رمزنگاری (کریپتوگرافی) در فضای کریپتوکارنسی به چه معناست؟

کریپتوگرافی یا رمزنگاری دانشی است که از طریق آن می توانیم اطلاعات و پیام ها را به صورت امن منتقل و یا ذخیره کنیم. به عبارت ساده تر دانش رمزنگاری به ما کمک می کند که پیام خود را به صورت محرمانه به مقصد مورد نظرمان برسانیم. کلمه Cryptography برگرفته از دو لغت Kryptos به معنای محرمانه و graphien به معنای نوشتن است. در دنیای کریپتوکارنسی ها با توجه به اینکه نهادهای نظارتی وجود ندارند، وجود تکنولوژی های رمزنگاری موجب می شود که اعتماد مردم جلب شود و از ارزهای رمزنگاری شده استفاده کنند. با استفاده از دانش رمزنگاری می توانیم:

1- از حفظ محرمانگی اطلاعات مطمئن شویم.
به طور مثال، علی به دنبال ارسال پیامی به سارا است. اگر پیام علی به صورت عادی به سارا منتقل شود، هر کسی در مسیر ارسالی پیام قرار بگیرد، می تواند از محتویات پیام با خبر شود. علی با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری می تواند پیام خود را رمزگذاری کند و برای سارا ارسال کند. سارا پیام علی را به صورت رمزگذاری شده دریافت می کند ولی آیا سارا می تواند رمز پیام را بازگشایی کند ؟ پس قبل از ارسال پیام علی باید به سارا طریقه بازگشایی پیام رمزگذاری شده را یاد بدهد. در واقع علی و سارا باید توافق کنند که هر دو از یک پروتکل رمزنگاری استفاده کنند. از این به بعد تمامی پیام های علی به سارا، به صورت محرمانه ارسال خواهد شد.

2- از ارسال پیام توسط فرستنده پیام اطمینان حاصل کنیم.
در مثال قبل در نظر بگیرید که سارا منتظر دریافت پیامی از علی باشد و پیامی دریافت کند. آیا سارا می تواند مطمئن باشد که فرستنده پیام، علی است؟ سارا می تواند با استفاده از دانش رمزنگاری و بررسی امضای دیجیتالی علی، مطمئن شود که فرستنده پیام، علی بوده است. البته باید ذکر شود که این در شرایطی است که علی از امضای دیجیتالی خود برای ارسال پیام استفاده کرده باشد.

3- از عدم تغییر پیام فرستنده در شبکه مطمئن شویم.
شرایطی رو درنظر بگیرید که علی به دنبال دریافت طلب خود از سارا است و در پیامی شماره حساب بانکی خود را برای سارا ارسال می کند. امکان این وجود دارد که کسی این پیام را مشاهده کند و شماره حساب علی را تغییر دهد و به جای آن حساب خود را بگذارد و به دست سارا برساند. ولی اگر علی پیام خود را با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری ارسال کند، حتی اگر کسی در طول مسیر آن را مشاهده کند، نمی تواند محتویات آن را تغییر دهد. البته همانطور که گفتیم، رمزنگاری دارای پروتکل های مختلفی است که فرستنده و گیرنده در استفاده از آن ها به توافق می رسند. هر چقدر پروتکل رمزنگاری انتخاب شده پیچیده تر باشد، امکان رمزگشایی آن توسط هکرها هم سخت تر خواهد شد.

4- ارسال پیام توسط فرستنده را اثبات کنیم.
حالا فرض کنید، علی پیامی را برای سارا ارسال کرده است. سارا پیام را خوانده و مطابق با درخواست علی، عمل کرده است. فردای آن روز علی منکر ارسال پیام به سارا می شود. تکنولوژی رمزنگاری به ما کمک می کند که از به وجود آمدن این مشکل جلوگیری کنیم.

دنیای ارزهای دیجیتالی به چه صورت از کریپتوگرافی استفاده می کند؟

یکی از راه های راه اندازی کریپتوگرافی، استفاده کردن از Public key و Private key است. دنیای ارزهای دیجیتالی با بهره بردن از این کلیدها از تکنولوژی کریپتوگرافی در شبکه خود استفاده می کند. هر کاربر برای استفاده از ارزهای دیجیتالی نیاز به یک کیف پول دارد. هر کیف پول دارای یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی است. زمانی که شما یک کیف پول می سازید، در ابتدا یک کلید خصوصی برای شما ساخته شده و از روی این کلید خصوصی، کلید عمومی شما ساخته می شود. برای فهمیدن تفاوت این کلیدها، برای شما یک مثال می زنیم.

فرض کنید علی به دنبال شغل آینده خود است و با سایتی آشنا می شود. در قسمت فرصت های شغلی، آدرس ایمیل را پیدا می کند. علی بلافاصله وارد ایمیل خودش می شود و رزومه خود را به سایت ارسال می کند. بعد از ارسال ایمیل، علی دیگر نمی تواند ایمیل خود را بازگرداند و همچنین نمی تواند از محتویات موجود در صندوق ایمیل های سایت مطلع شود. آدرس ایمیل، در واقع همان کلید عمومی شماست. وقتی شما می خواهید پیام، پول یا اطلاعاتی از کسی دریافت کنید، کلید عمومی خود را در اختیار دیگران قرار می دهید. در این مثال سایت مذکور به دنبال استخدام نیروی جدید است، پس کلید عمومی خود (آدرس ایمیل خود) را در اختیار کاربران قرار داده است. برای اینکه شما بتوانید به محتویات موجود در صندوق ایمیل خود دسترسی داشته باشید، باید از رمز عبوری که خود آن را تنظیم کرده بودید، استفاده کنید. در این مثال سایت مذکور برای اینکه بتواند ایمیل علی را بخواند، بایستی از کلید خصوصی خود استفاده کند و وارد صندوق ایمیل های خود بشود و از این طریق از محتویات پیام علی باخبر شود. در دنیای ارزهای دیجیتالی، کلید عمومی همان آدرس کیف پول شماست. از طریق کلید عمومی، دیگران می توانند برای شما ارزهای دیجیتالی ارسال کنند ولی نمی توانند به محتویات کیف پول شما دسترسی داشته باشند. برای دسترسی پیدا کردن به محتویات کیف پول نیاز به کلید خصوصی دارید. پس دقت کنید که کلید خصوصی خود را در اختیار دیگران قرار ندهید.

نتیجه گیری
با استفاده از کریپتوگرافی یا رمزنگاری می توانیم بستری فراهم بکنیم که کاربران با خیال راحت اطلاعات، پیام و پول های خود را جابه جا کنند. این تکنولوژی توانسته است وابستگی مردم به نهادهای واسط را کم کند و همچنین جایگزین مناسبی برای آن ها باشد. در دنیای مدرن امروزی که همه اطلاعات به صورت دیجیتالی ذخیره و رد و بدل می شوند، نیاز به کریپتوگرافی نه تنها برای برای فناوری های مالی بلکه برای تمام تکنولوژی احساس می شود. با رمزنگاری کردن اطلاعات می توان از مسائل مختلفی مانند تخلفات آنلاین و جرم های سایبری جلوگیری کرد.