مزایا و معایب خودرو های دیفرانسیل عقب

عقب بودن دیفرانسیل خودرو نیز مثل جلو بودن دیفرانسیل دارای مزایا و معایب خاصی است و به همین خاطر همیشه این پرسش برای علاقه مندان پیش می آید که دیفرانسیل عقب بودن بهتر است و یا دیفرانسیل جلو بودن که کارشناسان آن را به هُل دادن یا کشیدن یک جعبه تشبیه می کنند و برای آن خوبی ها و بدی هایش را عنوان می کنند. پس با این تفاسیر، می توان ویژگی های مثبت و منفی این طرح را نیز برشمرد که در ادامه به این موضوع می پردازیم.

در خودرو های دیفرانسیل عقب چون قطعات انتقال نیرو در عقب و جلو خودرو تقسیم می شوند، تقسیم وزن بهتری صورت می گیرد که در نتیجه وزن حین شتاب گیری به محور عقب که به عنوان محور محرک است، منتقل می شود و با بالا رفتن چسبندگی تایر های عقب، شتاب گیری بهتری انجام خواهد شد.

خودرو های دیفرانسیل عقب چون در جلو خودرو دارای پیچیدگی کمی هستند، زاویه فرمان گیری بیشتری دارند و به همین خاطر نیز در محیط کوچک تری می توانند دور بزنند و همچنین به خاطر تقسیم وزن بهتر و فرمان پذیری بیشتر، دارای خوشدستی بالاتری نیز خواهند بود.

اما این تقسیم وزن فقط منجر به هندلینگ و شتاب گیری بهتر نمی شود و در ترمز گیری ها نیز خود را نشان می‌دهد چرا که وجود وزن در بالای تایر های عقبی، از قفل شدن سریع آنها خودداری می کند و در صورت وجود سیستم ترمز قوی در محور عقب، کمک شایانی به توقف سریع تر خودرو خواهد شد. همچنین چون در حین تریلر بستن و حمل خودرو، فشار بیشتری به محور عقب خواهد آمد، در خودرو های دیفرانسیل عقب این اتفاق به یک نکته مثبت تبدیل خواهد شد و کنترل خودرو خصوصا در هنگام حمل بار های سنگین، راحت تر خواهد بود.

یکی از مشکلات خودرو های دیفرانسیل جلو در این است که چون حجم زیادی از قطعات و بخش های خودرو در جلو جمع شده اند، تعمیر و سرویس این خودرو ها سخت تر و با مشکلات بیشتری انجام می شود، اما چون در خودرو های دیفرانسیل عقب این قضیه رنگ کمتری دارد، تعمیر این خودرو ها خصوصا در قسمت سیستم فنربندی جلو و فرمان، راحت تر خواهد بود.

ضمن اینکه در این خودرو ها دردسر اتصالات مختلف در چرخ های جلو نیز حذف شده است و استهلاک جلوبندی به واسطه کم شدن وزن در این قسمت و انتقال بخشی از آن به عقب خودرو، کمتر می شود. اما یکی از مزایای مهم قرار گرفتن دیفرانسیل در محور عقب، امکان بهره گیری از پیشرانه های قوی تر در این خودرو هاست. در خودرو های دیفرانسیل جلو چون تایر ها و سیستم فرمان تحت فشار وزن و دیگر قطعات قرار گرفته در دماغه خودرو هستند، اطلاعات چندان دقیقی از سطح مسیر حرکت به راننده منتقل نمی کنند و این در حالی است که در خودرو های دیفرانسیل عقب این ارسال اطلاعات در وضعیت بهتری قرار دارد.

نکات منفی در خودرو های دیفرانسیل عقب
در خودرو های دیفرانسیل عقب، وزن به طور مساوی تری در عقب و جلو نسبت به خودرو های دیفرانسیل جلو تقسیم شده است که این کاهش وزن روی محور محرک نسبت به نمونه های دیفرانسیل جلو، منجر به بروز پدیده بکسوات شدید و بیش فرمانی ( خارج شدن انتهای خودرو به سمت بیرون پیچ در چرخش های سریع) می‌شود که این اتفاق باعث شده است تا امروزه سیستم کنترل کشش به طور استاندارد روی اکثر خودرو های دیفرانسیل عقب، نصب شود.

این وضعیت در هنگام عبور از مسیر های لغزنده بسیار بیشتر خواهد شد و خارج شدن انتهای خودرو از کنترل راننده در زمین های خیس و یخ زده بسیار رخ می دهد که بروز چنین حالتی در وانت بار ها به خاطر وزن کمتر روی محور عقب، بسیار بیشتر است.

در خودرو های محور محرک عقب، انتقال نیرو از موتور و گیربکس به چرخ های عقب در حالتی که پیشرانه در جلو خودرو باشد، از طریق میل گاردان انجام می شود که عبور این قطعه از زیر اتاق منجر به قرار دادن تونل گاردان در زیر اتاق و در نتیجه کاهش فضای کابین می شود.این کاهش فضا حتی در خودرو های موتور عقب که گاردانی در زیر اتاق ندارند، بیشتر خواهد بود تا جایی که این حالت قرارگیری موتور برای خودرو های دونفره اسپرت استفاده می شود.

وجود همین قطعات اضافی برای انتقال قدرت منجر به افزایش وزن خودرو می شود و از طرفی قطعاتی مثل گاردان و دیفرانسیل ها نیز نیاز به مراقبت و نگهداری خاص خود را دارند تا به مرور زمان دچار مشکلاتی نشوند. اما استفاده از این روش انتقال قدرت، جدا از گفته های قبلی منجر به بالا رفتن قیمت اولیه خودرو نسبت به نمونه های دیفرانسیل جلو می شود و همچنین تلفات انرژی در حین انتقال به چرخ ها در این روش در حدود 2 درصد بیشتر از خودرو های دیفرانسیل جلو خواهد بود. گاردان که مسئول انتقال نیرو از گیربکس به چرخ های عقب است، وسیله ای است که حساسیت های خاص خود را دارد.

به این معنی که به مرور زمان دچار مشکلاتی می شود و ممکن است در کارکرد خودرو لرزش ایجاد کند و این مشکلات به دیگر قسمت های خودرو مثل دیفرانسیل نیز سرایت کرده و باعث خرابی و به صدا افتادن آن نیز شود که این عیوب در خودرو های دیفرانسیل جلو وجود نخواهد داشت. ضمن اینکه وجود همین قطعه در خودرو های لوکس با طول زیاد، مشکلات بیشتری به همراه دارد و همین عوامل سبب می شوند تا خودروسازان در خودرو های اقتصادی و خانوادگی خود از قرار دادن محور محرک در عقب خودرو دوری کنند.