺟﻨﻮبی ﺑﺎ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﺍ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﭼﻨﺪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺩﺍﺭﺍ می ﺑﺎﺷﺪ.

واردات کره جنوبی:
کشور کره جنوبی در سال گذشته 503,259,397 هزار دلار واردات انجام داده است که کشور چین با سهم 21 درصدی و 107,219,763 هزار دلار بیشترین میزان صادرات به کره جنوبی را داشته است. آمریکا با 62,102,883 هزار دلار و 12 درصد و ژاپن با 47,575,433 هزار دلار و 9 درصد در رتبه های بعدی قرار دارند.

لیست اقلام وارداتی کره جنوبی:

• سوختهای معدنی، روغنهای معدنی و محصولات تقطیر آنها.
• ماشین آلات و تجهیزات برقی و قطعات آن؛ ضبط کننده های صدا و تولید کنندگان صدا، تلویزیون.
• ماشین آلات، وسایل مکانیکی، راکتورهای هسته ای، دیگهای بخار؛ قطعات آن.
• تجهیزات نوری، عکاسی، فیلمبرداری.
• وسایل نقلیه غیر از انبار ریلی یا تراموا و قطعات و لوازم جانبی آنها.
• آهن و فولاد.
• سنگ آهن.
• مواد شیمیایی آلی.
• پلاستیک و محصولات آن.
• مواد شیمیایی معدنی؛ ترکیبات آلی یا معدنی فلزات گرانبها از فلزات خاکی کمیاب.
• محصولات دارویی.
• محصولات آهن و فولاد.
• پوشاک و اکسسوری لباس زنانه.
• آلومینیوم و محصولات آن.
• مس و محصولات آن.
• گوشت.
• فرآورده های خوراکی و گندم.
• ماهی و سخت پوستان، صدف و سایر مهرگان آبزی.
• مرواریدهای طبیعی یا کشت شده، سنگهای قیمتی یا نیمه قیمتی.
• پوشاک و اکسسوری لباس مردانه.