نئو یک ارز رمز و نسخه چینی اتریوم است که هدف آن پیادهسازی اقتصاد هوشمند عنوان شده که این کار را با تبدیل داراییهای کنونی به داراییهای دیجیتال و ایجاد هویت دیجیتالی انجام میدهد. این ارز توسط داهونگ فی و اریک ژانگ در سال 2014 راه اندازی شد و در ابتدا آنت شیرز antshares نام داشت و در سال 2017 به نئو تغییر نام داد.
نئو چگونه کار میکند؟
بلاک چین نئو بر اساس الگوریتم dBFT کار می کند به این ترتیب که کاربران تعدادی گره را به عنوان گره حسابدار و یکی را به عنوان سخنگو انتخاب می کنند پس از انجام بک تراکنش سخنگو آن را درون بلاک قرار می دهد و باید دو سوم یعنی 66 درصد حسابداران آن را تایید کنند.
نئو همانند اتریوم از ماشین مجازی استفاده می کند، اما برخلاف محدودیت اتریوم در استفاده از زبان سالیدیتی، زبان برنامه نویسی آن جاوا، سی شارپ، پایتون و...است. زمان تایید 15 تا 25 ثانیه بوده و هزار تراکنش در ثانیه پردازش می شود.
در نئو دو نوع توکن وجود دارد، توکن ANS یا همان نئو و توکن ANC که به GAS معروف است که حداکثر هر کدام 100 میلیون است. هر سال دو میلیون بلاک تولید می شود و هر بلاک 8GAS دارد و هر سال یک GAS از بلاک کم می شود و با تولید 44 میلیون بلاک تعداد GAS تمام خواهد شد.
دارندگان هر توکن نئو روزانه به میزان 3ده هزارم GAS سود می گیرند. کلا 100 میلیون نئو در ابتدا تولید شده؛ بنابراین این ارز قابل استخراج نیست. نئو با قیمت 11 دلار و ارزش بازار 880 میلیون دلار در رتبه هفدهم قرار دارد.