ضرورت بسته بندی صادراتی محصولات کشاورزی:
در این مقاله در مورد ضرورت بسته بندی صادراتی محصولات کشاورزی برای دستیابی به صادرات موفق محصولات کشاورزی می پردازیم.
انسان ها از آغاز تاریخ کوشیده اند. با هر ابزاری (حتی جنگ و خونریزی) این مایحتاج اولیه خود را تامین کند. لیکن در گذر زمان شیوه تامین آب و غذا شکل دیگری که پایه گذار تجارت می باشند به خود گرفت.
تجارت در حوزه محصولات کشاورزی و غذایی به گذشته های دور و حتی پیش از اختراع پول بر می گردد. در زمانهای دور، این تجارت به شکل تجارت کالا به کالا انجام می گرفت و به نوعی نقش پول را هم ایفا میکرد.
رشد شهر نشینی و انقلاب صنعتی در دنیا سبب شد تا از شکل نیاز اولیه خارج و به صنعتی پولساز تبدیل شود.
بر همین اساس بود که به تدریج کارخانه هایی در کشورهای پیشرفته به منظور تولید مواد غذایی روی کار آمدند و رفته رفته تجارت بین الملل با تکیه بر داد و ستد مواد غذایی شکل گرفت.
در ایران نیز مانند بسیاری دیگر از کشورهای جهان، تجارت مواد غذایی حجم زیادی از بازرگانی و مبادلات تجاری را پوشش می دهد، با این حال آن طور که باید صنعت غذا و تجارت آن مورد توجه قرار نگرفته و نمیگیرد.
ایران دارای پتانسیل های تولیدی عظیمی در بخش مواد غذایی است. این ظرفیت و پتانسیل بزرگ چانچه مورد حمایت مسئولان و دولت قرار گیرد می توان به رشد وسیع آن امید داشت.
با توجه به آمار واردات و صادرات صنایع غذایی در ایران و مقایسه آن با سایر کشورهای جهان از سویی و ظرفیت های مساعد ایران برای تولیدات محصولات کشاورزی به این مهم می رسیم که کشور ما دارای بسترهای مناسب توسعه تجارت بین المللی صنایع غذایی است.این در حالی است که ایران سهم بسیار ناچیزی از تجارت بین المللی صنایع غذایی را داراست.
بسیاری از کالاهای خوراکی و کشاورزی ما در حال حاضر به صورت فله ای به کشورهای عضو تجارت جهانی صادر می شود و پس از بسته بندی با برند آن کشور ثبت و صادر می شود. برای مثال زعفران ایرانی به صورت فله ای به اسپانیا صادر و در آنجا با نام و نشان کشور اسپانیا بسته بندی و به کشورهای دیگر صادر می شود.
ناتوانی ما در عرصه بسته بندی صادراتی محصولات کشاورزی و صادرات است و باید هرچه سریع تر مرتفع شود تا بتوانیم از ظرفیت ها استفاده کنیم.