اقتصاد برخی از شهر های چین

شهر گوانگجو
نام دیگر شهر گوانگجو، رام-Ram نام دارد. گوانگجو پایتخت استان گوانگ دونگ، شهر مرکزی چین و شهر مشهور بندری در جهان است. این شهر از لحاظ دانش مالی، بازرگانی، تجارت، حمل و نقل، نمایشگاه و بندر از اهمیت خاصی برخوردار است. از زمان سلسله چی-Qi، شهر گوانگجو مرکز اداری می باشد و برای 2000 سال، مرکزی سیاسی، نظامی، مالی، فرهنگی و علمی بوده است.

پس از اصلاح و بازگشایی، کشاورزی و صنعت گوانگجو به سرعت رو به پیشرفت می باشد؛ همچنین توسعه تجارت خارجی در گوانگجو بسیار موفق و شکوفا است. تولید ناخالص داخلی گوانگجو به سرعت در حال افزایش است و سالانه سیزده درصد رشد می یابد. شهر گوانگجو از لحاظ قدرت و گستردگی در رده سوم کشور چین قرار دارد.

نمایشگاه واردات و صادرات چین که کانتون فیر (Canton Fair) نیز نام دارد، در بهار سال 1957 تأسیس شد و در دو نوبت بهار و پاییز در گوانگجو برگزار می شود. این نمایشگاه با داشتن بزرگ ترین مقیاس و رده بندی، طولانی ترین و برجسته ترین نمایشگاه تجارت بین الملل می باشد.

شهر چونگ کینگ
شهر چونگ کینگ در شمال غربی چین واقع شده است و یکی از قدیمی ترین پایگاه های اقتصادی در چین است. این شهر یکی از شهرهای بندری مدرن در قسمت های علیای رودخانه یانگتز (Yangtze River)، محل تلاقی فرهنگ یانگتز می باشد. چونگ کینگ بزرگ ترین شهر غیر بندری کشور چین با برنامه هایی برای رشد گسترده تر می باشد.

چونگ کینگ مرکز حمل و نقل می باشد و بزرگ ترین شهر صنعتی و تجاری در چین محسوب می شود. در سال 2015، چونگ کینگ به تولید ناخالص داخلی منطقه ای به مبلغ 1571.972 میلیارد یوان دست یافت که نسبت به سال های پیشین حدود 11.0 درصد افزایش یافته است.

این شهر توسط واحد اطلاعات اکونومیست (Economist Intelligence Unit) در نوامبر سال 2010 در اوراق سفید چین به عنوان عضوی از چامپس-CHAMPS (چونگینگ، هفئی، آنشان، مانشان، پینگ دینگ شان و شن یانگ)، نمایه ای اقتصادی از 20 شهر در حال ظهور در چین شناخته شد که نشانگر تاریخچه اقتصادی 20 شهر نو ظهور برتر چین است.

سوژو «Suzhou»
سوژو شهری پهناور است که در جنوب شرقی استان جیانگسو در شرق چین واقع شده است و حدود 100 کیلومتر با شانگهای فاصله دارد.اقتصاد این شهر در درجه اول بر مبنای بخش های تولیدی گسترده آن می باشد-دومین بخش گسترده چین- شامل آهن و استیل، IT و تجهیزات الکترونیکی و محصولات نساجی می شود. بخش خدمات شهری به دلیل مسائل گردشگری به طور قابل توجهی توسعه یافته، به طوری که نقش بسزایی در درآمد دولت داشته است. مجموع تولید ناخالص داخلی سوژو در سال 2015 به بیش از 1.54 تریلیون رسید.

ووهان «Wuhan»
ووهان شهری پهناور در مرکز چین می باشد که اقتصاد عظیم و پایگاه علم و آموزش کشور تلقی می شود؛ همچنین این شهر مرکزی یکپارچه در زمینه حمل و نقل نیز می باشد.در سال 2015، شهر ووهان با تولید ناخالص داخلی 1.175.56 میلیارد یوان در رتبه هشتم کشور چین قرار گرفته است. با توجه به قیمت های مشابه، این میزان به نسبت سال 2014 با افزایش 8.8 درصدی رو به رو بوده است. در این میان، ارزش افزوده صنعت نخست 35.981 میلیارد یوان، ارزش افزوده صنعت دوم با افزایش 4.8 درصدی 498.154 میلیارد یوان و ارزش افزوده صنعت سوم با افزایش 9.6 درصدی 55.6425 میلیارد یوان می باشد.

شهر ووهان یکی از اقتصادی ترین نیرو ها برای تجارت داخلی در چین می باشد که با شهرهای اصلی شانگهای، پکن و گوانگژو از لحاظ حجم خرده فروشی رقابت می کند. همچنین این شهر در میان لیست کلان شهرهای چین قرار دارد.

چنگدو «Chengdu»
شهر چنگدو توسط شورای دولتی چین به عنوان مرکز غربی تدارکات نظامی، دانش مالی، بازرگانی، علم و فناوری چین برگزیده شده است؛ همچنین مرکز حمل و نقل و ارتباطات نیز در نظر گرفته شده است. این شهر پایگاه کلیدی برای تولید و کشاورزی می باشد.

در سال 2016، تولید ناخالص داخلی منطقه چنگدو به 12170.23 میلیارد یوان رسید، که در سال 2015 در همان مدت مشابه با افزایش 7.7% مواجه بوده است.