در کشور ما به ارزهایی، ارز صادراتی می گویند که از صادرات کالا های غیر نفتی به دست بیایند. در رابطه با نرخ این ارزها گفته شده است که نرخ آن ها از ارز دولتی بیشتر و از ارز بازار آزاد کمتر است. صاحبان این ارزها می توانند آن ها را به روش هایی که در ادامه به آن خواهیم پرداخت به چرخه پولی کشور برگردانند.
نحوه بازگشت ارز صادراتی
با توجه به بند 1 و 2 مصوبه شورای عالی به شماره 97405 نحوه برگشت ارزهای به دست آمده از صادرات به چرخه های پولی و اقتصادی به صورت زیر است:
تقسیم بندی مجموع صادرات
مجموع صادراتی که صادرکنندگان در یک سال انجام می دهند به گروه های مختلفی دسته بندی می شود:
شیوه برگشت ارزهای به دست آمده تا یک میلیون یورو
شیوه برگشت ارزهای به دست آمده، بیشتر از 1 میلیون تا 3 میلیون یورو
شیوه برگشت ارزهای به دست آمده که مقدار آن بیشتر از 3 میلیون تا 10 میلیون است:
شیوه برگشت ارزهای به دست آمده، بیشتر از 10 میلیون یورو
باید 90 درصد از ارزهای به دست آمده از صادرات را در سیستم نیما عرضه کنند. باقی مانده را می توانند در ازای خدمات و کالاهایی که مورد نیاز آن هاست وارد کنند یا برای مخارج بازاریابی بعد از ثبت کردن سفارش خود استفاده کنند.
شیوه بازگشت ارز به دست آمده از پتروشیمی ها به چرخه پول و اقتصاد
روش بازگشت این ارز ها در سال 98 به این گونه است که حداقل 60 درصد را در سیستم نیما عرضه می کنند. حداکثر 10 درصد آن را تبدیل به اسکناس و آن چه که باقی می ماند را برای واردات در برابر صادرات استفاده کنند.
بقیه کسانی که در کار صادرات هستند، باید حداقل 50 درصد از ارزهای به دست آمده را در سیستم نیما عرضه کنند و حداکثر 20 درصد آن ها را تبدیل به اسکناس و آن چه را که باقی مانده را از روش واردات در برابر صادرات و واردات در برابر صادرات دیگران به چرخه پول و اقتصاد برگردانند.
باید تمام صادر کنندگان توجه داشته باشند که مقدار ارزها و روشی که آن ها را به چرخه پول و اقتصاد برمی گردانند در سیستم های مربوطه ثبت کنند تا تعهدی که در ابتدا داده اند رفع شود و این کار باید مطابق ضوابط بانک مرکزی باشد.