تاریخچه بیمه خودرو

درست مانند اختراع آتش، مفهوم بیمه وسایل نقلیه را می توان در سال های دور و 3000 سال پیش در کشور چین پیدا کرد. در آن زمان بازرگانان، قایق هایی را برای محافظت کالاها از حمله دزدان دریایی و یا بلایای طبیعی به رودخانه ها می فرستادند.

با افزایش جمعیت و گسترش تجارت های دریایی، گروهی از سرمایه داران، مبالغی را به عنوان حفاظت از کالاهای تجاری دریافت می کردند. پس از آن، یونانی ها، بابلی ها و دیگر قومیت ها نیز به استفاده از این پوشش ها روی آوردند؛ به طوریکه در قانون حمورابی، بیمه سفرهای دریایی آورده شد. پس از آن، در قرن یازدهم میلادی، بازرگانان دانمارکی و سرمایه گذاران، انجمنی را به منظور ارائه پوشش های بالاتر و مؤثر تر از اموال تشکیل دادند.

به همین ترتیب، استفاده از بیمه در سایر قسمت های اروپا مانند ونیز و فلورانس گسترش پیدا کرد و تاجران و بازرگانان مبالغی را جمع آوری می کردند تا در صورت بروز حادثه، آن را به فرد زیاندیده پرداخت کنند. شاید ساز و کار این مجموعه ها را بتوان به عنوان اساس بیمه خودرو در نظر گرفت.

اولین شرکت بیمه ای که به طور رسمی اقدام به مدیریت بیمه سفرهای دریایی کرد، شرکت بیمه لویدز لندن در اویل قرین هجدهم بود. در حال حاضر نیز، شرکت بیمه لویدز، فعالیت خود را در بیمه دریایی ادامه می دهد.

استفاده گسترده از اتومبیل در شهرها، پس از جنگ جهانی اول آغاز شد. با توجه به اینکه اتومبیل ها از هر وسیله نقلیه ای که تا آن زمان در مناطق مسکونی استفاده می شد، سریع تر و خطرناک تر بود، با این حال در هیچ کشوری، بیمه اتومبیل به صورت اجباری در نیامده بود و رانندگان و دارندگان خودرو، اغلب هزینه های قابل توجهی را در تصادفات متحمل می شدند.

اگرچه ایده بیمه وسایل نقلیه به سال های خیلی دور برمی گردد، اما ارائه بیمه خودرو تا پیش از اختراع خودرو چندان معنا پیدا نمی کند. با گذشت سال ها از ورود ماشین بخار به صنعت حمل و نقل و ساخت اولین خودروی گازوئیلی در آمریکا در سال 1893، اولین بیمه خودرو در سال 1898صادر شد.

در سال 1927، ایالت ماساچوست آمریکا برای اولین بار قانون بیمه مسئولیت خودرو را اجباری کرد؛ و در ده سال پس از آن هم، بیمه مسئولیت خودرو در تمام آمریکا اجباری شد. اگرچه قوانین مرتبط با خودرو در ایالت های مختلف تا حدی با یکدیگر تفاوت داشتند. در بریتانیا هم به موجب قانون ترافیک جاده ای 1930 کلیه صاحبان خودروها و رانندگان در جاده های عمومی، برای هرگونه تصادف، آسیب یا مرگ اشخاص ثالث، بیمه شدند. در سال 1939 آلمان نیز قانون مشابهی را به تصویب رساند.

در بسیاری از کشورهای دنیا، بیمه مسئولیت خودرو یا هر وسیله نقلیه موتوری که آن را تحت عنوان بیمه شخص ثالث می شناسیم، قبل از استفاده در جاده های عمومی، اجباری است. اگرچه در برخی از کشورها، این بیمه، اجباری تلقی نمی شود. به طور مثال، در کشور نیوزلند، بیمه شخص ثالث به عنوان یک بیمه اختیاری محسوب می شود؛ ولی تنها 4 درصد از رانندگان این کشور، آن را خریداری نمی ­کنند.

هم اکنون در مناطقی با طرح "pay-as-you-drive" بیمه خودرو و راننده، به صورت خودکار، از طریق مالیات بر بنزین پرداخت می شود. در این طرح شارژ بیمه، بر پایه کارکرد کیلومتر طی شده در هر خودرو انجام می پذیرد، که این امر می تواند به افزایش بهره وری بی انجامد.