فدرال رزرو به عبارتی ساده همان بانک مرکزی آمریکاست که سال 1913 در راستای نظارت بر عملیات بانکی این کشور تأسیس شد. در قانون تأسیس فدرال رزرو 12 منطقه بانکی در آمریکا احصاء شده و کلیه فعالیت های بانکی آنها توسط هیئت مدیره فدرال هماهنگ می گردد. رییس این مجموعه به پیشنهاد رییس جمهوری آمریکا و برای مدت 4 سال تعیین می گردد.
یکی از مهم ترین وظایف و عملیات موثر فدرال رزرو، افزایش یا کاهش نرخ بهره می باشد که در شرایط مختلف اقتصادی تصمیمات آن می تواند زیرساخت های پولی و بازارهای کالایی را تحت تأثیر قرار دهد.
اثرات افزایش یا کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو همچنان که در ابتدا دنباله ای از هیجان ها را در بازارهای جهانی ایجاد می کند، در نهایت اثر علمی خود را خواهد گذاشت. البته تکرار و تثبیت روندهای افزایشی یا کاهشی نرخ بهره عامل مهمی در اثرگذاری آن دارد.
تأثیر افزایش و کاهش نرخ بهره فدرال رزرو بر بازار ها
افزایش نرخ بهره:
معمولا رویه بر آن است که در اوضاع اقتصادی مناسب و پویا، وام دهی ارزان به مردم به شکل ساده باعث خرج کرد بیشتر و در نتیجه انتظارات تورمی می شود. در این حالت فدرال رزرو تصمیم به افزایش نرخ بهره می گیرد تا هزینه ی وام دهی و پرداخت پول بیشتر شده و اقتصاد کنترل گردد. این افزایش می تواند باعث بالا رفتن قدرت دلار و تأثیر کاهشی در قیمت کامودیتی ها(از جمله فلزات اساسی) شود زیرا هزینه ی تولیدکننده بالا رفته و میل به فضای صادرات اقتصادی کمتر می شود.
کاهش نرخ بهره:
برخلاف مورد قبلی، در شرایطی که نگرانی از رکود در اقتصاد مشهود باشد، فدرال رزرو تصمیم می گیرد با کاهش نرخ بهره تامین پول برای زیرساخت های اقتصادی را آسان ساخته و در واقع دریافت وام را جذاب می کند.
این موضوع همچنان می تواند سبب کاهش ارزش دلار در مقابل ارزهای دیگر، میل به تولید بیشتر و صادرات به بازارهای جهانی، و همچنین اقبال بیشتر به کالاهای اولیه (کامودیتی) و افزایش نرخ آنها شود.
اخیرا پس از 11 سال فدرال رزرو آمریکا تصمیم گرفت نرخ بهره را 0.25 درصد کاهش دهد که احتمالا بزودی اثر آن در بازارهای ما نیز مشاهده خواهد شد، هر چند که بالا گرفتن مجدد جنگ تجاری بین چین و آمریکا سایه سنگینی بر اثرات مثبت کاهش نرخ بهره گذاشته است. باید دید در ادامه چه اتفاقی خواهد افتاد.