FedEx یکی از بزرگ ترین شرکت های حوزه ی لجستیک در جهان

فدکس در سال 2015 میلادی با هدف گسترش فعالیت های خود در اروپا، شرکت هلندی TNT را با پرداخت مبلغ 4.8 میلیارد دلاری تصاحب کرد. فدکس با تصاحب تی ان تی یکی از اصلی ترین رقبای خود در سطح بین الملل را ازآن خود کرد، چرا که تی ان تی چهارمین شرکت بزرگ حمل و نقل در سطح جهان بود.

فدکس که بیشتر با برند FedEx شناخته می شود، یکی از بزرگ ترین بازیگران حوزه ی لجستیک است که با در اختیار داشتن ناوگانی متشکل از 688 فروند هواپیما، روش هایی نوین را پایه گذاشته است.

فدکس (FedEx) از جمله ی سه شرکت بزرگ در حوزه ی لجستیک در سطح جهان است که با در پیش گرفتن روش های خلاقانه تحولات بزرگی را در حوزه ی ارسال کالا رقم زده است.

فدکس را باید هلدینگی مشتمل بر شرکت هایی نظیر فدکس اکسپرس، تی ان تی اکسپرس، فدکس گراند، فدکس فرایت و فدکس سرویس بدانیم که در مجموع کسب و کار لجستیک این هلدینگ را تشکیل می دهند. هر یک از زیر مجموعه های این شرکت حوزه ای را پوشش داده اند.

تی ان تی اکسپرس وظیفه ی حمل و نقل بسته های کوچک در حوزه ی بین الملل را بر عهده دارد. فدکس اکسپرس تمرکز خود را روی بسته هایی قرارداده که باید در یک محدوده ی زمانی مشخص به دست گیرنده برسند.

فدکس فرایت وظیفه ی حمل بسته های بزرگی را بر عهده دارد که باید با استفاده از کشنده ها و کامیون ها انتقال یابند. فدکس گراند که در ایالات متحده ی آمریکا و کانادا فعال است، انتقال زمینی بسته ها را بر عهده دارد. فدکس سرویس نیز در حوزه ی فروش، بازاریابی، ارتباطات و پشتیبانی از سایر کسب و کارها را بر عهده دارد.

شرکت آمریکایی فدکس توسط فردریک والاک اسمیت (Frederick Wallac Smith) در 18 ژوئن سال 1971 تأسیس شده است. دلیل اصلی موفقیت فدکس را باید در ابداع روش های خلاقانه ای خواند که توسط این شرکت بنیان گذاشته شده و امروز توسط رقبایی نظیر یو پی اِس و دی اچ ال نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

فعالیت اصلی فدکس از ساعت 22 آغاز و 6 صبح پایان می یابد:
از جمله ی روش های خلاقانه ای که برای اولین بار توسط فدکس برای مدیریت بسته های جمع آوری شده پیاده شده باید به جمع آوری، پردازش و ارسال بسته ها پس از غروب خورشید اشاره کرد.

فدکس اکسپرس به عنوان یکی از زیرمجموعه های فدکس که وظیفه ی اصلی را بر عهده دارد، کار اصلی خود را که همان انتقال بسته های جمع آوری شده به فرودگاه های هاب و دسته بندی و ارسال است را از ساعت 10 شب آغاز می کند، به طوریکه با وجود حساسیت و فشردگی فرایند جداسازی و ارسال، تمام بسته ها صبح روز بعد به دست گیرندگان می رسد. علاوه بر تمرکز بخش عمده ای از فعالیت های فدکس در ساعات شب و بامداد، باید به سیستم رهگیری بسته ها به صورت آنی اشاره کرد.

با استفاده از این روش فدکس قادر است تا در هر لحظه مشخص کند که بسته ی مورد نظر در کدام مرحله و در چه فاصله ای از مبدا یا مقصد قرار دارد.

یکی دیگر از عواملی را که باعث پایین نگه داشتن هزینه ها و بهره وری هر چه بیشتر فدکس می شود، استفاده از هواپیماهای قدیمی است. هرچند بسیاری از خطوط هوایی در سراسر جهان در تلاشند تا همواره از جدیدترین هواپیماهای تولید شده که مصرف سوخت به مراتب کمتری دارند، استفاده کنند، اما این موضوع در مورد فدکس صادق نیست. فدکس ترجیح می دهد تا هواپیماهای قدیمی را با هزینه ای به مراتب کمتر خریداری کند. یکی دیگر از سیاست های فدکس که آن را در نقطه ی مقابل ایرلاین ها قرار می دهد، استفاده از هواپیماها تنها در ساعات مشخصی از روز است.

هرچند ایرلاین های تجاری ترجیح می دهند تا برای بهره وری بیشتر، هواپیمای خود را در طول روز به صورت ممتد مورد استفاده قرار دهند، اما فدکس با توجه به آغاز فعالیتش از ساعت 10 شب، هواپیماهای خود را در ساعات محدودی مورد استفاده قرار می دهد. همچنین باید استفاده از آخرین فناوری های دسته بندی مکانیزه در فرودگاه های هاب را عامل دیگری برای کاهش اشتباه و همچنین بهره وری بیشتر توسط آمازون خواند.

از نظر بنیان گذار فدکس، زمان سرمایه ای ارزشمند است:
فدکس با شعار The World On Time براساس اعتقاد فردریک اسمیت، بنیان گذار این شرکت با در نظر داشتن زمان به عنوان یکی از ارزشمندترین سرمایه ها، به بهینه ترین شکل ممکن عمل کرده و در مسیر بهبود هر چه بیشتر این بهینگی نیز قدم برمی دارد.

فرودگاه های هاب را باید از جمله ی اصلی ترین ابزارهای فدکس برای تحقق این روش خواند. فدکس هاب اصلی خود را با عنوان سوپرهاب در ممفیس ایالات متحده مستقر کرده و هاب های بین المللی آن در شهرهای گوانگژو، اوزاکا، شانگهای، سنگاپور، اینچئون، تورنتو، دبی، پاریس، کلن و میلان مستقر شده اند. علاوه بر سوپرهاب ممفیس، هفت هاب دیگر در ایالات متحده قرار گرفته که هر یک در بهینه ترین موقعیت مکانی ممکن و براساس داده های آماری حاصل از ترافیک میزان بسته ها در مقاصد مورد نظر و شهرهای اطراف که شامل کوچک ترین شهرها نیز می شوند، انتخاب شده اند.

از ایده تا تأسیس:
ایده ی تأسیس یک شرکت لجستیک در دهه ی 60 میلادی همزمان با دوران تحصیل فردریک والاک اسمیت به ذهن این دانشجوی دانشگاه Yale رسید. وی ایده ی خود را در قالب مقاله ای در کلاس اقتصاد ارائه کرد. اسمیت در مقاله ی خود زمان را یکی از سرمایه های بزرگ جامعه خوانده و ارزش آن را حتی با پول برابر عنوان کرده بود.

اسمیت در مقاله ی خود عنوان کرده بود که محصولات ارزشمند زیادی نظیر محصولات الکترونیک تولید شده و مورد استقبال کاربران قرار می گیرند، حال آنکه نبود سیستم توزیع خوب یک مشکل اساسی برای این شرکت ها است. فردریک اسمیت سیستم کارگوی مورد استفاده در ایالات متحده را به دلیل وجود مشکلات ساختاری و همچنین محدودیت قوانین، ناکارآمد خوانده و پیشنهادی را ارائه کرده بود که نتیجه ی آن همان فدرال اکسپرس (فدرال اکسپرس نامی بود که در ابتدا برای شرکت اسمیت انتخاب شده بود) بود.

اسمیت در مقاله ی خود لزوم ایجاد یک سیستم جامع لجستیک را عنوان کرده بود که وظیفه ی آن تحویل بسته از مبدا و تحویل آن در مقصد با استفاده از انواع روش های حمل و نقل نظیر هواپیما، ایستگاه های پستی، دپو کردن و خودروهای ون بود.

وی پیش بینی کرده بود که برای حصول اطمینان از اینکه بسته ها به روش درستی دسته بندی می شوند، وجود مراکز دسته بندی ضروری خواهد بود، به طوریکه بسته های دریافتی باید پس از دسته بندی به سمت مقاصد حرکت کنند.

هرچند این ایده در دانشگاه چندان مورد استقبال قرار نگرفت، اما اسمیت در سال 1971 شرکت خود را با استفاده از ارثیه ی چهار میلیون دلاری و خرید دو فروند هواپیما راه اندازی کرد. اسمیت پس از دو سال از زمان آغاز فعالیت خود، در سال 1974 با جذب سرمایه ای 91 میلیون دلاری به ممفیس و فرودگاه این شهر که اکنون به سوپرهاب فدرال اکسپرس تبدیل شده، نقل مکان کرد.

جذب سرمایه ی 91 میلیون دلاری این امکان را در اختیار اسمیت قرار داد تا با خرید 25 فروند هواپیمای فالکون 20 اس، بتواند شبکه ای از 25 شهر را در ایالات متحده ی آمریکا به هم وصل کرده و راه اندازی کند. همزمان با این انتقال، او فرایند پردازش و ارسال در طول شب را نیز در پیش گرفته شد.

هرچند فدرال اکسپرس در ابتدا موفق شده بود تا سرمایه ی خوبی جذب کند، اما این شرکت همواره در حال از دست دادن پول بود، به طوریکه تا آستانه ی ورشکستگی پیش رفت. تلاش های اسمیت برای جذب سرمایه نتیجه داد و این شرکت موفق شد تا سرمایه ای 50 تا 70 میلیون دلاری را در روزهایی که به شدت در حال ضرردهی بود، جذب کند.

تلاش های اسمیت بالاخره نتیجه داد و این شرکت تقریبا 5 سال پس از تأسیس و سه سال پس از آغاز به کار رسمی برای جابه جایی بسته های ارسالی، به سوددهی برسد. فدرال اکسپرس در سال 1976 با میانگین روزانه 19 هزار بسته سودده شد و و از آن پس روند رشد و درآمدزایی را با سرعتی ایده آل و مثال زدنی طی کرد.

بازنگری قوانین و شکوفایی فدرال اکسپرس:
بازنگری در قوانین هوایی ایالات متحده و امکان استفاده از هواپیما به صورت کامل برای مصارف کارگو، در سال 1977 این امکان را در اختیار فدرال اکسپرس قرار داد و تا اولین هواپیماهای پهن پیکر خود را خریداری کرده و با استفاده از آن ها به جمع آوری و پخش مرسوله ها اقدام کند.

این شرکت ابتدا 7 فروند بوئینگ 100-727 خریداری کرد. فدرال اکسپرس همواره سعی کرده تا از آخرین فناوری های موجود استفاده کند. این شرکت پس از ورود به تالار بورس در سال 1987 لقب اولین شرکت حمل ونقل را به خود اختصاص داد که از یک رایانه ی مرکزی برای پیاده سازی انواع سناریوها با داشتن فاکتورهایی نظیر وضعیت آب و هوا، مشتریان، انواع عملیات و سرویس ها استفاده می کرد.

فدرال اکسپرس در سال 1981 با قدرت هر چه بیشتر به فعالیتش ادامه داد، به طوریکه با معرفی سرویس ارسال نامه و مستندات طی ساعات شب و تحویل در صبح فردا به رقابت با سرویس تحویل فوری اداره ی پست آمریکا برخاست. این شرکت در همان سال با آغاز سرویس دهی در کانادا به خارج از مرزهای آمریکا رفت و سوپرهاب خود در ممفیس را نیز افتتاح کرد.

درآمد فدکس برای اولین بار در سال 1983 از مرز یک میلیارد دلار عبور کرد:
در سال 1983 فدکس از مرز فروش یک میلیارد دلاری عبور کرد. فدرال اکسپرس در سال 1986 یکی از فناوری های خلاقانه و ماندگار خود را با نام SuperTracker معرفی کرد. سوپرترکر در واقع یک بارکدخوان دستی بود که در سال 1986 برای اولین بار توسط فدرال اکسپرس در حوزه ی لجستیک معرفی شد. این بارکدخوان سیار و دستی امکان رهگیری بسته ها را بسیار راحت کرد. دهه ی 80 میلادی را باید بازه ای خواند که فدرال اکسپرس در حال تثبیت جای پایش همزمان با رشد بسیار سریع بود.

این شرکت با وجود حضور در کانادا و آمریکا سودای حضور در بازارهای بین المللی را نیز در سر می پروراند و همزمان با افتتاح هاب های محلی بیشتر در داخل آمریکا، کیفیت سرویس دهی خود را نیز افزایش می داد. استفاده از این هاب ها به نوعی بهینگی سیستم جمع آوری و توزیع فدرال اکسپرس را تضمین می کرد.

فدرال اکسپرس از اواخر دهه ی 80 میلادی تصاحب شرکت های رقیب را برای رشد و حضور در سایر قاره های جهان آغاز کرد که همزمان با افتتاح هاب های جدیدی در کشور های مختلف بود.

رشد با تصاحب رقبا در کنار ظهور آمازون:
فدکس در سال 1989 میلادی با خرید شرکت Flying Tiger Line و افتتاح هابی در آلاسکا، عملا زمینه ی حضور در بازار شرق آسیا را فراهم کرد. فدرال اکسپرس با پیشرفت فناوری های مبتنی بر الکترونیک، استفاده از ابزارهای رهگیری پیشرفته تر را در دستور کار قرار داد.

فدرال اکسپرس در سال 1994 نام خود را عوض کرده و به فدکس (FedEx) تغییر داد. همزمان با تغییر نام، وب سایتی به همین نام نیز تأسیس شد که امکان رهگیری آنلاین بسته های ارسالی را برای کاربران فراهم می‌کرد. استفاده از فناوری اینترنت در میان شرکت های حمل و نقل توسط فدکس برای اولین بار صورت گرفت.

فدکس در دهه ی نود میلادی گسترش خود به آسیا و اقیانوسیه را به صورت کامل انجام داد و برای تحقق این امر، مسیرهای هوایی مورد نیاز خود را از Evergreen International خرید. پس از خریداری این مسیرهای هوایی رسما سرویس دهی به کشور هایی نظیر چین و استرالیا آغاز شد. در پایان دهه ی 90 میلادی فرودگاه شارل دوگل پاریس به عنوان هاب اروپایی این شرکت در نظر گرفته شد. در سال 2000 رسما نام فدکس اکسپرس به عنوان نام این سرویس مورد استفاده قرار گرفت که یکی از زیرمجموعه های هلدینگ FedEx Corporation به شمار می رود.

آغاز قرن بیست و یکم با قراردادی بین فدکس و سرویس پستی ایالات متحده ی آمریکا یا USPS آغاز شد که چندبار شامل تمدید شده و از این رو سرویس پستی ایالات متحده ی آمریکا را تا سال 2024 به بزرگ ترین مشتری فدکس تبدیل کرده است.

فدکس در سال 2015 میلادی با هدف گسترش فعالیت های خود در اروپا، شرکت هلندی TNT را با پرداخت مبلغ 4.8 میلیارد دلاری تصاحب کرد. فدکس با تصاحب تی ان تی یکی از اصلی ترین رقبای خود در سطح بین الملل را ازآن خود کرد، چرا که تی ان تی چهارمین شرکت بزرگ حمل و نقل در سطح جهان بود.

آمازون با اجاره 20 فروند بوئینگ 767، فدکس را تهدید می کند:
در کنار قرارداد سرویس پستی آمریکا، ظهور فروشگاه های آنلاین و افزایش خریدهای اینترنتی در کشور های مختلف جهان را نیز باید یکی از عواملی خواند که باعث شده تا فدکس مشتریان جدیدی پیدا کند. برای مثال می‌توان به شرکت آمازون اشاره کرد که از جمله ی بزرگ ترین مشتریان فدکس است، حال آنکه به نظر می رسد جاه طلبی های آمازون می تواند فدکس را نیز نگران کند.

از سال گذشته ی میلادی آمازون با اجازه ی 20 فروند بوئینگ 767 قدم در حوزه ای گذاشته که فدکس در آن یکی از پیشروان است. آمازون به عنوان بزرگ ترین فروشگاه اینترنتی جهان که لجستیک بخشی جدانشدنی از آن است، در پی آن است تا وابستگی خود به شرکت هایی نظیر فدکس را کاهش دهد.

هرچند بسیاری از کارشناسان این موضوع را یک دغدغه ی جدید برای فدکس، یو پی اس یا دی اچ ال می دانند، اما در مقابل شمار دیگری از کارشناسان نیز بر این باورند که آمازون نمی تواند با راه اندازی سرویس حمل و نقل خود، بازار غول های لجستیک را به خطر اندازد.

فدکس از زبان آمار:
فدکس در رتبه بندی با ارزش ترین برندهای فوربز در رده ی 83 قرار دارد. ارزش برند این شرکت فعال در حوزه ی لجستیک، 7.5 میلیارد دلار است. فدکس در سال 2017 میلادی موفق شده تا درآمدی 60.319 میلیارد دلاری به دست بیاورد که در مقایسه با سال های پیش از آن رشد داشته است. سود خالص کسب شده توسط فدکس نزدیک به سه میلیارد دلار اعلام شده است. ارزش سهام فدکس در زمان نگارش این مقاله 243 دلار است که از این رو ارزش بازار فدکس را 52.3 میلیارد دلار رقم می زند.

ناوگان فدکس شامل 688 فروند هواپیمای کارگو است:
این شرکت که سابقه ای کمتر از نیم قرن دارد هم اکنون با در اختیار داشتن 688 فروند هواپیمای کارگو، بزرگ ترین ناوگان را در بین شرکت های حمل و نقل در اختیار داشته و پنجمین شرکت در میان تمام ایرلاین ها است. فدکس از نظر وزن بسته هایی که روزانه حمل می کند نیز رتبه ی بزرگ ترین شرکت هوایی جهان را برعهده می‌گیرد.

688 فروند هواپیمای فدکس اکسپرس روزانه به بیش از 400 مقصد پرواز کرده و بیش از 6 میلیون بسته را هر روز به دست صاحبان آن می رساند. ناوگان هواپیماهای فدکس به تنهایی بیشتر از تعداد هواپیماهایی است که سه شرکت هواپیمایی شناخته ی شده ی منطقه ی خاورمیانه یعنی امارات، اتحاد و قطر ایرویز در اختیار دارند. فدکس در نظر دارد تا طی 5 سال آینده بیش از 150 فروند هواپیمای دیگر را نیز به ناوگان خود اضافه کند.