هفته نامه اکونومیست طرح روی جلد و سرمقاله این شماره خود را به موضوع تأثیر گوشی های تلفن همراه و دیگر فناوری ها بر صنعت بانکداری و اخلالی که در آن ایجاد می کنند، اختصاص داد.
انقلاب اسمارت فون ها در بخش های مالی می تواند یکی از بهترین روش ها برای رونق بخشیدن به اقتصاد و گسترش منافع ناشی از آن باشد. طی دو دهه گذشته، مردم در سراسر جهان شاهد تأثیر خدمات مربوط به فناوری های دیجیتالی بر اقتصاد و زندگی شان بوده اند. تنها با لمس صفحه نمایش موبایل می توان از خدمات مربوط به حمل ونقل و تاکسی ها، خریداری فیلم و رمان، خدمات پزشکی و غیره بهره برد. ارائه چنین خدماتی همچنین شرکت های بزرگ در زمینه خرده فروشی، خودروسازی و رسانه ها را با رقبای جدیدی مواجه کرده است.
در قاره آسیا اپلیکیشن های پرداخت یک روش زندگی را برای بیش از یک میلیارد کاربر فراهم کرده اند. در غرب استفاده از بانکداری اینترنتی به آماری بحرانی رسیده است.
در 25 ماه مارس، شرکت اپل با همکاری گلدمن سَکس از کارت اعتباری جدید خود به نام اپل کارت رونمایی کرد. در عین حال، فیس بوک هم قرار است خدمات پرداختی را ارائه کند که به کاربران اجازه می دهد، بلیت خود را خریداری و قبوضشان را پرداخت کنند. اما از آنجا که بانک ها، شرکت های معمولی نیستند، ایجاد و پذیرش این تغییرات مربوط به تکنولوژی سخت تر اتفاق می افتد. دلیل این پیچیدگی هم تنها دارایی های 100 تریلیون دلاری بانک ها نیست. بانک ها به اقتصاد کشورها گره خورده اند و به قدری حیاتی هستند که هرگونه خطایی می تواند اقتصاد آنها را دچار بحران کند؛ درست همانند آنچه که در سال های 2009-2008 رخ داد. به همین دلیل است که بانکداران و سیاستمداران بیشتر تمایل دارند در مقابل تغییرات تکنولوژیک مقاومت کنند.
به عقیده نویسنده اما این مقاومت اشتباه است چرا که کشورها می توانند از مزایای این تغییرات بهره مند شوند؛ این سیستم ها کاربرپسند و قابل اتکا هستند، دسترسی به سیستم های مالی از طریق آنها راحت تر است و همچنین منافع آنها نسبت به خطراتشان بیشتر است.
در حال حاضر، نظام بانکداری در برابر عصر اسمارت فون ها عقب افتاده به نظر می رسد. از زمان بحران مالی تاکنون بانک های غربی ترازامه های خود را به روش های قدیمی اصلاح می کنند. اما به هر ترتیب، عقب بودن بهتر از هرگز نرسیدن است.