انقلاب بزرگ دنیای فناوری در دستان گوگل

شرکت گوگل در مدل پیکسل 4 از فناوری Motion Sense به منظور ایجاد ژست های حرکتی هوشمند و گسترده برای مدیریت تلفن هوشمند استفاده خواهد کرد.

مدت زیادی است که شایعات مربوط به تلفن هوشمند جدید گوگل در فضای اینترنت منتشر می شود و با نزدیک شدن به زمان معرفی مدل پیکسل 4، به طور طبیعی اخبار و شایعات پیرامون این مدل افزایش پیدا کرده است. تاکنون چندین تصویر و رندر موسوم به گوگل پیکسل 4 انتشار یافته که طراحی و شکل ظاهری این مدل را آشکار می کند و حاشیه نسبتا ضخیم پیکسل 4 موجب تعجب کارشناسان و طرفداران گوگل شده است. با وجود اینکه تمامی مدل های جدید دارای حاشیه بسیار باریک و نمایشگر بزرگی هستند، این حاشیه ضخی در پیکسل 4 بی دلیل نیست. در ابتدا تصور می شد که این شرکت نتوانسته از نظر فناوری، حاشیه دور تلفن هوشمند خود را مانند تولیدات دیگر برندها کاهش دهد، اما با توجه به اطلاعات جدید، این حاشیه ضخیم، به دلیل یکی از جدیدترین و منحصر به فردترین فناوری های مورد استفاده در تلفن هوشمند به وجود آماده است.

طبق تصاویری که از محافظ صفحه مدل پیکسل 4 منتشر شده، یک بریدگی بزرگ در کنار سنسور Face ID قرار دارد که محل قرارگیری ماژول رادار ژست های حرکتی گوگل است. این شرکت زمان زیادی است که برروی فناوری ژست های حرکتی خود کار می کند و حال برنامه دارد تا این فناوری را همراه با پیکسل 4 معرفی و عرضه کند. این فناوری با نام "Motion Sens" همراه با تراشه اختصاصی گوگل با نام "سولی" در پیکسل 4 قرار داده می شود.

با توجه به اطلاعات موجود، پروژه Motion Sens گوگل، شباهت زیادی به فناوری Multi ID ال جی دارد، شرکت ال جی در پرچمدار G8 ThinQ با استفاده از رادارهای سه بعدی و تشخیص حرکت دست انسان، ژست های حرکتی متنوعی را به پرچمدار خود اضافه کرد که البته نتیجه این کار نتوانست موجب افزایش فروش مدل G8 ThinQ یا رضایت کاربران از این ویژگی شود. عدم دقت کافی فناوری ال جی در تشخیص حرکات دست، مهم ترین دلیل استقبال پاین از این فناوری بود.

پایه و اساس کارکرد این فناوری مانند رادارهای بزرگ پروازی است که حرکت هواپیما ها را در آسمان تشخیص می دهد. در ابتدا فرکانس رادار تراشه سولی میان 57 تا 64 گیگاهرتز بود، به همین جهت کمیسیون ارتباطات آمریکا به دلیل بالا بودن فرکانس این رادار، اجازه استفاده از آن را در مدل های مختلف پیکسل منع کرد، در نسخه جدید این تراشه این فرکانس کاهش پیدا کرد و قانون ممنوعیت استفاده از این تراشه نیز لغو شد.

فناوری Motion Sense چگونه کار می کند؟
گوگل ادعا می کند که این فناوری قادر است تا حرکات جزئی میلی متری را با سرعت بالا شناسایی و پردازش کند، تراشه سولی این کار را با انتشار امواج گسترده الکترومغناطیسی و ثبت بازخوردهای انجام می دهد، سپس سنسورها و و الگوریتم های نرم افزاری به صورت ترکیبی، انرژی پرتوهای بازگشت داده شده را ثبت می کند. با این کار زمان، نحوه حرکت، خصوصیت ها، سرعت، جهت، فاصله، پویایی و شکل ظاهری شیء یا همان دست انسان محاسبه شده و ژست حرکتی تشخیص داده می شود.

گوگل الگوریتم های نرم افزاری این فناوری را به حدی هوشمند ساخته که حرکات جزئی، لرزش دست و یا شرایط نوری نتواند در تشخیص ژست حرکتی اختلال ایجاد کند، درواقع مقدار درصد خطا طبیعی انجام ژست حرکتی در الگوریتم نرم افزاری این فناوری تعریف شده تا با صحیح بودن بخش اعظمی از یک دستور حرکتی، موارد مشخص شده برای آن اجرا شود. به این ترتیب دقت این فناوری، نسبت به سنسور های سه بعدی که در تلفن های هوشمند استفاده می شود و عملکرد صحیح آن ها با شرایط نوری یا خط دید رابطه مستقیم دارد، بیشتر است.

طی سال های اخیر فناوری های تعاملی و شناخت رفتار انسان گوناگونی از سیستم تشخیص چهره در تلفن های هوشمند یا قفل های امنیتی تا سیستم تشخیص خواب آلودگی و عدم حرکت راننده در خودروها گرفته، برای افزایش امنیت و حفظ جان انسان ها تولید شده اند، اما استفاده از رادارهای تشخیص ژست های حرکتی با این دقت و گستردگی، فناوری نوینی محسوب می شود که می تواند انقلابی در نحوه استفاده از وسایل هوشمند و زندگی روزمره انسان ها ایجاد کند.

اما یکی از مشکلات این فناوری، استاندارد سازی ژست های حرکتی است، در حال حاضر در تمامی دنیا با استفاده از لمس گزینه ها برروی نمایشگر تلفن همراه، دستورات و برنامه های مورد نظر اجرا می شوند، اما اگر هر شرکتی بخواهد در محصولاتش از ژست های حرکتی به خصوصی استفاده کند، تنوع و تفاوت دستورات در تلفن های هوشمند مختلف باعث ایجاد سردرگمی و عدم کاربردی بودن این فناوری می شود. به طور مثال ژست حرکتی افزایش سطح صدا در محصولات سامسونگ به یک شکل و در محصولات هوآوی به شکل دیگر باشد، در این حالت با تعویض تلفن هوشمند خود، تطبیق با ژست های حرکتی جدید سخت خواهد شد. البته می توان ژست های حرکتی استانداردی را در سطح جهانی تعریف کرد اما نوع تصمیم گیری یا تبعیت تمامی شرکت ها از ژست های حرکتی استاندارد کار دشواری خواهد بود.

همچنین در هنگام کار با تلفن هوشمند برای افزایش سطح صدا یا اجرای یک برنامه با عناصر فیزیکی در ارتباط هستیم که دیده می شوند و کار با آن ها آسان تر است، اجرای ژست های حرکتی در فضای خالی مقابل تلفن هوشمند شاید برای همه خوشایند نباشد ویا پس از مدتی جذابیت خود را از دست بدهد. در هر صورت مشابه چنین سیستم هوشمندی در فیلم های هالیوودی دیده شده اما استفاده از آن در دنیای واقعی تجربه متفاوتی است. می توان گفت هر شخصی باید خود این سیستم را تجربه کند تا نظر واقعی عموم مردم در مورد نقاط قوت یا ضعف و کاربردهای آن مشخص شود.

دید گوگل برای تولید چنین فناوری استفاده آسان تر از وسایل هوشمند است، مدیران این شرکت اعتقاد دارند که وسایل روزمره زیادی به سیستم های هوشمند مجهز شده اند و هرروزه دستگاه های هوشمند بیشتری تولید و وارد بازار می شوند، به همین جهت می توان با ایجاد تعامل حرکتی جدید با دستگاه های هوشمند، دکمه ها، نمایشگرهای لمسی و به طور کلی عناصر فیزیکی را حذف کرد.

گوگل ماژول رادار Motion Sense را در قسمت بالای تلفن در کنار سنسور دوبین سلفی و Face ID قرار داده است تا تمامی ژست های حرکتی به طور کامل شناسایی و اعمال شود. در حال حاضر نمی توان نظر قاطعی در مورد این فناوری داد و باید تا زمان معرفی مدل پیکسل 4 و انجام آزمایش های مختلف این فناوری صبر کرد. شاید ویژگی Motion Sense گوگل آغازی بر پایان عصر تلفن های هوشمند لمسی باشد.