کروز کنترل تطبیقی

کروز کنترل تطبیقی (ACC) درواقع یک کروز کنترل هوشمند است که می تواند هنگام نزدیک شدن به خودرو جلویی به صورت خودکار سرعت را کم می کند و با ماشین مقابل همگام گردد. به این ترتیب که ابتدا راننده حداکثر سرعت را تعیین می کند سپس سیستم توسط یک حسگر رادار کوچک که در پشت جلوپنجره در زیر سپر قرار می گیرد، اگر خودروی جلویی کندتر حرکت کند سرعت شما به صورت خودکار کاهش می یابد و فاصله مجاز از خودروی جلویی کنترل می شود و اگر سیستم متوجه شود که دیگر خودرویی مقابل شما نیست، کروز کنترل با کنترل دریچه هوا سرعت شما را افزایش و به میزانی که تنظیم کردید بازمی گرداند.

کروز کنترل تطبیقی همچنین بانام های کروز کنترل فعال، کروز کنترل مستقل، کروز کنترل هوشمند، و یا کروز کنترل رادار نیز شناخته می شود. در اکثر موارد این کار توسط یک رادار کوچک در پشت جلوپنجره مشبک و یا در زیر سپر انجام می گردد اما برخی از خودروسازها از لیزر، استفاده می کنند. فن آوری ACC هم در روز و هم در شب قابل استفاده است اما توانایی های آن در باران شدید، مه و برف مختل می شود.

ACC، بخش مهمی از آینده اتومبیل های بدون راننده را تشکیل می دهد. کروز کنترل تطبیقی به طور معمول با هشدار برخورد از جلو همراه است حتی اگر آن را فعال نکرده باشید. درزمانی که ACC درگیر می شود، سرعت ماشین با کمک ترمز و با حداکثر نیمی از نیروی پتانسیل ترمز کاهش میابد. (راننده و مسافر از این ترمزگیری احساس ناراحتی نمی کنند) انجام ترمز توسط چراغ قرمز فلش در بالای داشبورد (که در تصویر مربوط به فورد تورِس مشاهده می کنید)، یا با کلمات "!Brake" و یا "!Brake Now" در صفحه کیلومتر شمار نشان داده می‌شود و یا با صدایی رسا انجام این کار را به اطلاع شما می رساند. وقتی ACC درگیر نیست، سیستم همچنان به ردیابی ترافیک مقابل می پردازد و با اعلام هشدار شمارا از حوادث بالقوه باخبر می کند.

طرز استفاده از ACC
برای تنظیم کروز کنترل تطبیقی شما همان کاری را انجام دهید کهدر یک کروز کنترل استاندارد انجام می دادید. راننده پس فشار دادن دکمه "set"سرعت موردنظرش را در ACC مشخص می کند. بعدازآن، اگر بخواهد می تواند با فشار دادن دکمه های + و - سرعت را کم یا زیادتر کند. درنهایت، راننده می تواند فاصله موردنظر از ماشین جلویی را تنظیم کند که اغلب با سه دکمه کوتاه، متوسط، و بلند قابل تنظیم است. برخی از خودروسازان این مورد را با 1، 2 یا 3 نشان می دهند.

شاخص در پانل ابزار و یا صفحه نمایش ماشین اغلب چیزی مانند خطوط همگرا، در بی نهایت را نشان می دهد که خب همان جاده است. هنگامی که رادار یک ماشین را در مقابل شما تشخیص می دهد یک آیکون ماشین نمایش داده می شود و یا آیکون ماشین تغییر رنگ می دهد.

اگر شما برای اولین بار می خواهید از ACC ماشین جدیدتان استفاده کنید آن را در طولانی ترین فاصله تنظیم کنید تا به مرور با عملکرد سیستم ACC این خودرو آشنا شوید. (حتی اگر خودرو قبلی شما هم این سیستم را داشته است.)

تکنولوژی پشت ACC
کروز کنترل تطبیقی به طور معمول با استفاده از رادار ماشین مقابل را شناسایی می کند. در ACC هایی که فول-رنج هستند، برخی از خودروسازان از دو رادار استفاده می کنند که یکی برای محدوده نزدیک یعنی حدود 30 متر و دوم برای پوشش محدوده دور یعنی حدود 180 متر مورداستفاده قرار می گیرد. درحالی که برخی هم از ACC های فول-رنج که قادر به استفاده از یک رادار هست نیز استفاده می کنند.

سیستم ACC با استفاده از کنترل دریچه هوا سرعت را افزایش می دهد و با حداکثر نیمی از نیروی پتانسیل ترمز سرعت شمارا کاهش می دهد.

اوایل ورود ACC ها رقابت بین استفاده از لیزر و رادار وجود داشت اما رادار هم در آب وهوای بد بهتر کار می کند و هم هزینه پایین تری نسبت به لیزر دارد. بااین حال، همچنان برخی از ACC ها نوری هستند. سوبارو از دو دوربین در جلوی آینه وسط برای سیستم بینایی آن استفاده می کند که در سیستم ترمز اتوماتیک آن هم کاربرد دارد و در سرعت های پایین اگر یک عابر پیاده در مسیر شما قرار گیرد خودرو را متوقف می کند.

ACC ممکن است در آب وهوای بد مشکل آفرین گردد. ممکن است در باران سنگین یا برف، سنسور مسدود می‌شود (که یک هشدار دریافت می کنید) یا سنسور در پنجره مشبک و یا در زیر سپر پوشیده از برف یا گل شده باشد.

تاکنون، کروز کنترل تطبیقی پیشرفت های زیادی نکرده است و تنها در برخی خودروها دقیق تر شده است. البته اخیراً پورشه می خواهد با سیستم بروز شده InnoDrive خود در همه حال شتاب جانبی معینی را در پیچ ها حفظ کند که در این صورت نیازی نیست راننده در پیچ ها هدایت خودرو را مجدد به دست گیرد و علاوه بر آن در این حالت سوخت کمتری هم مصرف می شود.