قوانین بانکی
بانک مرکزی ونزوئلا نهاد دولتی تصمیم گیرنده و ارگان اصلی تعیین کننده ی قوانین و مقررات بخش بانک داری در این کشور است.کلیدی ترین و آخرین قانون جاری این بانک، قانون بانک مرکزی ونزوئلا مصوب سال 2001 و پیوست اضافه شده به آن در سال 2002 است.
قوانین ارزی
دولت ونزوئلا در سال 2008، اصلاحاتی را در برخی از مواد قانون پولی و ارزی این کشور، به منظور اعمال کنترل بیشتر بر معاملات با ارزهای خارجی و ورود و خروج ارز وضع نموده است.
در این کشور قانون کنترل ارز وجود دارد و ارزهای خارجی از جمله دلار و یورو در معاملات، خرید و فروش ها و به طور کلی در هیچ مکانی مورد استفاده قرار نمی گیرند. برای هرگونه پرداخت باید از واحد پول این کشور یعنی بولیوار استفاده کرد. البته خارجی ها ترجیح می دهند ارزهای خارجی خود را (هر چند به صورت غیرقانونی) اما در بازار آزاد که در حدود دو تا سه برابر قیمت رسمی است، تبدیل کنند. نرخ تبدیل ارز در بازار غیررسمی نیز همواره در حال تغییر است.
پاراگراف سوم از بند هفتم قانون مالیاتی ونزوئلا وضعیت مودیان مالیاتی را به روشنی بیان می کند. بر اساس این قانون هر فردی که در خاک جمهوری بولیواری ونزوئلا، از طریق یک موسسهی تجاری حضور دایمی داشته باشد یا محل درآمدزایی ثابتی داشته باشد، اگر مدت کسب و کارش از شش ماه بیشتر شود، یک مودی مالیاتی به شمار می رود.
نمایندگی ها، کارگزاری ها، دفاتر مرکزی، شعب مراکز تجاری بزرگ، شرکت های ساختمانی، تأسیساتی، تجاری، صنعتی و یا مانند آن ها، شرکت های فعال در بخش های معدن، نفت و اکتشاف که فرآورده های صنعتی، کشاورزی، دامی، شیلات و جنگلی تولید می کنند، شامل این قانون هستند.
بند هفتم فصل دوم قانون اساسی ونزوئلا بیان می کند که، مودیان مالیاتی شامل:
- شرکت های سهامی خاص و یا مسئولیت محدود.
- دارندگان ثروت و درآمد که منابع درآمد آن ها به گونه ای حاصل از کار با هیدروکربورتیت و وابسته های این مواد، مانند پالایشگاه ها و تشکیلات حمل و نقل این مواد است. همین طور صاحبان امتیازهای نفتی و همه ی کسانی که از صادرات مواد معدنی، نفت و ترکیبات آنها درآمدزایی می کنند.
- انجمن هایی با عنوان یک شرکت یا زیرگروه های آن.
- موسسات دایمی، مراکز، مراجع و نهادهای مستقر در خاک جمهوری بولیواری ونزوئلا.
بر اساس قانون مالیاتی ونزوئلا، موسسات، سازمان ها و نهادهای زیر معاف از مالیات هستند:
- شرکت های دولتی و عام المنفعه، بانک مرکزی ونزوئلا، بانک توسعه ی اقتصادی و اجتماعی ونزوئلا و دیگر موسسات خودگردان که قانون مشخص دارند.
- ماموران و کارگزاران دیپلماتیک خارجی که از سوی دولت های خارجی با اجازه دولت ونزوئلا مقیم اند، برای دستمزدی که از دولت خویش دریافت می کنند.
- درآمدهای حاصل از فعالیت نهادهای بین المللی، بر اساس پیمان های بین المللی که با جمهوری ونزوئلا به امضا رسیده است.
- موسسات و نهادهای انتفاعی با هدف کمک رسانی به جامعه، تا زمانی که درآمدزایی آنها به عنوان درآمد برای تامین هزینه ها در راه دستیابی به اهداف تعریف شده باشد؛ مشروط بر اینکه به هیچ وجه درآمد حاصله را به هیچ روشی میان بنیان گذاران و موسسان خود توزیع نکنند.
- بازنشسته ها و مستمری بگیران برای دستمزد مستمری و حقوق بازنشستگی، چه در سن قانونی و چه در اثر معلولیت های گوناگون که مشمول دریافت مستمری است. حتی در صورت دریافت این حقوق از سوی بازماندگان، از پرداخت مالیات بردرآمد معاف هستند.
- اعضای مشترک صندوق و تعاونی های پس انداز.
- همه ی افراد حقیقی بهره مند از حقوق سپرده ی ثابت، رهن، پس انداز و مانند اینها در چارچوب قوانین و مقررات.
- بازماندگان متوفی و مستمری بگیران از بابت حق ورثه و موقوفه.
- کارگران و خانواده ی آنها و افراد وابسته به حقوق و دستمزد ایشان.
- افراد زیر پوشش بیمه ی خانواده و وابستگان ایشان که به گونه ای از مزایای این پوشش بهره مند می‌شوند.
- نهادها و موسساتی که فعالیت آنها در زمینه ی اهداف مذهبی، هنری، علمی و میراث کشوری مثل میراث فرهنگی، ورزش و نیز پژو هش های انجام شده توسط گروه ها، انجمن ها و صنوف تا هنگامی که فعالیتشان انتفاعی نباشد.
- موسسات درگیر در فعالیت های مالی ذخیره و پس انداز و یا در امور صندوق های بازنشستگی و امور مالی مستمری بگیران مربوط به خود و نیز شرکت های تعاونی.
- موسسات دولتی دست اندرکار اکتشاف و فعالیت های هیدروکربوریت در صورت عدم درآمد زایی از فعالیت.
- دانش پژوهان و محصلان بورسیه برای منابع شهریه و بورسیه.
