بیشتر سرمایه گذاران، چه از طریق حباب وام مسکن 2008، حباب dotcom 1999 یا هر تعداد از بحران های قبلی، با حباب دارایی آشنا هستند. با اینکه این حباب ها به راحتی قابل تشخیص هستند ولی پیش بینی وقوع آن ها با هر میزان دقتی هم کار بسیار دشواری است.
3 نشانه تشخیص حباب دارایی:
با این وجود، برخی خصوصیات و نشانه ها وجود دارد که سرمایه گذاران می توانند از آن ها استفاده کنند تا از حباب هایی که ممکن است به آن ها آسیب برساند، دوری گزینند و در این مطلب، هدف ما بیان این نشانه ها و خصوصیات است. پیشنهاد می کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
اولین نشانه ای که از یک حباب دارایی به دست می آید، افزایش قیمت ها بدون بهبود پایه های اساسی است. به عنوان مثال، حباب dot-com شاهد یک افزایش سریع قیمت در میان شرکت های اینترنتی بود. بسیاری از این شرکت ها به هیچ وجه درآمد نداشتند، اما به هر حال ارزش چند میلیارد دلاری را اعلام کردند. این نوع افزایش غیرمنطقی در بخش سرمایه گذاران، یک مشخصه کلاسیک حباب دارایی است.
سرمایه گذاران بین المللی ممکن است بخواهند شاخص های مالی را در نظر بگیرند که شامل قیمت ها و ارزش ها می شوند، مانند نسبت قیمت (CAPE) که به صورت دوره ای تنظیم شده است. اغلب اوقات ممکن است بازار، زمانی که نسبت CAPE به بیش از حد برسد، در معرض خطر حباب قرار گیرد اما لازم به ذکر است که همیشه اینگونه نیست. نسبت قیمت به درآمد توسط چیزهایی مانند نرخ بدون ریسک در اقتصاد که می تواند در طول زمان تغییر کند، تحت تأثیر قرار می گیرد.
علامت دوم نشانگر حباب دارایی، استفاده بیش از حد از اهرم یا بدهی است. به عنوان مثال، بحران وام مسکن در سال 2008 به میزان زیادی توسط بانک هایی که مشتریان با اعتبار ضعیف و دسترسی به پول آسان دارند، ایجاد شده است. این اهرم مفرط، می تواند از نوآوری های مالی (مانند وام های سودمند)، پول ارزان (مثل محیط های کم بهره) یا خطر اخلاقی (زمانی که افراد از خطر محافظت می شوند) بیاید.
سرمایه گذاران بین المللی باید در موقعیت هایی قرار بگیرند که بدهی های بیش از حد ممکن باشد. به عنوان مثال، کشوری که نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی(GDP) بسیار بالایی دارد، ممکن است در صورت ادامه اقدامات خود یعنی حرکت دادن اقتصادش به وسیله بدهی، در معرض خطر حباب اقتصادی قرار گیرد.
در یک سطح بیشتر، سرمایه گذاران می توانند به میزان بدهی مورد استفاده برای خرید انواع خاصی از دارایی ها مانند مسکن یا سهام به عنوان یک نشانه بالقوه ای که ممکن است باعث ایجاد یک حباب شود، توجه کنند.
دنباله بسیاری از حباب های دارایی به سیاستمدارن بر می گردد. به عنوان مثال، بانک های مرکزی ممکن است مشوق وام های بزرگ با نرخ بهره کم باشند یا قوانین فدرال، ممکن است خطرات اخلاقی ایجاد کنند و مردم را تشویق کنند به اقدامات خطرناکی دست بزنند. این نوع خطرات به ویژه در اقتصادهای تحت کنترل مرکزی مانند کشورهای کمونیستی مشهود است اما هنوز در بسیاری از کشورهای توسعه یافته نیز از جمله ایالات متحده وجود دارد.
سرمایه گذاران بین المللی باید به دنبال سیاست های سیاسی باشند که ممکن است حباب های دارایی را ایجاد کنند و فرصتی را برای خروج از سرمایه یا حتی در فروش کوتاه مدت به دست آورند. برای مثال، تنظیم کننده های چینی، اقداماتی را پس از یک حادثه در سال 2015 تدارک دیدند تا از بازار سهام خود در صورت تکرار این حادثه محافظت کنند.
پیش بینی حباب دارایی
پیش بینی حباب دارایی یک کار دشوار است. در حالی که برخی از علائم به آسانی قابل مشاهده است، پیش بینی دقیق کاهش قیمت ها بسیار دشوار است. بازارها پیش از این که سقوط کنند و فروش های گران قیمت و هزینه های بالا را برای سرمایه گذاران طولانی به بار آورند، می توانند برای مدت طولانی تداوم داشته باشند. در حقیقت، مطالعات نشان می دهد که بیشتر سرمایه گذاران به جای سعی در اجتناب از آن، از رکود استفاده می کنند.
حباب دارایی می تواند تأثیر قابل توجهی بر بازده سرمایه گذاران بین المللی داشته باشد. در حالی که پیش بینی آن ها دشوار است، برخی از نشانه ها وجود دارد که سرمایه گذاران می توانند در طول تحقیقات خود به دنبال آن ها باشند. سرمایه گذاران بین المللی می توانند اقدام به افزایش یا کاهش مواجهه خود با بازار های خاص بر اساس این عوامل کنند.