فلز قلع، یکی از عناصر جدول تناوبی است که با علامت اختصاری Sn ( نام کامل آن به لاتین stannum است)، نمایش داده می شود.
فلز قلع یکی از پر مصرف ترین فلزات در ساخت ترکیبات فلزی و آلیاژهای صنعتی است.
این فلز به صورت سنگ معدنی از دل زمین استخراج می شود.
اولین معادل استخراج قلع که به طور رسمی با این هدف بنا شد، معادن cornwall واقع در جنوب انگلستان بود.
از این معادن تجارت بزرگی به خاورمیانه و اروپا صورت می گرفت.
ویژگی های فلز قلع
بلورهای قلع نقره ای رنگ بوده و از لحاظ ظاهری بسیار شبیه و هم رنگ با فلز نقره است.
این فلز بسیار قابل انعطاف و خم شدن است.
فلز قلع برخلاف دیگر فلزات نرم و ضعیف است اما چکش خواری خوبی دارند.
در برابر فرسایش مقاوم بوده و در واکنش با هوا اکسید نمی شود.
به همین دلیل از فلز قلع به عنوان پوشش و ماده ترکیبی در بسیاری از سازه های فلزی استفاده می شود.
زیرا مانع از اکسید شدن فلز اصلی سازه می شود.
نکته قابل توجه این است که فلز قلع در برابر اسیدهای قوی، مواد قلیایی و نمک های اسیدی مقاومت خود را از دست می دهد.
در نتیجه به راحتی واکنش داده و اکسید می شود.
اکسید های قلع به صورت دانه های سفید و ریز است و به آن نمک قلع گفته می شود.