هنگامی که در آغاز امر وارد معاملات فارکس می شویم، اصطلاحاً دستور معامله را برای شروع معاملات خود اجرا می کنیم. برای انجام معامله، شما به راحتی می توانید روی گزینه های Buy یا Sell کلیک کنید و معامله ی خود را انجام دهید.
با اجرای دستور معامله، شما به کارگزار خود اعلام می کنید که می خواهید با بهترین قیمت ممکن معامله کنید. هیچ تضمینی وجود ندارد که معامله به قیمتی که شما خواسته اید انجام شود اما از آن جایی که بازار فارکس یک بازار نقد است و خود به خود با پول کار می کند، اتفاقات در اغلب مواقع به سود شماست.
دستور شرطی یا Pending Order
دستور شرطی در فارکس یا هر بازار دیگری، مجموعه دستورالعمل هایی است که شما برای وارد شدن به پوزیشن (موقعیت) و یا بستن آن، به کارگزار خود می دهید. برخی اوقات در سکوهای معاملاتی یا پلتفرم های پیچیده تر، می توانید اقدامات محتلفی را در یک اُردر بگنجانید.
در ابتدایی ترین سطح آن، شما توسط این دستورات به بازار اعلام می کنید که می خواهید در یک قیمت مشخص، وارد یک موقعیت شده و یا از آن خارج شوید.اگر بازار به آن قیمت نرسد، هیچ اتفاقی نمی افتد. دستور شرطی یا Pending Order، انواع مختلفی دارد اما ما در این مقاله به دستوراتی می پردازیم که حتماً با آن ها مواجه می شوید.
Buy Stop
Buy Stop یک دستور شرطی یا Pending Order به معنای «بخر به شرط» است. وقتی گزینه دستور شرطی را روی Buy Stop قرار می دهید، در واقع دارید سفارش خریدی بالاتر از قیمت جاری ثبت می کنید. به بیان دیگر، شما آغاز روند صعودی را بالاتر از قیمت فعلی بازار می بینید و صبر می کنید تا سطح مورد نظرتان شکسته شود و بعد وارد معامله ی خرید می شوید. Buy Stop یک دستور خرید بالقوه است که با افزایش قیمت و رسیدن به قیمت مورد نظر شما اجرا می شود.
Buy Stop به کارگزار شما می گوید که شما قصد دارید یک جفت ارز را به قیمت مشخصی بخرید.
Sell Stop
شما توسط دستور شرطی Sell Stop نیز شرطی را برای فروش دارایی خود تعیین می کنید و سفارش فروش خود را پایین تر از قیمت جاری بازار قرار می دهید. چه موقع این کار را انجام می دهید؟ وقتی که تصور می کنید آغاز روند نزولی، پایین تر از قیمت فعلی بازار خواهد بود پس صبر می کنید تا سطح موردنظر شما به پایین بشکند و بعد وارد معامله ی فروش می شوید. در واقع، یک دستور فروش بالقوه تعیین می کنید که با کاهش قیمت و رسیدن آن به عدد مورد نظر شما، اجرا می شود.
Buy Limit
این دستور شرطی نیز مربوط به معاملات خرید شماست. شما با این دستور، یک سفارش خرید پایین تر از سطح قیمت جاری باز می کنید. وقتی تصمیم می گیرید با Buy Limit کار کنید که آغاز روند نزولی را پایین تر از قیمت فعلی بازار ببینید؛ یعنی معتقدید که بازار یک ریزش کوچک خواهد داشت و مجدداً بالا می رود. از همین رو، توسط Buy Limit برای کارگذار مشخص می کنید که معامله ی شما را با کاهش قیمت و رسیدن به قیمت مشخص شده تان، انجام دهد.
Sell Limit
Sell Limit یک دستور شرطی یا پندینگ اُردر دیگر، به معنای «بفروش به شرط» است که یعنی گذاشتن سفارش فروش، بالاتر از قیمت فعلی بازار. وقتی یک معامله گر آغاز روند نزولی را بالاتر از قیمت فعلی بازار می بیند و معتقد است که بازار بالا می رود و سپس ریزش می کند، این دستور فروش بالقوه را که با افزایش قیمت و رسیدن به قیمت مورد نظر اجرا می شود، به کارگزاری خود اعلام می کنید.
اهمیت دستور شرطی یا Pending Order
اهمیت دستور شرطی یا Pending Order در این است که خطر اسلیپج را از سر شما می گذراند. درست است که اسلیپج در اغلب مواقع موضوع نگرانی معامله گران نیست، اما اتفاقی است که ممکن است بر اثر عدم شفافیت درخواست معاملاتی شما اتفاق بیفتد. و آن جایی اهمیت پیدا می کند که بعد از اسلیپ شدن، دیگر راه برگشتی وجود ندارد. وقتی اسلیپج برایتان رخ می دهد، نمی توانید با کارگزار خود تماس بگیرید و از او توقع داشته باشید موضوع را برای شما جبران کند. اما اگر Pending Order یا دستورات شرطی را یاد و جدی بگیرید، بالأخره حرفی برای گفتن خواهید داشت و در غیر این صورت، عواقب معاملات شما پای خودتان خواهد بود.