شیوع ویروس کرونا، کووید 19، تنها بحرانی برای بشریت نیست، بلکه اقلیم و محیط زیست را نیز با چالش روبرو ساخته است.شاید بحران ناشی از گسترش ویروس کرونا و تدابیر حکومت ها، در وهله نخست، این برداشت و نتیجه گیری را القا کند که کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی یا بسته شدن کارخانه ها موجب کاهش تولید گازهای گلخانه ای، که تهدیدی برای محیط زیست محسوب می شوند، شده باشد.
طی چندین دهه، تلاش برای کاستن از میزان تولید گازهای گلخانه ای برای کمک به حفظ محیط زیست به موفقیت نرسیده بود. کاهش این نوع گازها، برابر با امکان برخورداری از هوای پاک و زندگی سالم تر است.اما این تنها یک نگاه خوش بینانه به وضعیت موجود است و در بلندمدت شیوع ویروس کرونا تأثیرات مخربی را برجای خواهد گذاشت که می تواند تمامی تلاش های گذشته برای حفظ محیط زیست را باطل کند.
به طور کلی با کاهش فعالیت های بشر، تولید گاز کربنیک که مهم ترین عامل گرمایش سیاره خاکی است نیز با کاهش روبرو می شود. این پدیده در زمان جنگ ها نیز مشاهده شده است.اما زمانی که اوضاع به حال عادی برمی گردد و فعالیت ها به منظور افزایش رشد اقتصادی با سرعتی بیش از گذشته از سر گرفته می شود، معضلات و آسیب های عبور از این بحران بر محیط زیست شدت می یابد.
هیچ فردی، حتی مدافعان سرسخت حفظ محیط زیست، نمی تواند از بحران شیوع ویروس کرونا که سلامت بشر را مورد تهدید قرار داده، خوشحال و راضی باشد، هر چند این بحران موجب تعطیلی فعالیت های بشری، کاهش میزان تولید گازهای گلخانه ای و هوای پاک شده باشد.