استرالیا، مهد بزرگ ترین کشنده های دنیا

کشنده های فوق سنگین با طول بیش از 50 متر و وزن 200 تن، سلطان باربری در جاده هستند. تکنیک های رانندگی و مسائل فنی در این خودروهای غول پیکر، تفاوت های زیادی با کامیون های عادی دارند شاید اولین چیزی که با شنیدن نام «استرالیا» در ذهن هرفرد تداعی می شود، حیات وحش، کانگورو و کوالا باشد اما از نظر کارشناسان دنیای خودرو، این کشور بزرگ مجموعه ای از غول پیکرترین کشنده های جاده ای را در اختیار دارد.

این کشنده ها با تریلرهای طویل که گاهی به بیش از 53 متر طول می رسند، قهرمان اصلی مناطق دورافتاده و صحرای استرالیا (اصطلاحاً اوت بک، Outback) هستند. در بیشتر جاده های مناطق مسکونی استرالیا، تردد کشنده های سنگین مجاز نیست و راننده های خودروهای سواری برای سبقت گرفتن از این کشنده ها که تقریباً توقف سریع آن ها غیرممکن است، به آموزش و تجربه های اختصاصی نیازمند هستند.

البته جاده های خشک استرالیا همیشه میزبان کشنده های سنگین نبوده است. بیشتر شهرهای استرالیا در حاشیه ی سواحل قرار دارند که آب وهوا و شرایط بسیار لذت بخش است. اما بسیاری از منابع طبیعی مورد نیاز صنعت و ساخت وساز باید از نواحی دیگر استرالیا به این مناطق فرستاده شوند. به دلیل صرفه جویی در مخارج، بهترین راه برای انتقال این منابع با شهرها، عبور از مرکز نواحی خشک این کشور است.

تا دهه ی 1930، انتقال منابع از طریق شترها انجام می شد. پس از ظهور خودروها، استفاده از کاروان های بزرگ وسایل نقلیه موتوری آغاز شد و کرت یوهانسون، ملقب به «پسر صحراهای استرالیا»، اولین کاروان کشنده های مشابه عصر مدرن را ابداع کرد. یوهانسون با استفاده از تراکتور نظامی ارتش آمریکا که در جنگ جهانی دوم به جامانده بود و چند تریلر بزرگ، کشنده ی سنگین خود با نام «برتا» را ساخت تا در انتقال گاوها از آن استفاده کند. برتا اولین کشنده ی موتوری مدرن در جاده های سخت و خشک استرالیا بود.

همه ی ما انواع کامیون و کشنده ها را در جاده ها دیده ایم. کامیون هایی که بارها در جاده های کوهستانی با شیب سربالایی سد راه خودروهای سواری شده اند. کشنده هایی که به محض نزدیک شده به آن ها باید پرف پاک کن ها را روشن کرده و پنجره ها را ببندیم. اما این کامیون ها با کشنده های سنگین استرالیا قابل مقایسه نیستند. برای مثال در آمریکا بزرگ ترین کشنده ها حداکثر با تریلر متصل، 21.3 تا 24.4 متر طول و درمجموع حدود 36.3 تن وزن دارند. در استرالیا اما می توان دو تریلر با این وزن را با استفاده از مبدل های نگهداره که خود دو محور اضافی ایجاد می کنند، به کشنده متصل کرد.

این مجموعه دوبرابر کشنده های بزرگ آمریکا تا طول 50 متری می رسد. حتی می توان اتصال دوقلوی B را هم اضافه کرد تا طول کلی به 53.5 متر (حداکثر مجاز در جاده های عمومی استرالیا) برسد. اما در جاده های خصوصی، مانند جاده های شرکت های معدن کاوی، هیچ محدودیت در طول کشنده های بزرگ و تریلرها نیست. تصور کنید که این کشنده ها و تریلرها با طول بیش از 50 متر و وزن 200 تن در جاده جولان می دهند.

اولویت های مهم شرکت های کامیون سازی
باید توجه داشت که رانندگی با کشنده ی 200 تنی و متصل به تریلر با طول بیش از 50 متر در جاده های خشک، گرم و گاهی ناهموار وظیفه ی بسیار سنگینی است. شرکت های کامیون و کشنده سازی مانند فریت لاینز (Freightliner) و کن ورث (Kenworth) تغییرات زیادی در هر مدل اعمال می کنند تا مناسب شرایط مختلف باشند. در کنار قدرت و ایمنی بالا، راحتی راننده جزو اولویت های مهم است. اتاقک های خواب و استراحت، کابین راحت و عایق صدای گوش خراش پیشرانه ی بزرگ کامیون و سیستم تهویه ی باکیفیت از موارد مهم کشنده های سنگین هستند. به خصوص سیستم تهویه باید فوق العاده قدرتمند و بادوام باشد تا از پس دمای 49 درجه سلسیوس صحراهای استرالیا بربیاید.

این دمای بالا به معنی سیستم خنک کننده ی قوی برای پیشرانه نیز هست. هرچه پیشرانه با دمای مناسب تری کار کند، احتمال خرابی در وسط ناکجاآباد و مصرف سوخت بیشتر، به پایین ترین حد می رسد. به خصوص در جاده های دورافتاده که تا کیلومترها هیچ ساختمانی در آن وجود ندارد چه برسد به تعمیرگاه. حتی در صورت وجود تعمیرگاه، وسیله ی نقلیه ی برای بکسل کردن کشنده ی 200 تنی وجود ندارد.

بنابرین قابل اعتماد بودن کشنده یکی از مهم ترین عامل های ساخت است. از عوامل مربوط به کشنده که بگذریم، دو مورد بسیار هم، خستگی راننده و خودروهای سواری وجود دارد. میانگین رانندگی با کشنده های سنگین 21 ساعت در روز و تعویض شیفت ها پس از 7 روز است که تصور آن هم غیرممکن به نظر می رسد. انجمن کشنده های سنگین استرالیا هموار رانندگی میانگین 14 ساعت در روز و تعویض شیفت 14 روزه را پیشنهاد می کند.

توصیه های کاربردی برای رانندگان خودروهای سواری
همانطور که پیش تر ذکر شد، یکی از عامل های تأثیرگذار بر کشنده های سنگین، خودروهای سواری هستند. شرایط زیر را در نظر بگیرید:

راننده ی خسته پشت فرمان یک کشنده ی چند ده تنی که هزاران کیلومتر مسافت با تریلرهای پر از گاوهای وحشت زده با سرعت 90 کیلومتر بر ساعت را تحمل می کند. حالا در این شرایط یک خودروی سواری در مکان نامناسبی توقف کرده و انتظار توقف و کمک رسانی از راننده ی کشنده ای را دارد که توقف آن تقریباً با این همه وزن غیرممکن است. به نظر شما نتیجه این کار چه خواهد بود؟ توصیه می شود در صورت مشاهده ی کشنده های فوق سنگین موارد زیر را رعایت کنید:

1.  به هیچ عنوان در مسیر حرکت کشنده قرار نگیرید. قانون بسیار ساده و ابتدایی فیزیک به شما ثابت می کند که توقف چند ده تن وزن در طول چند متر غیرممکن است.
2. در هنگام پیچیدن کشنده، با رعایت فاصله در پشت آن منتظر بمانید. اگر به محض رسیدن به کشنده متوجه فلاشرهای آن به یک جهت شدید، اصلاً با تکیه بر سرعت بیشتر خود به لاین خالی وارد نشوید. کشنده های سنگین برای مانور دادن به فضای زیادی نیاز دارند و بیشتر اوقات در هنگام تغییر مسیر، تمام لین ها را اشغال می کنند.
3.  با دیدن کشنده تا جای ممکن به طرف مخالف آن در لاین خود حرکت کنید. تمام جاده ها به اندازه ی جاده های آمریکا بزرگ نیستند و گاهی کشنده ها در حالت حرکت معمولی هم بخش از لاین مخالف را اشغال می کنند. حتماً تا جای ممکن به حاشیه لاین خود بروید و یا در صورت کوچک بودن جاده، کاملاً در شانه خالی توقف کنید.
4.  تا زمانی که تا دید 3 کیلومتری خودرویی در جاده بود، اقدام به سبقت گرفتن نکنید. گذشتن از کنار کشنده ی سنگین با بیش از 50 متر، با سرعت کمتر از 100 کیلومتر بر ساعت زمان زیادی می طلبد. قبل از اقدام به سبقت گیری و فشردن پدال گاز، از نبود هیچ گونه خودرو تا فاصله ی 3 کیلومتری لاین مخالف اطمینان حاصل کنید.
5.  در صورت وجود کشنده در پشت خودرو، از سرعت خود نکاهید. اگر در جاده ی جدید یا با مناظر زیبا در حال رانندگی با سرعت پایین هستید، به محض مشاهده ی کشنده ی سنگین در آینه، حتما اقدام به افزایش سرعت کنید. به هیچ عنوان به منظور مشاهده ی بهتر و از نزدیک کشنده سرعت خود را کم نکنید، چرا که کشنده توانایی ترمزگیری مانند خودروی سواری شما ندارد.
6.  گاهی اوقات توقف کامل بهترین گزینه است. هنگامی که به منظور مشاهده ی مناظر با سرعت پایین رانندگی می کند و کشنده اقدام به سبقت گیری می کند، پیشنهاد می شود برای جلوگیری از طوفان گرد و خاک و گل ولای، در شانه ی خالی توقف کنید. پس از رفع شدن گرد و خاک دوباره به جاده برگردید.