نظرات کارل بیلت درباره تأثیر بحران کرونا بر جهان

نظرات کارل بیلت درباره تأثیر بحران کرونا بر جهان:
آقای کارل بیلت، مشهورترین سیاستمدار فعلی سوئد، در آستانه اوج گیری بحران کرونا در ایتالیا، به همراه همسر ایتالیایی خود (آنا ماریا کورازا بیلت Anna Maria Corazza Bildt) در خانه خود در شمال ایتالیا در مرکز بحران حضور داشت. در آن زمان، مقامات بهداشتی سوئد از اعمال قرنطینه در شمال کشور ایتالیا انتقاد می‌کردند و آن را راه حل درستی نمی دانستند.

سوئدی ها هنوز هم به قرنطینه اعتقاد ندارند و گمان می کنند استراتژی بهتری در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی اتخاذ کرده اند.

ولی کارل بیلت که در میدان بحران بود، نظرات متفاوتی دارد.خلاصه مصاحبه روزنامه اکسپرسن با او به شرح زیر می باشد:
معرفی کارل بیلت:
کارل بیلت 70 ساله؛ از 1979 تا 2001 نماینده پارلمان، از 86 تا 99 رهبر حزب محافظه کار (مودرات) (بزرگ ترین حزب اپوزیسیون فعلی)، از 91 تا 94، نخست وزیر و از 2006 تا 2014، وزیر خارجه سوئد بود. هم اکنون عنوان رسمی سیاسی ندارد بلکه بیشتر با تینک تنک ها و موسسات مطالعاتی کار می کند ولی از نظر رسانه ای بسیار پر نفوذ، دایم السفر و از مقامات رسمی کنونی سوئد هم مشهورتر است.

در میان سیاستمداران سوئدی، بیشترین تولید محتوا و بیشترین طرفدار را در فضای مجازی دارد.
کارل بیلت از نظر گرایش سیاسی، وابسته به حزب راست میانه (مودرات) (دومین حزب بزرگ سوئد) می‌باشد.

ولی مواضع او در قبال تحولات بین المللی، به چپی ها نزدیکتر است تا راست گرایان. مهم ترین ویژگی او، ضدیت آشکار و تند با دولت ترامپ می باشد. در عین حال با روسیه و چین هم میانه خوبی ندارد.
وی از نخستین وزرای خارجه اروپایی بود که پس از روی کار آمدن دولت آقای روحانی به تهران سفر کرد.

در میان سیاستمداران اروپایی، بیشتر انتقادها را نسبت به تحریم های آمریکایی علیه ایران داشته است. مقالات متعددی در روزنامه های معروف دنیا علیه تحریم های آمریکایی نوشته و یکی از مدافعان سرسخت برجام در تریبون های بین المللی می باشد.

آیا دلیلی برای نگرانی وجود دارد؟
مرکز اصلی بحران ایتالیا در جایی است که وضع اقتصادی خوبی دارند. میانگین درآمد مردم این منطقه از ایتالیا، از میانگین سوئد بیشتر است ولی با این حال، تحولات سیر بدی داشت.

مقامات ایتالیایی اعتقاد دارند که می بایست از همان آغاز بحران با جدیت، سرعت و سخت گیری بیشتری برخورد می کردند.کسی از خانواده ما (همسرش) مبتلا نشده است ولی همگی از شرایط به وجود آمده متاثر شده اند، زندگی عادی همه مختل شد.

دلایل قوی برای نگران شدن وجود دارد. ما در گذشته هم بحران های بزرگی را تجربه کردیم ولی این بحران، متفاوت است. چون این بحران با خودش بحران های دیگری به همراه دارد. این مشکل در دوره ای به وجود آمده است که همکاری های بین المللی پیشاپیش تضعیف شده بود.

این همه گیری (اپیدمی) خطر ایجاد تنش در جهان را بالا برده است. کشورهای ضعیف بیش از پیش ضعیف می شوند. به عنوان نمونه به عراق نگاه کنید و یا در بیشتر کشورهای خاورمیانه، اردوگاه های پناهندگان متعددی وجود دارد که هیچ امکانات بهداشتی ندارند. اگر این بیماری به چنین جاهایی سرایت کند چه می‌شود؟ هنوز نمی دانیم چه بحران های انسانی و سیاسی پیش می آید.

اگر کرونا به جاهایی مانند غزه وارد شود، با تراکم جمعیت بالا، کمبود امکانات زندگی و ضعف سیستم بهداشتی، یک فاجعه انسانی به وجود می آید.

افزون بر این، با کاهش شدید قیمت نفت، درآمد کشورهای نفتی به شدت کم شد. یکی از دیگر از مهم ترین نگرانی های جهانی، روابط بد میان دو ابرقدرت جهان؛ چین و آمریکا است.

با این شرایط و با تهمت های متقابل، خطر رویارویی، به شدت زیاد می شود. آمریکا، آن را ویروس چینی می‌خواند و چین، آن را توطئه آمریکایی می داند.

در چند سال گذشته دیدیم که آمریکا گام به گام از رهبری جهان عقب نشینی کرده است ولی چین گام به گام پیشروی داشت. چین هم اکنون در حال ارسال محموله های کمک رسانی با پرچم های بزرگ خود به سراسر دنیا است. این وضعیت به تقویت مواضع چین در جهان منجر می شود.

این که چین ادعا می کند شیوع ویروس را کاملا کنترل کرده است، زیر سوال است ولی به هر حال، دولت چین می خواهد از این شرایط برای نفوذ بیشتر در جهان بهره برداری کند. آمریکا فعلا منفعل است.

آیا این همه گیری، تغییرات بنیادی در جهان ایجاد خواهد کرد؟
بحران تازه شروع شده است ولی سرعت زیادی دارد. ما از چند سال پیش، شاهد شکل گیری روندی در جهان بودیم که همکاری های چندجانبه و بین الملی را تضعیف می کرد. روشن ترین نتیجه بحران کنونی، این است که روند تک روی های پیشین را بیشتر می کند.

آیا می تواند به بحران ژئوپلتیک و جنگ منجر شود؟
فعلا چشم انداز جنگ فوری وجود ندارد ولی با ضعیف تر شدن همکاری های بین المللی و افزایش تنش ها، خطر برخوردها هم بیشتر می شود.

چرا سوئد استراتژی منحصر به فردی اتخاذ کرده و روش مبارزه با کرونای این کشور با دیگران متفاوت است؟

رسانه های جهانی زیادی، این سوال را از من می پرسند. روش کار سوئد، موجب جلب توجه زیادی شده است. در همین یک ساعت گذشته، 4 رسانه بین المللی این سوال را از من پرسیدند که چرا سوئد راه جداگانه ای برگزیده است.

پاسخی برای این پرسش ندارم. من هم نمی دانم چرا سوئد این روش اتخاذ شده است.

آیا فکر می کنی روش کار سوئد هوشمندانه است؟
ارزیابی علمی ندارم. فقط می دانم که دنیای خارج، برداشت متفاوتی از کار سوئد دارند. من نمی خواهم کار استفان لوون (نخست وزیر سوئد) را مورد ارزیابی قرار دهم ولی سوالات زیادی درباره نحوه مدیریت بحران دولت وجود دارد. در چنین شرایطی، مسئولیت نهایی بر عهده دولت است.

نهادهای زیر مجموعه دولت مانند سازمان بهداشت عمومی، مسئولیت سیاسی ندارند. دولت نمی تواند مسئولیت مدیریت بحران را بر عهده سازمان های تابعه خود واگذار کند.

دولت از هفته پیش، فعالتر شده و پیشرفت خوبی داشت ولی در حمایت از شرکت های کوچک و متوسط ضعیف عمل کرده است. دولت به جای این که کمک های مستقیم به شرکت ها ارائه بکند، وام های مختلف برای آن در نظر گرفته است. وام ها در حقیقت به نفع دولت است چون شرکت ها باید وام ها را با بهره به دولت بازپرداخت کنند. شرکت ها به کمک های فوری و موثرتر نیاز دارند.

بدیهی است که فوری ترین کمک باید برای سازمان بهداشت اختصاص یابد. فشاری که این بحران بر سیستم بهداشتی وارد می کند. فراتر از تصور است.