قوانین بیمه بدنه(بخش دوم)

ادامه بخش 1

این بیمه نامه براساس قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه 1316 و پیشنهاد بیمه گذار تنظیم شده و مورد توافق طرفین است.آن قسمت از پیشنهاد کتبی بیمه گذار که مورد قبول بیمه گر نبوده و همزمان با صدور بیمه نامه یا قبل از آن به صورت کتبی به بیمه گذار اعلام گردیده است جزء تعهدات بیمه گر محسوب نمی شود.

ماده 11-عدم اظهارات خلاف واقع: هر گاه بیمه گذار به قصد تقلب، در خصوص خسارت و کیفیت وقوع حادثه به طور کتبی اظهارات نادرستی بنماید و یامدارک مجهول تسلیم کند بیمه گر می تواند وی را از دریافت خسارت محروم کند.

ماده 12-جلوگیری ازوقوع حادثه و توسعه خسارت: بیمه گذار موظف است برای جلوگیری از وقوع حادثه و توسعه خسارت ویا نجات موضوع بیمه و لوازم همراه آن، اقدامات و احتیاط های لازم را که هرکس عرفا از مال خود می کند به عمل آورد چنانچه ثابت شود که بیمه گذار عمدا از انجام این اقدمات خودداری نموده است بیمه گر می تواند به نسبت تأثیر قصور بیمه گذار خسارت پرداختی را تقلیل دهد.

ماده 13-خودداری از جابجائی و یا تعمیر وسیله نقلیه: در صورت بروز حادثه بیمه گذار باید از جابه جایی وسیله نقلیه جز به حکم مقررات یادستور مقامات انتظامی و همچنین تعمیر آن بدون موافقت بیمه گر خودداری نماید.

ماده 14- انتقال حقوق بیمه گذار به بیمه گر: بیمه گر در حدودی که خسارت وارده را قبول یا پرداخت می کند در مقابل اشخاصی که مسئول وقوع حادثه یا خسارت هستند قائم مقام بیمه گذار خواهد بود و بیمه گذار موظف است از هر عملی که اقدام بیمه گر را علیه مسئول خسارت مشکل و یا نامقدورمی سازد خودداری نماید. درغیراینصورت بیمه گر می تواند خسارت را پرداخت نکند یا درصورت پرداخت خسارت، حق استرداد آن را از بیمه گذار خواهد داشت.

ماده 15- فسخ قرارداد بیمه: درموارد زیر بیمه گر یا بیمه گذار می تواند قرارداد بیمه را فسخ نماید:

الف - فسخ از طرف بیمه گر:

• درصورتی که بیمه گذار حق بیمه را به موقع نپردازد.
• در صورت تشدید خطر مگر آنکه توافق خاصی بین طرفین صورت گرفته باشد.
• چنانچه بیمه گذار سهوا" از اظهار مطالبی خودداری یا اظهارات خلاف واقع بنماید و مطالب اعلام نشده یا اظهارات خلاف واقع در ارزیابی خطر موثر باشد.

ب- موارد فسخ از طرف بیمه گذار:

• در صورتیکه خطر موضوع بیمه کاهش یابد و بیمه گر حاضر به تخفیف در حق بیمه نشود.
• در صورتیکه فعالیت بیمه گر به هر دلیل متوقف شود.

ماده 16- انفساخ قرارداد بیمه: در صورتیکه موضوع بیمه به علت وقوع حوادثی که تحت پوشش این بیمه نامه نیست از بین برود، بیمه نامه منفسخ می گردد.

ماده 17-نحوه اعلام فسخ و برگشت حق بیمه: چنانچه بیمه گذار یا بیمه گر بخواهند بیمه نامه را فسخ کنند باید مراتب را به طور کتبی و رسمی به طرف مقابل اطلاع دهند. اثر فسخ در تمام موارد ده روز پس از ابلاغ مراتب به اقامتگاه طرف مقابل شروع می شود در صورت فسخ قرارداد بیمه از طرف بیمه گر یا بیمه گذار یا انفساخ قرارداد بیمه، حق بیمه مدت اعتبار بیمه ( بجز در مورد تبصره ماده 15) به صورت روز شمار محاسبه و باقی مانده به بیمه گذارمسترد می گردد.

تبصره: در صورتیکه ذینفع بیمه نامه شخص دیگری غیراز بیمه گذار باشد فسخ بیمه نامه توسط بیمه گذار مستلزم کسب موافقت ذینفع می باشد. در صورت فسخ از طرف بیمه گر، مراتب باید علاوه بر بیمه گذار به طور کتبی به اطلاع ذینفع نیز رسانده شود.

ماده 18-انتقال مالکیت وسیله نقلیه بیمه شده: در صورت انتقال مالکیت موضوع بیمه به هریک از انحاء قانونی، بیمه گذار می تواند بیمه نامه را فسخ وحق بیمه مدت باقیمانده بیمه نامه خودرامسترد نماید. در صورت عدم فسخ بیمه نامه چنانچه مالک جدید به تعهدات بیمه گذار در مقابل بیمه گر عمل نماید، تعهدات بیمه گر در قبال مالک جدید ادامه خواهد یافت.

ماده 19- نحوه تعیین مقدار خسارت: مقدار خسارت قابل پرداخت توسط بیمه گر به ترتیب زیر تعیین می شود. در صورت عدم توافق در مورد میزان خسارت طبق ماده 22 عمل خواهد شد.

الف - خسارت کلی:
موضوع بیمه موقعی به کلی از بین رفته تلقی خواهد شد که حداقل 60 روز پس از سرقت پیدا نشود یابه علت حوادث مشمول بیمه به نحوی آسیب ببیند که مجموع هزینه های تعمیر و تعویض قسمتهای خسارت دیده آن با احتساب هزینه های نجات از 75 درصد قیمت آن در روزحادثه بیشتر باشد.

تبصره 1: در خسارت کلی ملاک محاسبه و تصفیه خسارت، ارزش معاملاتی موضوع بیمه در روز حادثه و حداکثر تا مبلغ بیمه شده خواهد بود. از خسارت کلی، ارزش بازیافتی احتمالی و کسورات مقرر کسر و هزینه متعارف نجات و حمل تا حد مقرر به آن اضافه می شود مشروط بر اینکه از کل مبلغ بیمه بیشتر نشود.

تبصره 2: ارزش بازیافتی موضوع بیمه توسط بیمه گر تعیین می شود.در صورت عدم موافقت بیمه گذار با ارزش تعیین شده، بیمه گر پس از تملک موضوع بیمه و انتقال سند، خسارت را با کسر فرانشیز و سایر کسورات و اضافه نمودن هزینه های متعارف نجات و حمل پرداخت خواهند نمود.

تبصره 3: باپرداخت خسارت کلی، قرارداد بیمه خاتمه می یابد و چنانچه مدت قرارداد بیمه بیش از یکسال باشد حق بیمه سال های بعد به بیمه گذار مسترد می شود.

تبصره 4: قبل از پرداخت خسارت مربوط به سرقت کلی موضوع بیمه، سند مالکیت وسیله نقلیه بیمه شده باید به بیمه گر منتقل شود.

تبصره 5: چنانچه تا یکسال پس از پرداخت خسارت وسیله نقلیه سرقت شده و انتقال مالکیت آن به بیمه گر، وسیله نقلیه مذکور پیدا شود بیمه گر موظف است آن را با رعایت آئینامه بازیافت خسارت مصوب شورای عالی بیمه به فروش رساند و سهم بیمه گذار از مبلغ بازیافتی را باتوجه به درصدی که از خسارت پرداختی کسر کرده است به وی پرداخت نماید.

ب - خسارت جزئی:
خسارتهایی که مشمول تعریف مندرج در بند الف فوق نیست خسارت جزئی تلقی می شود. ملاک تعیین خسارت جزئی، هزینه تعمیر شامل دستمزد عادله و قیمت روز لوازم تعویضی پس از کسر استهلاک و فرانشیز و اضافه نمودن هزینه نجات و حمل تا حد مقرر خواهد بود. میزان استهلاک برای قطعات تعویضی ( بجز شیشه ها و شیشه چراغها) از شروع سال پنجم تولید وسیله نقلیه به بعد برای هرسال 5درصد و حداکثر 25 درصد خواهد بود.

ماده 20-مهلت و نحوه پرداخت خسارت: بیمه گر موظف است حداکثر پانزده روز بعد از تکمیل مدارک و توافق طرفین در خصوص میزان آن یا اعلام رای داور مرضی الطرفین، هیئت داوری یا دادگاه( موضوع ماده 22) خسارت را پرداخت کند.این مدت برای پرداخت خسارت سرقت موضوع بیمه 60 روز است که از تاریخ اعلام خسارت به بیمه گر شروع و پس از سپری شدن این مدت در صورت پیدا نشدن موضوع بیمه خسارت وارده بموجب شرایط این بیمه نامه پرداخت می شود.

تبصره 1: بیمه گر می تواند به جای پرداخت نقدی خسارت موضوع بیمه را درمدتی که عرفا" کمتر از آن میسر نیست تعمیر کند یا وسیله نقلیه مشابهی را درعوض آن به تملک بیمه گذار درآورد. در هر حال فرانشیز و استهلاک به عهده بیمه گذار خواهد بود.

تبصره 2: در صورتیکه مبلغ بیمه شده کمتر از ارزش موضوع بیمه در روز وقوع حادثه باشد بیمه گر فقط به تناسب مبلغ بیمه شده با قیمت واقعی آن در روز حادثه مسئول جبران خسارت خواهد بود.

ماده 21- بیمه مضاعف: اگر وسیله نقیه موضوع این بیمه نامه در طول مدت اعتبار قرارداد، بدون قصد تقلب به موجب بیمه نامه یا بیمه نامه های دیگری در مقابل تمام یا بخشی از خطرات مذکور در این قرارداد بیمه شده باشد، در صورت وقوع خطرهای تحت پوشش، بیمه گر موظف است خسارت را جبران و سپس برای دریافت سهم بقیه بیمه گرها به آنان مراجعه نماید. چناچه قبلا" تمام خسارت با استفاده سایر بیمه نامه ها جبران شده باشد بیمه گر تعهدی برای جبران خسارت در قبال بیمه گذار نخواهد داشت ولی اگر بخشی از خسارت توسط سایر بیمه گرها جبران شده باشد بیمه گرموظف است بر اساس نسبت تعهد خود به مجموع پوشش همه بیمه نامه ها، خسارت را جبران نماید.

ماده 22-ارجاع به داوری: طرفین قرارداد باید اختلاف خودراتاحد امکان از طریق مذاکره حل و فصل نمایند. اگر اختلاف از طریق مذاکره حل و فصل نشد می توانند از طریق داوری یا مراجعه به دادگاه موضوع را حل و فصل کنند. در صورت انتخاب روش داوری، طرفین قرارداد می توانند یک نفر داور مرضی الطرفین را انتخاب کنند. در صورت عدم توافق برای انتخاب داور مرضی الطرفین هر یک از طرفین داور انتخابی خودرا به صورت کتبی به طرف دیگر معرفی می کند. داوران منتخب، داور سومی را انتخاب و پس از رسیدگی به موضوع اختلاف با اکثریت آرا اقدام به صدور رای داوری می کنند. در صورتی که داوران منتخب برای انتخاب داور سوم به توافق نرسند هریک از طرفین قرارداد می تواند تعیین داور سوم را از دادگاه صالح خواستار شود. هریک از طرفین حق الزحمه داور انتخاب خودرا می پردازد و حق الزحمه داور سوم به تساوی تقسیم می شود.

ماده 23-مهلت اقامه دعوی: هرگونه ادعای ناشی از این بیمه نامه باید حداکثر ظرف مدت دو سال از تاریخ بطلان، فسخ و یا انقضای مدت بیمه نامه و در صورت وقوع حوادث تحت پوشش از تاریخ وقوع حادثه اقامه شود و پس از دو سال مذکور ادعای ناشی از این بیمه نامه مسموع نخواهد بود. مرور زمان می تواند یکدفعه توسط هریک از طرفین با اظهار نامه رسمی قطع شود. در صورت قطع شدن مرور زمان بمدت باقی مانده مرور زمان یکسال اضافه خواهد شد.

ماده 24- قلمرو جغرافیائی پوشش قرارداد بیمه: پوشش های این قرارداد شامل خسارتهایی است که در محدوده جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران ایجاد شود و تعمیم آن به حوادث خارج از کشور مشروط به توافق خاص است.