میل لنگ موتورهای کراس هد کشتی

میل لنگ موتورهای کراس هد دوزمانه جدید می تواند وزنی بیش از 300 تن داشته باشد.این میل لنگ ها برای آنکه به صورت یکپارچه ساخته شوند بسیار بزرگ هستند بنابراین با آهنگری منحصربفردی به یکدیگر متصل می‌شوند و شکل می گیرند.

روش fully built:
در موتورهای قدیمی از روشی موسوم به (fully built)کاملا ساخته شده برای ساختن میل لنگ استفاده می‌شد. این روش شامل آهنگری وبها (webs)، کرانگ پین و ژورنال اصلی می باشد. در این روش کرانگ پین و ژورنال ماشینکاری می شوند و قطر آن ها از قطر سوراخی که متناسب با آن ها در وب ایجاد شده است اندکی کوچک تر است.

وب ها گرم می شوند و با توجه به انبساطی که بر اثر گرما در آن ها به وجود میاید، کرانگ پین و ژورنال ها درون سوراخ ایجاد شده وارد می شود. زمانیکه وب ها سرد می شوند قطر سوراخ ایجاد شده روی آن به حالت اولیه برمی گردد. در این حالت کرانگ پین و ژورنال درون سوراخ وب آنچنان محکم می شوند که مانع از سر خوردن آن درون وب می شود و زمانیکه موتور در حال کار کردن است به طور نرمال به کار خود ادامه می‌دهد.

در روش ساخت میل لنگ هایی که در موتورهای رفت و برگشتی بخار که در سالیان پیش به کار میرفت از پینهایی برای نگه داشتن ژورنال و کرانگ پین درون وب استفاده می شد که این روش به دلیل استرس هایی که در قسمت ایجاد این پین ها به وجود میاید دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد.

روش semi built:
امروزه میل لنگ موتورهای کراس هد بزرگ دوزمانه تنها به روش نیمه ساخته درست می شوند. در این روش ساخت، لنگ میل لنگ که شامل دو وب و یک کرانگ پین است، از فولادی با کربن 0٫4% به صورت جدا ساخته می شوند.

وب ها سوراخ می شوند و ژورنال های اصلی که به صورت جدا آهنگری و ماشینکاری شده اند درون این سوراخ‌ها قرار می گیرند. برای قرار دادن ژورنال ها در وب از روش گرم کردن وب استفاده می شود که بعد از سرد شدن، ژورنال ها کاملا درون وب محکم می شوند. این روش که شرینک نام دارد لقی بین ژورنال و وب را بین 570/1تا660/1 نگه می دارد.

از مزایای این روش ساخت که در آن دو وب و کرانگ پین از یک فولاد ساخته می شود اینست که در آن دانه های فولاد در یک جهت از درون وب به کرانگ پین ادامه پیدا می کند و بعد از کرانگ پین دوباره به و در همان امتداد باز می گردد.

چون کرانگ پین و وب ها از آهنگری یکپارچه درست شده اند، بنابراین قطر وب ها می توانند کاهش پیدا کنند و سوراخی که گاهی اوقات درون کرانگ پین ایجاد می گردد وزن را کاهش خواهد داد بدون آنکه در استحکام تأثیری داشته باشند.

باید توجه داشت که اطراف سوراخ ایجاد شده برای جای دادن ژورنال اصلی باید کاملا مستحکم و از آلیاژهای مناسب استفاده شده باشد. زیرا بعد از اتصال به صورت شرینک (shrink) استرس حلقوی بزرگی در مواد به کاربرده شده ایجاد می شود. این استرس می تواند باعث ترک در وب شود. اگر ضخامت وب به حد کافی مناسب نباشد یا اینکه اتصال شرینک خیلی تنگ باشد به همراه ترک و نقص احتمالی در فولاد، ایجاد ترک به شدت افزایش میابد.

میل لنگ های ساخته شده به روش جوشکاری از سال 1980 پیشرفت کردند. در این روش، یک نیمه وب، ژورنال اصلی و کرانگ پین به روش آهنگری ساخته می شوند. این نیمه ها سپس به همدیگر جوش داده می‌شوند تا شکل یک میل لنگ را بگیرند.

بعد از جوشکاری استرس های ایجاد شده خارج می شوند و سپس میل لنگ ماشینکاری می شود.در این روش ساخت، به دلیل قرار گرفتن دانه های تشکیل دهنده فولاد در یک راستا، وب‌ها می توانند نازکتر ساخته شوند که باعث کاهش وزن و کوتاهتر شدن میل لنگ می شود که از مزایای این روش است.