بازار فارکس بزرگ ترین و نقد شونده ترین بازار غیر متمرکز مالی جهان است که در آن همه ارزها در برابر یکدیگر معامله می شوند و معامله گران از تغییرات قیمت ارزها سود و زیان می کنند. این بازار، تحت عناوین دیگری از جمله، بازار مبادلات ارزی، بازار معامله ارز و یا به طور خلاصه، FX نیز شناخته می شود.
میانگین ارزش معاملات در بازار فارکس روزانه به بیش از 5 تریلیون دلار(معادل 5، 000 میلیارد دلار) می رسد که به صورت الکترونیکی و به صورت فرابورس (OTC) انجام می شود و این بدان معنی است که همه تراکنش های معاملاتی از طریق کامپیوتر توسط معامله گران و سایر فعالان بازار، در سراسر جهان انجام می گردد.
بازار فارکس بدون دارا بودن یک مرکز متمرکز معاملات، به طور 24 ساعته و پنج روز در هفته باز است و ارزها در سراسر جهان و تقریباً در همه مناطق زمانی (time zone) در آن معامله می شوند. این بازار نقدشونده ترین بازار مالی دنیا است و نقدشوندگی بالای آن موجب پیدایش فرصت های معاملاتی چندگانه برای معامله گران می شود.
مقایسه بازار فارکس با سایر بازارهای بزرگ مالی جهان
تاریخچه بازار فارکس
دو رویداد مهم در تاریخ بازارهای مالی دنیا وجود دارند که تأثیری عمیق در ایجاد و توسعه این بازار گذاشته اند. این دو رویداد تاریخی عبارتند از ایجاد سیستم پایه استاندارد طلا (Gold Standard) و سیستم برتون وودز (Bretton Woods).
سیستم های پایه طلا و برتون وودز
سیستم پایه استاندارد طلا (Gold Standard) در سال 1875 ایجاد شد و ایده اصلی پشت این سیستم این بود که دولت ها پیشتیبانی یک ارز توسط طلا را تضمین کنند. تمامی کشورهای اقتصادی مهم یک سیستم استانداردی را وضع کردند که طی آن یک ارز می تواند به ازای مقدار ثابتی از طلا مبادله شود. به این ترتیب، به منظور تعیین ارزش یک ارز در برابر ارز دیگر لازم بود که نسبت مقدار طلای مورد نیاز برای خریدش را به دست آورند و در نتیجه آن یک نرخ مبادله ای، تعیین می شد. این اولین ابزار استاندارد مبادله ارز در طی تاریخ است که در آن زمان کشورها به دنبال اتخاذ سیاست های کنترلی مبادله ی پولی بودند، هرچند جنگ جهانی اول به این سیستم پایان داد، چراکه کشورها به دنبال سیاست های پولی ای بودند که مقید به سیستم نرخ مبادله ای ثابت در سیستم پایه استاندارد طلا نباشند.
اهمیت یک سیستم پولی جایگزین برای سیستم پایه استاندارد طلا باعث شد تا 700 نماینده از متفقین در ژوئیه سال 1944 در شهر "برتون وودز" (نیو همپشایر، ایالات متحده) گرد هم آیند تا قراردادی برای ایجاد یک سیستم جدید ارتباطات پولی منعقد نمایند. قراردادی که منجر به ایجاد سیستمی شد که به سیستم مدیریت پولی بین المللی برتون وودز مشهور گردید. ایجاد این سیستم باعث شکل گیری نرخ های مبادلاتی ثابت شد چراکه ایالات متحده ارزش دلار به ازای هر اونس طلا را 35 دلار تعیین کرد و دیگر کشورها نیز ارزهای شان را به دلار تثبیت کردند. به این ترتیب دلار آمریکا تبدیل به ارز ذخیره اصلی و تنها ارزی که توسط طلا پشتیبانی می شود گردید. هرچند در سال 1970 میزان ذخایر طلای ایالات متحده به قدری کم بود که خزانه داری آن کشور نمی توانست با آن، ذخایری که توسط بانک های مرکزی خارجی نگهداری می شدند را پوشش دهد.
سیستم معاملات فارکس
ایالات متحده در ماه اوت سال 1971 اعلام کرد که دیگر اقدام به تبدیل طلا به ازای دلار که بانک های مرکزی خارجی ذخیره کرده اند نمی کند. اینجا پایان سیستم برتون وودز و آغاز سیستم معاملات فارکس بود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
