بیمه شخص ثالث چیست؟

تاریخچه مختصری از بیمه شخص ثالث
پس از جنگ جهانی اول، استفاده از خودرو رواج بسیاری پیدا کرد و استفاده از این وسیله نقلیه برای سفر و حمل کالا و رفت و آمد و … منجربه خسارات متعددی در رانندگی نیز گردید چراکه بیشتر خودروهای مورد استفاده در آن زمان از لحاظ ساختار و ایمنی بسیار خطرناک بودند. با وجود چنین اتفاقاتی رانندگان مجبور بودند هزینه های گزافی را در زمان تصادف برای تعمیر و جبران خسارات اتفاق افتاده پرداخت کنند. اولین بیمه خودرو در سال 1898 و بعد از ساخت اولین خودروی گازوئیلی در آمریکا صادر شد.

در ایران، قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسیله نقلیه موتوری زمینی در قبال شخص ثالث که با نام بیمه شخص ثالث معروف است در 29 دی ماه سال 1347 به تصویب رسید و بیمه گذاران این بیمه نامه می توانستند از پوشش های این بیمه نامه در مقابل خسارات وارد شده به اشخاص ثالث استفاده کنند.با تأسیس بیمه مرکزی در سال 1350، این بیمه نامه در کنار بیمه بدنه یکی از زیر شاخه های بیمه های خودرو قرار گرفت و با تصویب قانون های مختلف به صورت یک بیمه نامه جامع و اجباری در ایران شد.

چرا اسم این بیمه نامه ثالث است؟
اگر در حادثه و تصادف در برخورد با افراد و خودروهای دیگر خسارت مالی یا جانی به آن ها وارد شود، راننده خودروی مقصر ملزم است که خسارت اتفاق افتاده را جبران نماید. در برخی از حوادث ممکن است خسارات بسیار سنگینی اتفاق افتاده بیافتد که پرداخت چنین خسارتی برای راننده مقصر بسیار سخت باشد. از این رو بیمه شخص ثالث با دریافت مبالغی به صورت اقساط و یا به صورت نقدی خسارات اتفاق افتاده را به صورت یکجا به فرد زیان دیده پرداخت می کند.

نام این بیمه نامه به این علت بیمه ثالث گفته می شود که در بیمه شخص ثالث راننده وسیله نقلیه را می توان شخص اول در نظر گرفت، شرکت بیمه شخص ثانی است که خسارت را پرداخت می کند و در نهایت شخص ثالث فرد زیان دیده در حادثه است. در واقع هر فرد دیگری به غیر از راننده که در یک حادثه تصادف، زیان مالی و جانی داشته باشند شخص ثالث به حساب می آید و خسارتش با این بیمه نامه قابل جبران می باشد.

از چه زمانی و چرا این بیمه اجباری شد؟
قانون بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسیله نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث در شهریور ماه سال 1387 به طور آزمایشی تصویب شد، بعد از این سال با تصویب قانون جدید بیمه شخص ثالث به عنوان یکی از انواع بیمه نامه های اجباری قرار گرفت.

بر اساس مصوبه مجلس، دارندگان وسیله نقلیه موتوری زمینی که از خارج وارد ایران می شوند درصورتی که خارج از کشور وسیله نقلیه خود را در مقابل خساراتی که بر اثر حوادث ناشی از آن به موجب بیمه نامه ای که از طرف بیمه مرکزی معتبر شناخته می شود بیمه نکرده باشند، مکلفند هنگام ورود به مرز ایران وسیله نقلیه خود را در قبال خسارت های بدنی و مالی که در اثر حوادث نقلیه مزبور یا محصولات آنها به اشخاص ثالث وارد می شود حداقل به میزان مندرج در ماده 8 این قانون بیمه کنند.

همچنین دارندگان وسیله نقلیه ایرانی که از کشور خارج می شوند موظفند هنگام خروج با پرداخت حق بیمه مربوطه وسیله نقلیه خود را در مقابل خساراتی که بر اثر حوادث نقلیه مذکور در خارج از کشور به اشخاص ثالث ایرانی وارد شود حداقل به میزان مندرج در ماده 8 این قانون و نیز بیمه حوادث راننده موضوع ماده3 این قانون بیمه کنند. در غیر این صورت از تردد وسایل مذکور توسط مراجع ذیربط جلوگیری می‌شود.

علت اجباری شدن این بیمه نامه را می توان مربوط به خساراتی دانست که این بیمه نامه تحت پوشش خود دارد. با افزایش تعداد تصادفات رانندگی به خصوص تصادفات منجر به جرح و فوتی که در ماه حرام اتفاق می افتند و یا حتی خسارات مالی بالایی که در تصادفات بعد از افزایش قیمت خودروها در سال های اخیر اتفاق افتاده است داشتن این بیمه نامه را الزامی می کند.

اگر بیمه شخص ثالث نداشته باشید چه می شود؟

اگر خودرویی بیمه شخص ثالث نداشته باشد با توجه به اجباری شدن این بیمه نامه، در زمان تردد در جاده ها و حتی رانندگی داخل شهر ممکن است توسط پلیس جریمه شوند.مورد بعدی پرداخت جریمه دیرکرد تمدید بیمه ثالث به شرکت بیمه است که بیمه گذار باید دیرکرد جریمه را بر اساس تعداد روزهایی که تاخیر در تمدید بیمه نامه داشته به شرکت بیمه پرداخت نماید.

و بدترین اتفاقی که ممکن است برای فرد فاقد بیمه ثالث اتفاق بیافتد حادثه و تصادف در زمان نداشتن بیمه ثالث است. در این شرایط فرد بیمه گذار مخصوصا اگر خسارت جانی داشته باشد و بیمه ثالث اش اعتبار نداشته باشد باید خسارتش را از جیب مبارک پرداخت نماید. یعنی در زمان خسارت، همه خسارات اعم از مالی و جانی از صندوق خسارات بیمه ثالث پرداخت می شود و بعدا از فرد مقصر دریافت می شود.